Oetelaarsestraat

Oetelaarsestraat

Raadsbesluit 29 juni 1954.

Oetelaarsestraat.

De huidige methode van het nummeren der woningen kan niet meer geacht worden te voldoen aan de eisen des tijds.
Herhaaldelijk is gebleken dat in een gebied waar de huizen genummerd zijn met een wijkletter, straten worden aangelegd. Deze straten worden dan van een afzonderlijke nummering voorzien.
Het gevolg daarvan is dan dat er een onderbreking komt in de staande wijknummering, wat tot moeilijkheden aanleiding geeft.
Om deze moeilijkheden op te heffen zou het nodig zijn om een gehele wijk te vernummeren, zodra daar een aantal nummers verdwijnt.
Het zal zonder meer duidelijk zijn, dat zulks met aanzienlijke kosten en veel moeite gepaard moet gaan.
Ook voor de betrokken inwoners en allerlei ambtelijke en andere instanties is het zeer hinderlijk als men de woningen al te dikwijls vernummert.
Gedurende de laatste tijd is in meerdere gemeenten reeds een andere methode terzake van de huisnummering toegepast.
Deze methode bestaat hierin, dat men de wijkletters laat vervallen en daarvoor in de plaats namen aan de daarvoor in aanmerking komende wegen geeft.
De gebieden waarin slechts enkele verspreide woningen of groepjes van huizen staan, geeft men de naam van dat gebied met een afzonderlijke nummering voor elk gebied.
Ter bevordering van het op een snelle wijze bepalen van de juiste plaats waar iemand woont, nummert men bij dit systeem, alle huizen welke aan een belangrijke weg staan, met de naam van die weg.
Met dit systeem bereikt men dat, zodra vernummering van een straat of gebied noodzakelijk wordt, dit slechts beperkt behoeft te blijven tot een straat of een gebied.

Aanvullende informatie

De Oetelaarsestraat gaat van de Boschweg (Borne/Jan van Amstelstraat) naar de Kuilen in Gemonde. Een typisch Meierijse weg door landelijk gebied met enkele verraderlijke kruisingen en bochten. Het begin van de Oetelaarsestraat wordt gemarkeerd door een rijksmonument: de kortgevelboerderij op nummer 2. In het Monumenten Inventarisatie Project van 1990 worden de kenmerken ervan beschreven: handvorm baksteen, gepleisterde plint, twintigruits schuifvensters met luiken, klampdeur, empire bovenlicht, afgewolfd zadeldak met riet en oud-Hollandse dakpannen met daarbij ook nog eens een Franse tuin. Er staan nog meer interessante boerderijen aan deze weg. Als voorbeeld van een industrieel monument kan gelden het transformatorhuisje met huisnummer 39. Aan deze weg woonde tot aan zijn dood Mies den Otter, de fotograaf die in het laatste kwart van de vorige eeuw duizenden "plaatjes" maakte voor het Schijndels Weekblad. Zijn rijke fotoarchief berust inmiddels bij de Heemkundevereniging Schijndel.