Welkom op Schijndelwiki - de encyclopedie voor Schijndel

U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden.

Klik HIER om lid te worden

Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel.

Wilhelmus van Uden (1919 - 1999): verschil tussen versies

Uit Schijndelwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
 
(5 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven)
Regel 16: Regel 16:
}}
}}


== '''Wilhelmus (Wim) van Uden''' ==
== '''Wilhelmus (Wim) van Uden <ref>Gemeentebestuur Schijndel 1960 - 1990, BHIC 5183/4024 (1980 - 1984)</ref>''' ==
Gedurende 48 jaar werkte de heer W. van Uden, bij velen beter bekend als “Bob, Bal of Been” van de [[RKSV Schijndel|voetbalvereniging Schijndel]], in 1981 bij het bouwbedrijf [[Firma Gebr. Schellekens en G. Schellekens|Gebr. Schellekens B.V.]] Hij begon daar als leerling metselaar, bracht het tot voorman metselaar, heeft verschillende jongelui het metselaarsvak bijgebracht, bouwde aan grote Schijndelse gebouwen zoals klooster [[Sint Barbaraklooster II|St. Barbara]]en St. [[Lidwina]], de twee kerken in de Hoevenbraak, het [[gemeentehuis]] en klom zelfs zeer hoog om de toren van de [[Boschwegse kerk]] te voltooien.<br>
Gedurende 48 jaar werkte de heer W. van Uden, bij velen beter bekend als “Bob, Bal of Been” van de [[RKSV Schijndel|voetbalvereniging Schijndel]], in 1981 bij het bouwbedrijf [[Firma Gebr. Schellekens en G. Schellekens|Gebr. Schellekens B.V.]] Hij begon daar als leerling metselaar, bracht het tot voorman metselaar, heeft verschillende jongelui het metselaarsvak bijgebracht, bouwde aan grote Schijndelse gebouwen zoals klooster [[Sint Barbaraklooster II|St. Barbara]] en St. [[Lidwina]], de twee kerken in de Hoevenbraak, het [[gemeentehuis]] en klom zelfs zeer hoog om de toren van de [[Boschwegse kerk]] te voltooien.<br>
En die achtenveertig jaren diensttijd  bij een en hetzelfde bouwbedrijf was aanleiding om de heer Van Uden met zijn familie uit te nodigen voor een intieme bijeenkomst in hotel De Mandarijn, waar in tegenwoordigheid van de hele directie van het bouwbedrijf, [[Gerard Marie Scholten (1933 - 2020)|burgemeester Scholten]] aanwezig was met, zoals hij zelf zei, een plezierige opdracht. Want de vele verdiensten van de heer Van Uden waren voor Hare Majesteit de Koningin aanleiding geweest hem in 1981 te onderscheiden met de eremedaille in zilver verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau.  
En die achtenveertig jaren diensttijd  bij een en hetzelfde bouwbedrijf was aanleiding om de heer Van Uden met zijn familie uit te nodigen voor een intieme bijeenkomst in hotel De Mandarijn, waar in tegenwoordigheid van de hele directie van het bouwbedrijf, [[Gerard Marie Scholten (1933 - 2020)|burgemeester Scholten]] aanwezig was met, zoals hij zelf zei, een plezierige opdracht. Want de vele verdiensten van de heer Van Uden waren voor Hare Majesteit de Koningin aanleiding geweest hem in 1981 te onderscheiden met de eremedaille in zilver verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau.  


Wilhelmus van Uden (1919 – 1999)
== '''Gezin van Wilhelmus van Uden.''' ==


Wilhelmus (Wim) van Uden werd geboren op 29 maart 1919 in Rosmalen, zoon van Wilhelmus van Uden geboren in Rosmalen (1885 – 1941) van beroep timmerman en Elisabeth Steenbergen geboren in Rosmalen (1885 – 1960), als zevende kind in een gezin met acht kinderen waarvan er een vroegtijdig overleed. Wim, van beroep metselaar, overleed op 13 oktober 1999 in Schijndel.
Wilhelmus (Wim) van Uden werd geboren op 29 maart 1919 in Rosmalen, zoon van Wilhelmus van Uden geboren in Rosmalen (1885 – 1941) van beroep timmerman en Elisabeth Steenbergen geboren in Rosmalen (1885 – 1960), als zevende kind in een gezin met acht kinderen waarvan er een vroegtijdig overleed. Wim, van beroep metselaar, overleed op 13 oktober 1999 in Schijndel.<br>


Wilhelmus van Uden trouwde op 22 mei 1944 in Veghel met Johanna van Hooijdonk.
Wilhelmus van Uden trouwde op 22 mei 1944 in Veghel met Johanna van Hooijdonk.<br>


Johanna (Annie) van Hooijdonk werd geboren op 26 april 1922 in Veghel, dochter van Simon van Hooijdonk geboren in Oud en Nieuw Gastel (1892 – 1966) van beroep havenarbeider en Lena Maria de Groot geboren in Gorinchem (±1901 – 1963), als jongste kind in een gezin met drie kinderen. Johanna overleed op 26 juni 2010 in Boxtel.
Johanna (Annie) van Hooijdonk werd geboren op 26 april 1922 in Veghel, dochter van Simon van Hooijdonk geboren in Oud en Nieuw Gastel (1892 – 1966) van beroep havenarbeider en Lena Maria de Groot geboren in Gorinchem (±1901 – 1963), als jongste kind in een gezin met drie kinderen. Johanna overleed op 26 juni 2010 in Boxtel.<br>


Kinderen uit het huwelijk van Wim en Annie:
Kinderen uit het huwelijk van Wim en Annie:
1. Leny.
# Leny.
2. Wim getrouwd met Gerda.
# Wim getrouwd met Gerda.
3. Simon geboren op 17 januari 1953 in Schijndel, trouwde met Elly. Simon overleed op 10 maart 2021 in Schijndel.
# Simon werd geboren op 17 januari 1953 in Schijndel, trouwde met Elly. Simon overleed op 10 maart 2021 in Schijndel.


== '''Gouden bruiloft Van Uden – Van Hooijdonk<ref>Schijndels Weekblad 12 mei 1994</ref>''' ==
Niet de danszaal en ook niet het kermisterrein vormden het decor waarin Wim (Bob) van Uden zijn vrouw Annie van Hooijdonk leerde kennen. Dat gebeurde bij [[Jansen de Wit]] waar Annie een jaar gewerkt heeft en waar in die zelfde tijd Wim aan het metselen was. Net voor de bevrijding, op 22 mei 1944 trouwden zij. Op zaterdag 21 mei hopen Wim (75) en Annie (72) hun gouden huwelijksfeest te vieren. Na hun huwelijk bleef het paar nog vier jaar in Veghel wonen, de geboorteplaats van de bruid. Daar, bij de hoog brug, maakten zij ook de bevrijding mee. “We konden nergens heen” vertelt Annie “we zaten precies tussen de Duitsers en de geallieerden. Het was eigenlijk een rare tijd, een aparte ervaring, want je besefte eigenlijk niet wat er precies om je heen gebeurde.”<br>
In 1948 trok het gezin naar de [[Populierstraat]], naar hetzelfde adres waar ze nog steeds wonen. Ze hebben er zich altijd bijzonder thuis gevoeld. “We hebben altijd geweldig goed met de buurt op kunnen schieten” aldus Annie en Wim voegt daar aan toe: “Je kunt nergens beter wonen”.<br>
Wim van Uden heeft zowat zijn hele leven in de bouw gewerkt. Hij was 46 jaar in dienst van aannemersbedrijf Schellekens waar hij begon in 1933 en waar hij bleef tot zijn pensionering. Bij dat afscheid kreeg hij een koninklijke onderscheiding. “Een betere baas kon je niet hebben”, zo vindt hij nog steeds. Met veel plezier denkt hij terug aan de tijd dat er nog maar een paar mensen bij de aannemer werkte en men op de fiets naar Mill op karwei moest. De contacten met de familie Schellekens zijn altijd gebleven. Veel heeft Wim in Schijndel mee helpen bouwen als metselaar. (Annie: ”Hij was de enige metselaar in de familie, de rest was allemaal timmerman”).
Hij herinnert zich nog zijn eerste werk, de winkel van Rozendaal aan de [[Heikantstraat]], het pand waar nu het JPS (Jongeren Project Schijndel) in gehuisvest is. Maar ook alle andere projecten waar hij mee bezig is geweest overal in Schijndel staan hem nog helder voor de geest. Voor de vuist weg noemt hij het [[Moederhuis]] van de [[Zusters van Liefde|Zusters]], de wijken Beemd en Borne en de Hoevenbraak. En over het [[City Theater]] vertelt hij hoe met de handwagen water gehaald moest worden voor het aanmaken van de specie bij de pomp op de hoek van de [[Pompstraat]]. “Ik heb zowat heel Schijndel mee gebouwd”, zo zegt hij en het is dan ook niet verwonderlijk dat hij er heel veel mensen kent. De inmiddels afgebroken [[Pauluskerk]] noemt hij het gebouw waar hij zijn metselkunst het meest tot zijn recht kon laten komen. Hij vindt het jammer dat die verdwenen is, net zoals zoveel andere markante gebouwen in Schijndel. <br>
Voetballen was vroeger dè sport voor Wim van Uden. Hij speelde bij Schijndel in de tijd van legendarische namen als Jo Janssen, [[Gijsbertus Hendrikus de Gier (1911 - 1980)|Gijs de Gier]] en Jan “de Polder” van Schijndel. Nu geniet hij van zijn tuin en zijn vogeltjes.<br>
“Ik heb altijd veel gehandwerkt” zegt Annie, “maar dat komt er tegenwoordig niet zoveel meer van. Wel trekken we er samen vaak op uit met de Spartamet. Als het goed weer is zijn we op pad”.<br>
Wim en Annie vieren hun gouden bruiloft op 21 mei 1994 met een mis in de kapel van de Zusters om 14.30 uur. Van 18.30 tot 19.30 uur is er een receptie in bar-zaal [[De Kafmolen]]. Het gouden paar hoopt er samen met kinderen en kleinkinderen een gezellige dag van te maken.<br>
[[categorie: Uden van|Wilhelmus]]
[[categorie: Uden van|Wilhelmus]]
[[Categorie:Metselaar]]
[[Categorie:Metselaar]]
[[categorie: Eremedaille in zilver in de Orde van Oranje-Nassau]]
[[categorie: Eremedaille in zilver in de Orde van Oranje-Nassau]]
{{DEFAULTSORT: Uden}}
{{DEFAULTSORT: Uden}}
{{appendix|alles|
{{appendix}}
* Gemeentebestuur Schijndel 1960 - 1990, BHIC 5183/4024 (1980 - 1984)
[[categorie:Bruiloften/Jubilea]]
}}

Huidige versie van 14 mei 2024 om 10:43

Wilhelmus van Uden
Persoonsinformatie
Volledige naam Wilhelmus van Uden
Roepnaam Wim
Geboorteplaats Rosmalen
Geboortedatum 29 maart 1919
Overl.plaats Schijndel
Overl.datum 13 oktober 1999
Partner(s) Johanna (Annie) van Hooijdonk‏‎
Beroep(en) metselaar

Wilhelmus (Wim) van Uden [1][bewerken | brontekst bewerken]

Gedurende 48 jaar werkte de heer W. van Uden, bij velen beter bekend als “Bob, Bal of Been” van de voetbalvereniging Schijndel, in 1981 bij het bouwbedrijf Gebr. Schellekens B.V. Hij begon daar als leerling metselaar, bracht het tot voorman metselaar, heeft verschillende jongelui het metselaarsvak bijgebracht, bouwde aan grote Schijndelse gebouwen zoals klooster St. Barbara en St. Lidwina, de twee kerken in de Hoevenbraak, het gemeentehuis en klom zelfs zeer hoog om de toren van de Boschwegse kerk te voltooien.
En die achtenveertig jaren diensttijd bij een en hetzelfde bouwbedrijf was aanleiding om de heer Van Uden met zijn familie uit te nodigen voor een intieme bijeenkomst in hotel De Mandarijn, waar in tegenwoordigheid van de hele directie van het bouwbedrijf, burgemeester Scholten aanwezig was met, zoals hij zelf zei, een plezierige opdracht. Want de vele verdiensten van de heer Van Uden waren voor Hare Majesteit de Koningin aanleiding geweest hem in 1981 te onderscheiden met de eremedaille in zilver verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau.

Gezin van Wilhelmus van Uden.[bewerken | brontekst bewerken]

Wilhelmus (Wim) van Uden werd geboren op 29 maart 1919 in Rosmalen, zoon van Wilhelmus van Uden geboren in Rosmalen (1885 – 1941) van beroep timmerman en Elisabeth Steenbergen geboren in Rosmalen (1885 – 1960), als zevende kind in een gezin met acht kinderen waarvan er een vroegtijdig overleed. Wim, van beroep metselaar, overleed op 13 oktober 1999 in Schijndel.

Wilhelmus van Uden trouwde op 22 mei 1944 in Veghel met Johanna van Hooijdonk.

Johanna (Annie) van Hooijdonk werd geboren op 26 april 1922 in Veghel, dochter van Simon van Hooijdonk geboren in Oud en Nieuw Gastel (1892 – 1966) van beroep havenarbeider en Lena Maria de Groot geboren in Gorinchem (±1901 – 1963), als jongste kind in een gezin met drie kinderen. Johanna overleed op 26 juni 2010 in Boxtel.

Kinderen uit het huwelijk van Wim en Annie:

  1. Leny.
  2. Wim getrouwd met Gerda.
  3. Simon werd geboren op 17 januari 1953 in Schijndel, trouwde met Elly. Simon overleed op 10 maart 2021 in Schijndel.

Gouden bruiloft Van Uden – Van Hooijdonk[2][bewerken | brontekst bewerken]

Niet de danszaal en ook niet het kermisterrein vormden het decor waarin Wim (Bob) van Uden zijn vrouw Annie van Hooijdonk leerde kennen. Dat gebeurde bij Jansen de Wit waar Annie een jaar gewerkt heeft en waar in die zelfde tijd Wim aan het metselen was. Net voor de bevrijding, op 22 mei 1944 trouwden zij. Op zaterdag 21 mei hopen Wim (75) en Annie (72) hun gouden huwelijksfeest te vieren. Na hun huwelijk bleef het paar nog vier jaar in Veghel wonen, de geboorteplaats van de bruid. Daar, bij de hoog brug, maakten zij ook de bevrijding mee. “We konden nergens heen” vertelt Annie “we zaten precies tussen de Duitsers en de geallieerden. Het was eigenlijk een rare tijd, een aparte ervaring, want je besefte eigenlijk niet wat er precies om je heen gebeurde.”
In 1948 trok het gezin naar de Populierstraat, naar hetzelfde adres waar ze nog steeds wonen. Ze hebben er zich altijd bijzonder thuis gevoeld. “We hebben altijd geweldig goed met de buurt op kunnen schieten” aldus Annie en Wim voegt daar aan toe: “Je kunt nergens beter wonen”.
Wim van Uden heeft zowat zijn hele leven in de bouw gewerkt. Hij was 46 jaar in dienst van aannemersbedrijf Schellekens waar hij begon in 1933 en waar hij bleef tot zijn pensionering. Bij dat afscheid kreeg hij een koninklijke onderscheiding. “Een betere baas kon je niet hebben”, zo vindt hij nog steeds. Met veel plezier denkt hij terug aan de tijd dat er nog maar een paar mensen bij de aannemer werkte en men op de fiets naar Mill op karwei moest. De contacten met de familie Schellekens zijn altijd gebleven. Veel heeft Wim in Schijndel mee helpen bouwen als metselaar. (Annie: ”Hij was de enige metselaar in de familie, de rest was allemaal timmerman”). Hij herinnert zich nog zijn eerste werk, de winkel van Rozendaal aan de Heikantstraat, het pand waar nu het JPS (Jongeren Project Schijndel) in gehuisvest is. Maar ook alle andere projecten waar hij mee bezig is geweest overal in Schijndel staan hem nog helder voor de geest. Voor de vuist weg noemt hij het Moederhuis van de Zusters, de wijken Beemd en Borne en de Hoevenbraak. En over het City Theater vertelt hij hoe met de handwagen water gehaald moest worden voor het aanmaken van de specie bij de pomp op de hoek van de Pompstraat. “Ik heb zowat heel Schijndel mee gebouwd”, zo zegt hij en het is dan ook niet verwonderlijk dat hij er heel veel mensen kent. De inmiddels afgebroken Pauluskerk noemt hij het gebouw waar hij zijn metselkunst het meest tot zijn recht kon laten komen. Hij vindt het jammer dat die verdwenen is, net zoals zoveel andere markante gebouwen in Schijndel.
Voetballen was vroeger dè sport voor Wim van Uden. Hij speelde bij Schijndel in de tijd van legendarische namen als Jo Janssen, Gijs de Gier en Jan “de Polder” van Schijndel. Nu geniet hij van zijn tuin en zijn vogeltjes.
“Ik heb altijd veel gehandwerkt” zegt Annie, “maar dat komt er tegenwoordig niet zoveel meer van. Wel trekken we er samen vaak op uit met de Spartamet. Als het goed weer is zijn we op pad”.
Wim en Annie vieren hun gouden bruiloft op 21 mei 1994 met een mis in de kapel van de Zusters om 14.30 uur. Van 18.30 tot 19.30 uur is er een receptie in bar-zaal De Kafmolen. Het gouden paar hoopt er samen met kinderen en kleinkinderen een gezellige dag van te maken.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Gemeentebestuur Schijndel 1960 - 1990, BHIC 5183/4024 (1980 - 1984)
  2. Schijndels Weekblad 12 mei 1994