Welkom op Schijndelwiki - de encyclopedie voor Schijndel

U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden.

Klik HIER om lid te worden

Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel.

De Trouwe Vriendjes

Uit Schijndelwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Ponyclub De Trouwe Vriendjes[1][2][bewerken | brontekst bewerken]

Opgericht op 17 december 1961.
Per 1 januari 2009 samen gegaan met Rijvereniging Jan van Amstel. Vanaf die datum als Paardensportvereniging Jan van Amstel.

Inleiding[bewerken | brontekst bewerken]

De oprichting van De Trouwe Vriendjes vond plaats op initiatief van Dorus van den Oetelaar die voor die tijd al bezig was met het begeleiden van ruiterjeugd.
De ponyclub is niet ontstaan uit een rijvereniging en heeft zijn onafhankelijke status steeds behouden. Contact met de plaatselijke rijverenigingen Jan van Amstel en het Ros Beyaard is echter altijd van wederzijds belang geweest.

Het eerste begin[bewerken | brontekst bewerken]

De eerste periode van De Trouwe Vriendjes zijn er een aantal personen/ouders geweest die zich enorm hebben ingezet voor de ponyclub. Deze personen hebben een financieel zeer sterke ponyclub achtergelaten. Zo ging men onder andere kaarsen verkopen tot ver buiten de gemeentegrens. Daar is men wel eens een keer op aangesproken, door politiefunctionarissen, waarbij men dan onverrichter zake naar huis moest terug keren. Ook werden kerstbomen verkocht, loterijen gehouden etc. Alles werd gedaan om maar aan geld te komen voor de ponyclub. De financiële positie van de club was zo sterk dat men serieuze plannen had voor het zelfstandig bouwen van een manege.
Namen die daarbij naar voren komen zijn bovenal Jos van Veghel en Christ Steenbakkers. Daarnaast Jos van den Oetelaar (sr.), Jos Voets, Lucy van Benthum, Ria de Laat en Koos Blummel. In de jaren daarna Jan Oerlemans en Bert van Boxtel. Wim Timmermans alsook Mari Lucius stonden ook altijd klaar voor de vereniging. Jos van Veghel heeft voor zijn verdiensten de NKB speld ontvangen bij het 25 jarig jubileum van de ponyclub.

Het eerste bestuur[bewerken | brontekst bewerken]

  1. G. Mauriks, voorzitter
  2. J. van den Oetelaar, secretaris
  3. Th. van Alebeek, penningmeester

en

J.W.A. Remmen, beschermheer
Dorus van den Oetelaar, commandant

Clubhuis[bewerken | brontekst bewerken]

Het kiezen van een clubhuis was ook zeer belangrijk. Na stemming kwam Het café van Wim Verspeek (De Spar) als het meest geschikt uit de bus. De heer Verspeek liet hierop weten dat hij het nabij gelegen terrein gratis beschikbaar zou stellen als oefenterrein.

Naamgeving[bewerken | brontekst bewerken]

Welke naam de club zou gaan dragen was niet zo’n groot probleem. De beschermheer J. Remmen had daar goed over nagedacht en kwam met de naam “De Trouwe Vriendjes”. Deze suggestie werd met dank aangenomen. Tevens bood de heer Remmen aan om de jongste jeugd eens een avond te vertellen over verzorging en het onderhoud van de pony’s.

Kostuum[bewerken | brontekst bewerken]

Welke kleding zou er gedragen gaan worden? Dat was een moeilijke keuze!
De meerderheid van stemmen besloot voor cowboypakken met witte kaplaarsjes. De pakken werden aangemeten bij Van Iperen. Wat nog bij de pakken hoorde waren de hoed en koppels (geweertjes met houder). De kaplaarsjes, welke men over de schoenen droeg, werden betaald door de club en bleven ook eigendom van de club. De kosten van het kostuum bedroegen fl. 25,=.
In 1963 werden de cowboypakken vervangen door bruine broeken en petjes. Een jaar later werd er een prijsopgaaf gevraagd voor rij-jassen. Omdat de kosten hiervoor te hoog werden werd hiervan afgezien. In plaats van jassen werden groene sweaters aangeschaft.
Na enkele jaren met dit kostuum te hebben rondgereden werd ook dit vervangen. Ook de geel-geruite onderdekjes bleken aan vervanging toe.
Omdat de club beter bij kas zat konden ditmaal de felbegeerde rij-jassen wel worden aangeschaft. In 1968 werden de jassen aangemeten en jawel: een jaar later waren ze al klaar. Het logische gevolg hiervan lag voor de hand: diverse jassen waren toen te klein en men kon opnieuw met passen en meten beginnen. Financieel was het dus geen succes maar gelukkig konden jaren later alle jassen verkocht worden aan de ponyclub uit Geffen.
In 1976 werden weer nieuwe uniformen uitgekozen.

Oefenterreinen[bewerken | brontekst bewerken]

Bij de oprichting in 1961 kon men gebruik maken van het gratis ter beschikking gestelde terrein bij het clubhuis, Café Verspeek op de Molendijk. Daarna zijn er nog diverse andere terreinen geweest waarop geoefend werd, hoofdzakelijk op de Boschweg. Ook een terrein op industrieterrein “De Duin” is enkele jaren in gebruik geweest. Op het moment van het 25 jarig bestaan wordt er gebruik gemaakt van een terrein aan de Dungensesteeg.
De club is al jarenlang op zoek, in samenwerking met de gemeente Schijndel, naar een geschikt terrein met verlichting en een toiletaccommodatie.

Vervoer[bewerken | brontekst bewerken]

In de beginjaren werden de concoursen als het enigszins mogelijk was te voet (dat wil zeggen de ruiters reden op de pony’s) bezocht. Er werd gezamenlijk vertrokken en ‘s-avonds vertrok de hele groep ook weer samen huiswaarts. Toen werd het motto “samen uit, samen thuis” nog in ere gehouden. Was de afstand naar een concours te ver dan werd er een vrachtwagen en een bus gehuurd en ook dan vertrok alles in één keer.
Door de voortuigang van de economie werd ook het vervoer anders. De trailer deed z’n intrede en dit is in de tegenwoordige tijd een onmisbaar en vooral sneller vervoer. Het grote nadeel wordt echter vaak over het hoofd gezien: het clubverband wordt er niet beter op.

Het eerste ponyconcours in Schijndel[bewerken | brontekst bewerken]

Het eerste ponyconcours in Schijndel werd op 11 juni 1962 (tweede pinksterdag) georganiseerd. Dit werd gehouden aan de Schootsestraat op het terrein van de Wed. Timmermans.
Het programma zag er als volgt uit:

  1. 11.30 uur: Bijeenkomst op de markt te Schijndel. Vandaar uit trokken alle deelnemers en deelneemsters vooraf gegaan door Harmonie St. Cecilia naar het concoursterrein.
  2. 12.00 uur: Aanvang dressuurwedstrijden achttal/viertal en individueel.
  3. 14.30 uur: Officiële opening door de burgemeester.

Na afloop kon men terugzien op een zeer geslaagde wedstrijddag.

Nationale kampioenschappen op 3 oktober 1971[bewerken | brontekst bewerken]

In het voorjaar van 1971 kwam het idee op tafel om de organisatie van de landswedstrijd bij de NKB aan te vragen. De definitieve toewijzing kwam op 19 juli 1971. Vanaf die datum werd er wekelijks vergaderd om het concours goed te doen slagen.
Dat dit lukte valt uit het jaarverslag van de N.C.B. van 1971 op te maken. Men was zeer te spreken over De Trouwe Vriendjes: “De nationale kampioenschappen voor ponyruiters werden dit jaar verreden op 3 oktober te Schijndel op de terreinen van manege “De Sluiperman”. Juist ook voor de kinderen die met het gezin meegaan om te kijken een mooie omgeving om ook nog andere dieren te ontmoeten rond de bijzondere accommodatie van manege “De Sluiperman”. Een zeer ijverig bestuur wat zich maanden tevoren volledig heeft ingezet om dit NKB gebeuren goed te doen verlopen heeft bijzonder veel eer van hun werk gehad.
Ondanks het oponthoud wegens mist aan het begin van de wedstrijd, kon men uiteindelijk toch nog terugzien op een zeer geslaagde wedstrijddag. Het bewijs hiervan werd geleverd door het feit dat de wedstrijden zelfs nog voor de geplande tijd konden worden afgesloten.”

Het bestuur in 1986[bewerken | brontekst bewerken]

Het bestuur bij het 25 jarig bestaan in 1986 zag er als volgt uit:

  1. Koos Blummel, voorzitter
  2. Jos van Veghel, vice-voorzitter
  3. Loes van Benthum, secretaresse
  4. Jan Oerlemans, penningmeester
  5. Mark Lucius, bestuurslid

Behaalde resultaten/successen[bewerken | brontekst bewerken]

In 1991 is men voor het eerst in de afdelingsdressuur met het viertal – er waren in het verleden wel veel individuele NCB en NKB kampioenen geweest – NKB kampioen geworden onder leiding van Jan Oerlemans als commandant met het viertal waarin reden Wendy van Boxtel, Anjo van de Spijker, Jori Steenbakkers en Susan Oerlemans. Reserve was Monique Fokkema. In datzelfde jaar werd Wendy ook NCB kampioen springen L.
In 1993 is het L viertal wat bestond uit Anjo van de Spijker, Manon van Kasteren, Patricia van Kasteren en Jori Steenbakkers naar de NCB - en NKB kampioenschappen uitgezonden. Op het NKB te Wanroij werd een vierde plaats behaald.
Enkele jaren daarna zijn onder leiding van commandante Mechelien Santegoeds diverse goede resultaten geboekt zoals in 1996 met het viertal bestaande uit Ronnie Santegoeds, Lindy Verstegen, Wyria Muskens, Bianca Aalbeek en reserve Imara Voets. Zij mochten naar het NKB. In dat jaar werden ook uitgezonden naar het NKB, Lindy Verstegen, Ronnie Santegoeds en Bianca Aalbeek. Twee leden wisten zich in dat jaar te plaatsen voor de indoor-NCB kampioenschappen. Ronnie Santegoeds werd eerste in de individueel dressuur klasse AB/L en Bianca Aalbeek zesde in de klasse C/M1. Beiden werden uitgezonden naar het NKB kampioenschap indoor.
In 1997 ging men naar het NKB kampioenschap met het L viertal bestaande uit Ronnie Santegoeds, Renate van Weerdenburg, Lindy Verstegen, Marleen van de Ven en Wyria Muskens. Ze werden derde. In de individuele dressuur klasse C/M2 was Bianca Aalbeek uitgezonden.
Zo omstreeks 1996 werd men met het viertal bestaande uit Ronnie Santegoeds, Kim van de Ven, Marleen van de Ven, Renate van Weerdenburg en Lindy Verstegen kringkampioen. Ronnie behaalde toen individueel de Pater van Oort trofee.
Zo startte Mechelien nog met een zestal bestaande uit eerder genoemde ruiters/amazones aangevuld met Daniëlle Berning, Debbie van den Heuvel en/of Emi van den Heuvel.
In 1999 diende zich weer successen aan en wel voor Marleen van de Ven. Zij was de enig geselecteerde van de ponyclub die zelfs met twee pony’s werd uitgezonden naar het NKB Kampioenschap in Wanroij. Het werden een mooie derde en een elfde plaats voor haar. Daaraan voorafgaand had zij zich geselecteerd op het kringkampioenschap te Berlicum door het behalen van zelfs twee kampioenstitels. Op dit kringkampioenschap ging nog een titel mee naar Schijndel en wel voor Daniëlle Berning in de klasse B/L. Laussane Estourgie werd daar tweede. Dit was voldoende voor uitzending naar het NCB.
Enige jaren later komt vooral Rosan van Roosmalen in diverse media voor. Met veel inzet en motivering behaalde zij zeer goede resultaten en kampioentitels met onder andere haar D pony Urbian, die naar Amerika is verkocht. Inmiddels is zij gestart bij de paarden elders. Daarnaast wordt ook regelmatig melding gemaakt van Patty van der Aa, José Ebbenn, Jilke Voets (met Floortje), Danielle en Michelle Berning en Daphne Waals met goede uitslagen in de pers. Amy van den Bersselaar heeft ook meerdere kringkampioenstitels behaald zoals in de klasse B met Floortje zowel in de dressuur als met het springen. Nu rijdt zij Sandy waar zij in 2008 kringkampioen springen werd in de klasse D/L.
Vermeldenswaard is nog dat Manon van Kasteren het, na haar lidmaatschap bij de ponyclub, uitstekend doet in het mennen. Zo zit zij al enkele jaren met een tweespan pony’s in het Nederlands A kader en komt regelmatig uit in internationale menwedstrijden en/of voorselectie wedstrijden voor EK of WK.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Paardensportvereniging Jan van Amstel, jubileumuitgave 1959 - 2009 door Joop Steenbakkers
  2. Jubileumboek Ponyclub “De Trouwe Vriendjes”, 1986