U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Hendrikus van den Heuvel (1919 - 1995): verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '== '''Hendrikus van den Heuvel (1919 - 1995)''' == == '''Gouden bruiloft Van den Heuvel – Steenbakkers<ref>Schijndels Weekblad 2 februari 1995</ref>''' == Ze woonden vlak bij elkaar in de buurt, Harrie van den Heuvel en Marie Steenbakkers. Zij in de Schutsboom, hij in wat nu de Houtstraat is. “Vroeger noemden we dat de Huppelsteeg of van het Varkensstraatje”, aldus Marie. “We konden bij elkaar de schoorsteen zien roken”. Zo kwamen de twee elkaar dan...') |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
== '''Hendrikus van den Heuvel (1919 - 1995)''' == | == '''Hendrikus van den Heuvel (1919 - 1995)''' == | ||
== '''Gouden bruiloft Van den Heuvel – Steenbakkers<ref>Schijndels Weekblad 2 februari 1995</ref>''' == | == '''Gouden bruiloft Van den Heuvel – Steenbakkers<ref>Schijndels Weekblad 2 februari 1995</ref>''' == | ||
Ze woonden vlak bij elkaar in de buurt, Harrie van den Heuvel en Marie Steenbakkers. Zij in de Schutsboom, hij in wat nu de Houtstraat is. “Vroeger noemden we dat de Huppelsteeg of van het | Ze woonden vlak bij elkaar in de buurt, Harrie van den Heuvel en Marie Steenbakkers. Zij in de [[Schutsboom]], hij in wat nu de [[Houtstraat]] is. “Vroeger noemden we dat de [[Huppelsteeg]] of van het [[Verkensstraatje|Varkensstraatje]]”, aldus Marie. “We konden bij elkaar de schoorsteen zien roken”. Zo kwamen de twee elkaar dan ook regelmatig tegen en van het een kwam het ander. Op 6 februari 1945 traden ze met elkaar in het huwelijk in de [[Boschwegse kerk|Boschwegse parochiekerk]]. Nog twee jaren bleven ze op de [[Boschweg]] wonen, bij opa en oma, en verhuisden daarna naar de [[Wijbosscheweg]]. Ze waren de eerste bewoners van de huizen die daar toen gebouwd zijn. “We hebben het er altijd goed naar onze zin gehad, het was er mooi wonen”, aldus Marie. Zij bleven er totdat zij vier jaar geleden een kamer kregen in het [[Mgr. Bekkershuis]].<br> | ||
Harrie heeft zijn hele leven bij de kaarsenfabriek van Bolsius gewerkt, veertig jaar lang, tot hij vanwege zijn gezondheid moest stoppen. “Hij kent de kaarsenmakerij van A tot Z”, zegt Marie. “In 1933 kwam hij van school en toen heeft hij een jaar gelopen om een baan want toen was het net als nu” zegt ze, om aan te geven dat ook toen het moeilijk was werk te vinden.<br> | Harrie heeft zijn hele leven bij de [[Bolsius kaarsenfabriek|kaarsenfabriek van Bolsius]] gewerkt, veertig jaar lang, tot hij vanwege zijn gezondheid moest stoppen. “Hij kent de kaarsenmakerij van A tot Z”, zegt Marie. “In 1933 kwam hij van school en toen heeft hij een jaar gelopen om een baan want toen was het net als nu” zegt ze, om aan te geven dat ook toen het moeilijk was werk te vinden.<br> | ||
Inmiddels werkt de jongste zoon, het gouden paar heeft vijf zoons en een dochter, ook bij Bolsius. Toevalligerwijs heeft hij hetzelfde nummer als zijn vader indertijd had. In 1990 trokken Harrie en Marie, nu beiden 75 jaar, naar het Mgr. Bekkershuis en van die verhuizing hebben ze geen moment spijt gehad.<br> | Inmiddels werkt de jongste zoon, het gouden paar heeft vijf zoons en een dochter, ook bij Bolsius. Toevalligerwijs heeft hij hetzelfde nummer als zijn vader indertijd had. In 1990 trokken Harrie en Marie, nu beiden 75 jaar, naar het Mgr. Bekkershuis en van die verhuizing hebben ze geen moment spijt gehad.<br> | ||
“Het is hier prima”, aldus Marie. “En onze tijd kunnen we goed doorkomen”. Zij kaart graag, sjoelt en gaat graag nog eens op pad. Terugblikkend op de vijftig jaar dat ze getrouwd zijn betreurt ze dat in Schijndel Jansen de Wit verdwenen is, maar tegelijk is ze blij dat ze alles wat in Schijndel na de oorlog gebeurd is, heeft mee kunnen maken. “Onze kinderen zijn allemaal in een goede tijd opgegroeid” zegt ze. En wat er weg is, ”helaas pindakaas”.<br> | “Het is hier prima”, aldus Marie. “En onze tijd kunnen we goed doorkomen”. Zij kaart graag, sjoelt en gaat graag nog eens op pad. Terugblikkend op de vijftig jaar dat ze getrouwd zijn betreurt ze dat in Schijndel [[Jansen de Wit]] verdwenen is, maar tegelijk is ze blij dat ze alles wat in Schijndel na de oorlog gebeurd is, heeft mee kunnen maken. “Onze kinderen zijn allemaal in een goede tijd opgegroeid” zegt ze. En wat er weg is, ”helaas pindakaas”.<br> | ||
Het gouden paar viert de bruiloft dinsdag 6 februari 1995 met een H. Mis in het Moederhuis van de Schijndelse Zusters om 10.30 uur. ’s Avonds is er van 18.30 tot 20.00 uur een receptie in zaal De Kafmolen.<br> | Het gouden paar viert de bruiloft dinsdag 6 februari 1995 met een H. Mis in het [[Moederhuis]] van de [[De Zusters van Liefde van Schijndel|Schijndelse Zusters]] om 10.30 uur. ’s Avonds is er van 18.30 tot 20.00 uur een receptie in zaal [[De Kafmolen]].<br> | ||
[[categorie:Heuvel van den|Hendrikus]] | [[categorie:Heuvel van den|Hendrikus]] | ||
[[categorie:Arbeider]] | |||
[[categorie:Bruiloften/Jubilea]] | [[categorie:Bruiloften/Jubilea]] | ||
{{appendix}} | {{appendix}} | ||
{{DEFAULTSORT:Heuvel}} | {{DEFAULTSORT:Heuvel}} | ||
Huidige versie van 22 mei 2024 om 12:53
Hendrikus van den Heuvel (1919 - 1995)[bewerken | brontekst bewerken]
Gouden bruiloft Van den Heuvel – Steenbakkers[1][bewerken | brontekst bewerken]
Ze woonden vlak bij elkaar in de buurt, Harrie van den Heuvel en Marie Steenbakkers. Zij in de Schutsboom, hij in wat nu de Houtstraat is. “Vroeger noemden we dat de Huppelsteeg of van het Varkensstraatje”, aldus Marie. “We konden bij elkaar de schoorsteen zien roken”. Zo kwamen de twee elkaar dan ook regelmatig tegen en van het een kwam het ander. Op 6 februari 1945 traden ze met elkaar in het huwelijk in de Boschwegse parochiekerk. Nog twee jaren bleven ze op de Boschweg wonen, bij opa en oma, en verhuisden daarna naar de Wijbosscheweg. Ze waren de eerste bewoners van de huizen die daar toen gebouwd zijn. “We hebben het er altijd goed naar onze zin gehad, het was er mooi wonen”, aldus Marie. Zij bleven er totdat zij vier jaar geleden een kamer kregen in het Mgr. Bekkershuis.
Harrie heeft zijn hele leven bij de kaarsenfabriek van Bolsius gewerkt, veertig jaar lang, tot hij vanwege zijn gezondheid moest stoppen. “Hij kent de kaarsenmakerij van A tot Z”, zegt Marie. “In 1933 kwam hij van school en toen heeft hij een jaar gelopen om een baan want toen was het net als nu” zegt ze, om aan te geven dat ook toen het moeilijk was werk te vinden.
Inmiddels werkt de jongste zoon, het gouden paar heeft vijf zoons en een dochter, ook bij Bolsius. Toevalligerwijs heeft hij hetzelfde nummer als zijn vader indertijd had. In 1990 trokken Harrie en Marie, nu beiden 75 jaar, naar het Mgr. Bekkershuis en van die verhuizing hebben ze geen moment spijt gehad.
“Het is hier prima”, aldus Marie. “En onze tijd kunnen we goed doorkomen”. Zij kaart graag, sjoelt en gaat graag nog eens op pad. Terugblikkend op de vijftig jaar dat ze getrouwd zijn betreurt ze dat in Schijndel Jansen de Wit verdwenen is, maar tegelijk is ze blij dat ze alles wat in Schijndel na de oorlog gebeurd is, heeft mee kunnen maken. “Onze kinderen zijn allemaal in een goede tijd opgegroeid” zegt ze. En wat er weg is, ”helaas pindakaas”.
Het gouden paar viert de bruiloft dinsdag 6 februari 1995 met een H. Mis in het Moederhuis van de Schijndelse Zusters om 10.30 uur. ’s Avonds is er van 18.30 tot 20.00 uur een receptie in zaal De Kafmolen.
Bronnen, noten en/of referenties
|