Leonardus van Rozendaal (1885 – 1974)

Leonardus van Rozendaal
Persoonsinformatie
Volledige naam	Leonardus van Rozendaal
Roepnaam	Nard
Geboorteplaats	Schijndel
Geboortedatum	27 november 1885
Overl.plaats	Schijndel
Overl.datum	15 mei 1974
Partner(s)	Adriana Catharina Steenbakkers
Beroep(en)	klompenmaker
Bidprentje

Leonardus van Rozendaal (1885 – 1974)

Leonardus (Nard) van Rozendaal werd geboren op 27 november 1885 in Schijndel (Oetelaar), zoon van Adrianus van Rosendaal geboren in Schijndel (1853 – 1931) van beroep klompenmaker en Gerardina van Geffen geboren in Schijndel (1852 – 1885), als jongste kind in een gezin met zeven kinderen waarvan er twee vroegtijdig overleden. Nard, van beroep klompenmaker, overleed op 15 mei 1974 in Schijndel.

Leonardus van Rozendaal trouwde op 10 november 1910 in Schijndel met Adriana Catharina Steenbakkers.

Adriana Catharina Steenbakkers werd geboren op 9 oktober 1890 in Schijndel (op de Voort), dochter van Adrianus Steenbakkers geboren in Schijndel (1857 – 1904) van beroep mandenmaker/ hoepelmaker en Elizabeth Smits geboren in Schijndel (1857 – 1933), als vijfde kind in een gezin met twaalf kinderen waarvan er drie vroegtijdig overleden. Adriana overleed op 16 juli 1974 in ’s-Hertogenbosch.

Kinderen uit het huwelijk van Nard en Adriana:

1. Gerardina Adriana (Dina) werd geboren op 24 februari 1911 in Schijndel (op de Voort), trouwde op 23 juni 1938 in Schijndel met Martin Sebastianus Duffhuës geboren in Schijndel (1912 – 1992). Dina overleed op 24 januari 1998 in ’s-Hertogenbosch.
2. Adrianus werd geboren op 2 mei 1912 in Schijndel (Heikant), trouwde op 11 juni 1941 in Schijndel met Adriana Jansen geboren in Veghel (1920 – 2013). Adrianus, van beroep klompenmaker, overleed op 9 januari 1972 in Tilburg.
3. Elizabeth (Betsie) werd geboren op 7 maart 1914 in Schijndel, trouwde op 31 juli 1945 in Schijndel met Quirinus Adrianus (Cor) Schellekens geboren in Schijndel (1912 – 1988). Betsie overleed op 6 december 1990 in Schijndel.
4. Johannes Adrianus werd geboren op 22 april 1915 in Schijndel, trouwde op 29 december 1942 in Den Dungen met Antonia Meulenbroek geboren in Den Dungen (1918 – 2014). Johannes overleed op 5 mei 1987 in Schijndel.
5. Francina werd geboren op 29 december 1916 in Schijndel.
6. Hubertina werd geboren op 13 februari 1919 in Schijndel.
7. Francisca (Zus) werd geboren op 25 augustus 1920 in Schijndel, trouwde op 21 mei 1946 in Schijndel met Hermanus Christianus (Herman) van Schaaijk geboren in Schijndel (1916 – 1992). Zus overleed op 3 juli 2013 in Schijndel.
8. Wilhelmina (Mientje) werd geboren op 25 maart 1922 in Schijndel, trouwde op 21 november 1944 in Schijndel met Johannes Adrianus Mutsaars geboren in Schijndel (1919 – 1990). Mientje overleed op 16 april 1998 in Schijndel.
9. Leonardus (Leo) werd geboren op 25 juni 1925 in Schijndel, trouwde met Maria Christina Theresia (Miep) Jooren geboren in 's-Hertogenbosch (1926 - 2021). Leo overleed op 31 juli 2016 in Heeswijk-Dinther.
   

Gouden huwelijksfeest Van Rozendaal – Steenbakkers

Op donderdag 17 november 1960 zal het voor Leonardus van Rozendaal en Adriana Steenbakkers een halve eeuw geleden zijn dat ze samen in het huwelijksbootje stapten. Naar aanleiding van dit feit hebben wij ons naar de Verlengde Kloosterpad begeven met het doel van het gouden paar het een en ander te vernemen vooral wat zij in vroeger jaren zoal hebben meegemaakt. Dit bleek echter niet mee te vallen aangezien de beide echtgenoten elke vorm van publikatie weinig op prijs stelden. Met enige overredingskracht zijn wij er toch in geslaagd enkele feiten voor de lezer op te tekenen die vermeldenswaard zijn.
De bruidegom werd geboren op 27 november 1885 en zijn echtgenote op 9 oktober 1890, beiden in Schijndel. Zij hebben 13 kinderen grootgebracht en mogen zich nu verheugen in het respectabele aantal van 37 kleinkinderen. Misschien is het daarom wel dat beiden nog zo vol levenslust zijn. Het is dan ook een genot zich met het gouden paar te onderhouden en te luisteren naar hun geanimeerde gesprekken waaruit blijkt dat ze voor velerlei dingen nog bijzondere interesse tonen. Zij weten zich nog zelfbewust in het leven geplaatst en daarmee is hun vitaliteit verklaard.
Nadat ze in 1910 dus getrouwd waren werkte de bruidegom met een knecht in zijn klompenmakerij tegenover Jansen de Wit. In die tijd werd nog veel het handwerk beoefend maar ondanks dat wisten zij met hard werken 90 tot 100 paar klompen per week te maken. Doch zoals in elke branche kende Nard tegenslagen waarin hij soms met 3 personen de schamele winst van 25 gulden per week moest delen.
In de crisisjaren 1925 – 1935 moest men echter ondanks de lage winsten blijven produceren en daarom zocht men in het buitenland afzetgebied voor bomen en klompen. Hij maakte daarvoor vele reizen naar België om daar allerlei vrachten hout te kopen en te verkopen met de daaraan verbonden koersspeculaties waarbij hem zijn handelscapaciteiten goed van pas kwamen.
In 1916 bouwde hij in de Heikantstraat een nieuwe klompenmakerij die in 1927 geheel gemechaniseerd werd. Van toen af steeg de omzet tot 50.000 paar klompen per jaar waarvan er echter veel beneden de kostprijs werden verkocht. Het inkomen van het gezin was daarom niet bijzonder groot en dientengevolge begonnen beiden ook nog een textielwinkel die hoofdzakelijk door de echtgenote werd gedreven. En niet zonder succes want de zaken breidden zich zo snel uit dat men spoedig over kon gaan tot het bouwen van een nieuw zakenpand in de Hoofdstraat: de fa. van Rozendaal – Steenbakkers. Spoedig gevolgd door een stoffeerderij annex woninginrichting. Nog steeds houdt de bruidegom zich bezig met de zaken maar daarnaast besteedt hij een groot deel van zijn tijd aan het verzorgen van allerlei soorten pluimvee.
Mede door het feit dat zowel de bruid als de bruidegom zich op dit ogenblik kerngezond voelen zal het voor hen op 17 november een onvergetelijke dag worden. Met de talrijke familieleden staat het gouden paar een groot en groots feest te wachten. Met de H. Mis van dankbaarheid welke om 11 uur in de St. Servatiuskerk opgedragen wordt zal men de dag aanvangen. Voor belangstellende vermelden we nog dat de receptie wordt gehouden in hotel Amicitia van 2.00 tot 3.30 uur.

Vorige week donderdag was het groot feest in het centrum van Schijndel want het sympathieke ouderpaar Leon. van Rozendaal en Adr. Cath. Steenbakkers maakten zich op voor de viering van hun gouden huwelijksfeest.
De buurt had bijtijds voor een passende versiering gezorgd en rond de Markt hingen de vlaggen uit. Vanuit het ouderlijk huis in het Verlengde Kloosterpad vertrok de stoet onder grote belangstelling naar de oude St. Servatiuskerk. De beide oudjes zaten glunderend in een prachtige bruidswagen waarop een grote gouden kroon was aangebracht met een 10-tal linten die vastgehouden werden door eenzelfde aantal kleine bruidjes, allen hetzelfde gekleed hetgeen zeer leuk bedacht was. Vooraf liepen alle kleinkinderen met daarachter de naaste familieleden.
De H. Mis werd opgedragen door de eerwaarde heer deken G.J. van Dijk die tevens een treffende toespraak hield. Na de H. Mis verzamelden zich allen in hotel Amicitia alwaar het feest verder voortgezet werd.Het gelukkige paar mocht zich hier in een abnormaal drukke receptie verheugen en hierbij bleek nog eens overduidelijk hoe gezien dit krasse paar in Schijndel en daarbuiten is. We bemerkten daarbij onder meer de hoogeerwaarde heer deken Van Dijk, pastoor Vinken, verschillende kapelaans, burgemeester Van Tuijl en secretaris Verhagen, vertegenwoordigers van practisch alle industrieën uit Schijndel, niet te vergeten het bestuur van de plaatselijke Klompenmakersbond, een deputatie van het plaatselijk St. Nicolaascomité waarvan hijzelf penningmeester is, een afvaardiging van de Sacramentsprocessie enzovoorts enzovoorts. Een schat van bloemen en cadeaus bleven na afloop van de receptie over als bewijs van erkentelijkheid. Des avonds bracht de Kon. Harmonie St. Cecilia bij slechte weersomstandigheden de traditionele serenade. Hierbij werden door de voorzitter van de harmonie, de heer Verhagen, hartelijke woorden gesproken tot het gouden paar en natuurlijk ontbrak hierbij de humoristische noot niet.
De heer Fr. van Loon bracht het korps hierna op zeer geestige wijze dank voor de serenade en de hartelijke woorden gesproken tot zijn schoonouders. Een mooie geste op de latere avond was nog dat St. Nicolaas op het feest verscheen bij de penningmeester van het St. Nicolaascomité. De woorden over en weer hierbij gesproken waren natuurlijk goed doorspekt van de nodige Schijndelse humor.
Bij onze aanwezigheid kregen we ook even ter inzage het gedenkboek over 50 jaren huwelijk van het gouden paar. Een prachtig gedrukt boekwerkje dat er prima uitziet en dat de moeite waard is om eens door te nemen. Het is verlucht met de nodige oude foto’s en het bevat een behoorlijk brok geschiedenis van de familie Van Rozendaal – Steenbakkers. Men kan daarin lezen hoe Van Rozendaal overschakelde van de klompensector naar de textielsector en dat de firma Van Rozendaal – Steenbakkers thans een begrip is geworden voor Schijndel en ver daarbuiten. Intussen hebben zich verschillende kinderen in de zaak opgewerkt en blijkt dat nu reeds de twee grote panden in de Hoofdstraat al te klein zijn en men reeds met smart zit te wachten op de vergunning voor de uitbreiding.
Het gouden paar Van Rozendaal – Steenbakkers kan met genoegen en trots terugzien op de afgelopen 50 jaar en dat men hun werken en streven heeft weten te waarderen bleek overduidelijk op deze feestdag. Moge het krasse gouden paar gegeven zijn nog vele jaren gelukkig samen te leven onder Gods beste zegen en dat zij in staat mogen zijn straks ook nog een diamanten bruiloftsfeest te vieren.

Diamanten bruiloft Van Rozendaal – Steenbakkers

60 Jaar getrouwd. 10 November 1910 wettelijk en 17 november 1910 kerkelijk werd het huwelijk voltrokken tussen Leonardus van Rozendaal, geboren 27 november 1885 en Adriana Catharina Steenbakkers, geboren 9 oktober 1890.
Ten overstaan van de ambtenaar van de burgerlijke stand der gemeente Schijndel verklaarden zij elkander aan te nemen tot echtgenoten en getrouwelijk alle de plichten te zullen vervullen welke door de wet aan den huwelijken staat zijn verbonden. Zo staat het letterlijk in de trouwakte. En zij hebben aan deze belofte rijkelijk voldaan. 13 Kinderen, 12 aangetrouwde kinderen en 37 kleinkinderen, waren vóór tien jaar terug zo vol trots en bewondering voor het toen gouden paar dat zij hen uitriepen tot hun Leonardus den Eerste en Adriana de Eerste. Reeds een jaar na het gouden feest werd het kleinkinderaantal vergroot. De herderkes lagen toch niet altijd bij nachte want in de kerstnacht brachten zij bij zoon Leo en schoondochter Miepke twee kleine kleuters binnen te weten Roland en Mark. Het waren de twee laatste kleinkinderen. “Ik heb er 13 gehad” aldus opa, “maar twee ineens dat heb ik nooit voor elkaar kunnen krijgen”. Maar zijn geest waart wel rond bij Roland en Mark, want het mag gezegd worden het is de tweeling uit de buurt. In de loop van deze laatste tien jaar is een kleinkind aan de familie ontvallen, terwijl 13 achterkleinkinderen de stam Rozendaal aanvulden. Hoe hebben ze de diamanten bruidegom toch ooit ’t klein Nareske kunnen noemen. Hij was toch niet zo klein en dat in ’t klein begonnen in de klomp duurde toch niet zo lang. Zijn blik zag steeds vooruit. Hij was niet alleen vakman maar ook zakenman met een gedurfde ondernemingsgeest. Zijn bedrijf groeide gestadig. Van klein bedrijf naar groter, van groter naar fabriek en van fabriek naar grotere fabriek. En het ging goed. Niets kan hem remmen geen faillissement van een bank, waar hij zijn spaargeld veilig waande, geen oorlog, niets kon de ondernemingsgeest afremmen.
Maar ook de diamanten bruid liet zich niet onbetuigd. Terwijl haar man de klomp, later de schoen en de meubels beheerde, begon zij wel in ’t klein aan textiel. Zij was vaardig met naald en draad, zij maakte alles zelf voor de kinderen. Zij hielp ook familie en kennissen. En daar zag moeder Rozendaal toekomst in. Want toen de bruidegom in 1927 zijn eerste fabriek in bedrijf stelde legde zij beslag op de oude klompenmakerij voor haar winkel in textiel en daarmede was de grondslag voor de huidige textielzaak gelegd.
De oorlog ’40 – ’45 speelde wel een rol. Ouders en kinderen kwamen er goed door, de textiel werd echter schaars, geen nood dan maar kleinmeubel erbij en ook daar was de grondslag voor de huidige meubelhandel en stoffeerderij. Met pantoffels en gymnastiekschoenen werd het begin gemaakt voor een bloeiende schoenenzaak buiten Schijndel (Diemen) momenteel beheerd door een kleinzoon. Na de oorlog kwam de tijd dat het diamanten paar de tijd gekomen achtte het rustiger te gaan aanleggen en de zaken in andere handen over te doen. Andere handen, ja de zonen kwamen wel in de zaken en zij beheerden ze wel, maar opa hield toch wel de supervisie en naar zijn advies werd graag geluisterd.
De appel valt niet ver van de boom mag hier wel gezegd worden. De zoons hadden dezelfde expansiedrift als de vader. En zo zien we dat er een grote textielzaak gebouwd werd en kort daarna reeds uitgebreid aan de Hoofdstraat, een nieuwe meubelzaak aan de Hoofdstraat, toonzaal en verkoophal aan de Heikantstraat, een textielzaak in Sint-Oedenrode, die thans vervangen gaat worden door een groot winkelpand, kortom een steeds groeiend winkelconcern.
In het huis aan de Verlengde Kloosterpad waar het diamanten paar reeds jaren woont kunnen zij hun beider hobby’s ten volle uitleven. Moeder Rozendaal pronkt daar graag met haar bloemenschat, die een lust is om te zien, en vader Rozendaal toont u graag zijn dierentuin. Kanariepietjes, zelfs vuurrode recht van de tentoonstelling, zijn hanen en zijn kippen. Maar hij gaat ook graag nog een kaartje leggen. Eerst bij Bertjes en nu bij Rini. En als hij dan naar huis moet dan moet de straat overgestoken worden. En wat gebeurde er op een keer. Zo’n lelijke brommer! Opa kwam er gehavend af maar dat vond hij niet zo erg maar dat het ’n brommer was dat vond hij minderwaardig. Een latere aanrijding kon hij best tolereren maar dat was dan ook ’n Mercedes. Het oversteekgevaar is echter weg want trouw speelt Jo zondags na het bumpke voor klaarovertje.
Ook het verenigingsleven had bruidegoms levendige belangstelling en van de Sint was hij een zeer goede vriend. Respect moet men hebben voor dit diamanten paar dat op zo’n hoge leeftijd (85 en 80) nog belangstelling heeft voor alles, niet alleen voor het zakenleven in eigen belang maar ook daarbuiten en niet alleen het zakenleven. Hun belangstelling gaat uit naar alles en allen en gastvrijheid is voor hen een dagelijks begrip. Respect voor dit ouderpaar dat een gezin heeft weten op te bouwen waarvan de kinderen een aartje naar hun vaartje en moeder hebben.
Het zal dan ook feest zijn op dinsdag 17 november aanstaande, een feest waarvoor door de kinderen reeds lange tijd voorbereidingen zijn getroffen. Een aan belangstelling zal het dit diamanten paar op deze dag niet ontbreken want zij zijn in de Schijndelse gemeenschap graag geziene mensen.

Diamanten bruiloft vervolg

Het echtpaar Van Rozendaal - Steenbakkers herdacht zijn diamanten echtvereniging. Naast de vele familieleden waren zeer vele belangstellenden ter kerke gekomen om tezamen met het diamanten paar de eucharistieviering bij te wonen. Pastoor Van der Heijden ging in zijn welkomswoord even een zestigtal jaren terug en memoreerde de tijd van toen. Velen die er toen waren zijn er nu niet meer, maar ook zeer velen die er toen niet waren zijn er nu wel, aldus de pastoor. Het werd een zeer bijzondere eucharistieviering waarin de eigen en aangetrouwde kinderen en kleinkinderen meewerkten. De eerste lezing werd gebracht door de jongste dochter Adri. Zij las uit het boek De Profeet van Kahlil Gibran een tekst zeer toepasselijk op het leven van het feestende echtpaar. Een schoonzoon, de heer Knoops uit het zuidelijke Limburg bracht een preek waarvan pastoor Van der Heijden getuigde, een recht uit het hart ontsproten ontboezeming van geloofsovertuiging. De voorbeden werden gezegd door de oudste zoon Harrie namens de vier zonen. Cina kwam namens de 9 dochters, de koude kant werd vertegenwoordigd door Jan van Roessel, die sprak namens de 4 schoondochters en de 3 schoonzoons, terwijl Rein Mutsaars de 38 kleinkinderen en 12 achterkleinkinderen vertegenwoordigde. Het waren speciaal geformuleerde voorbeden die wel getuigden te spreken van hart tot hart. Aan het slot van de eucharistieviering sprak pastoor Van der Heijden zijn felicitatiewoord waarin hij het leven schilderde van dit nog zeer krasse echtpaar. Een luid applaus en een uit volle borst door allen meegezongen Lang zullen ze leven besloot deze zeer indrukwekkende H. Mis van dankzegging.
Een zeer drukke receptie waarop vele autoriteiten, gemeentebestuur, pastoors, besturen van verenigingen, vrienden en kennissen het diamanten echtpaar kwamen feliciteren volgde in de loop van de namiddag met als slot een klinkende serenade van de Koninklijke Harmonie Sint Cecilia. Voorzitter Verhagen feliciteerde hier het echtpaar. Hij was blij zo zei hij gepensioneerd te zijn waardoor het hem mogelijk was geweest de eucharistieviering bij te wonen en te kunnen luisteren naar de in welgekozen woorden uitgesproken preek. Op de hem eigen wijze huldigde hij de diamanten jubilarissen en wenste hen voor de toekomst nog veel goeds toe.
Namens de familie dankte de heer Frans van Loon, een van de schoonzoons, voor de felicitatie en de gebrachte serenade. En toen werd het in Hotel De Zwaan een echt familiefeest tot, heel begrijpelijk, in de kleine uurtjes.

Bronnen, noten en/of referenties