U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Petrus van Dijk (1921 - 2008)
Petrus van Dijk (1921 – 2008)[bewerken | brontekst bewerken]
| Petrus van Dijk (1921 – 2008) X 20-5-1947 Lamberta van der Spank (1923 - 2002) | |||||||
| N.N. kind (1951) | |||||||
Petrus (Piet) van Dijk werd geboren op 25 juni 1921 in Schijndel (Heikant), zoon van Gerardus van Dijk geboren in Schijndel (1889 – 1984) van beroep klompenmaker/ landbouwer en Hendrika van Esch geboren in Schijndel (1893 – 1984), als vierde kind in een gezin met zeven kinderen waarvan er twee vroegtijdig overleden. Piet, van beroep fabrieksarbeider, overleed op 9 oktober 2008 in Sint Oedenrode.
Petrus van Dijk trouwde op 20 mei 1947 in Berlicum met Lamberta van der Spank.
Lamberta (Bertha) van der Spank werd geboren op 11 juli 1923 in Berlicum, dochter van Wouter van der Spank geboren in Schijndel (1873 – 1946) van beroep landbouwer en Johanna Catharina Hubers geboren in Berlicum (1889 – 1984), als jongste kind in een gezin met vijf kinderen. Bertha overleed op 29 december 2002 in ’s-Hertogenbosch.
Kinderen uit het huwelijk van Piet en Bertha:
- Kind dood geboren op 1 maart 1951.
Gouden huwelijksfeest Van Dijk - Van der Spank 1997[1][bewerken | brontekst bewerken]
Het was in de oorlogsjaren dat Piet van Dijk (75) en Bertha van der Spank (73) elkaar voor het eerst tegenkwamen. Piet woonde toen in de Langstraat, terwijl Bertha’s ouderlijk huis in Berlicum stond. Haar zus woonde echter in Schijndel en had daar ook kennis en zo is het allemaal begonnen.
Daar in de Langstraat gingen ze ook wonen toen ze op 20 mei 1947 met elkaar in het huwelijk traden. “We hadden er in het begin maar twee kamertjes maar dat was genoeg. Later is het huis verbouwd en toen hebben we er nog 25 jaar gewoond” herinnert Bertha zich.
Inmiddels woont het paar alweer 25 jaar op de hoek van de Meijgraaf en Bunderstraat waar ze het prima naar hun zin hebben met hun hobby’s.
Bertha heeft een grote bloementuin waarin Piet ook regelmatig druk bezig is. “En ik heb hier achter nog wat schapen lopen. Dat zijn de beste maaimachientjes die je je kunt wensen” lacht hij. “Verder heb ik het hele jaar door wel wat te prutsen in en rond het huis”.
Bertha houdt niet alleen van bloemen. Haar grote trots zijn de honderden poppen die zij zelf van een garderobe heeft voorzien. Drie kamertjes worden volledig door deze collectie in beslag genomen. En verder puzzelt ze graag. Samen gaan Piet en Bertha bij goed weer ook nog vaak met de fiets op stap. “We zitten hier mooi” zeggen ze, “en als het nodig is, dan is er altijd wel een van de kinderen om ons te helpen.” Het gouden paar heeft drie dochters en vier kleinkinderen.
Voordat het paar van een welverdiende oude dag kon gaan genieten, heeft Piet, zoals zoveel Schijndelaren van zijn generatie, lang bij Jansen de Wit gewerkt. “Ik heb eerst drie jaar bij Oerlemans in de klompenmakerij gewerkt. Toen ben ik naar Jansen de Wit gegaan waar ik 28 jaar in de spoelerij heb gestaan. Op een gegeven moment zag ik dat het een zinkend schip was en zo ben ik terecht gekomen op het Mgr. Bekkershuis, als conciërge. Het Bekkershuis was pas nieuw, ik heb alle eerste bewoners nog zien komen”.
Het was een hele overgang voor Piet maar langzamerhand raakte hij toch gewend. “Het was ook moeilijk om op die leeftijd nog iets anders te vinden”. Hij bleef er 18 jaar, totdat hij 12 jaar geleden met pensioen ging.
Piet en Bertha hebben inmiddels hun gouden huwelijksfeest gevierd. Plannen om zelf naar het bejaardenhuis te gaan hebben ze voorlopig echt nog niet.
Bronnen, noten en/of referenties
|