Hendricus Korsten (1928 - 1949)

Hendricus Korsten
Persoonsinformatie
Volledige naam	Hendricus Korsten
Roepnaam	Broer
Geboorteplaats	Schijndel
Geboortedatum	31 augustus 1928
Overl.plaats	Djalaksana (Indonesië)
Overl.datum	9 oktober 1949
Bidprentje

Hendricus (Broer) Korsten

Zoon van: Johannes Korsten en Johanna de Wit
Geboren: 31 augustus 1928 in Schijndel
Toenmalig adres: Zandkantsestraat
Legerplaats: Vught
Legeronderdeel: 6e Reg.Stoottr.401e Bat.Inf.
Legernummer: 280831700
Rang/functie: soldaat/chauffeur
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: 4 augustus 1948
Naam van de boot: Sibajak
Verblijf op: Java
Overleden: 9 oktober 1949 te Djalaksana (Oorlogsslachtoffer)

• Broer Korsten in Tjimani (Nederlands-Indië) 1948.
• 

  2e van links Broer Korsten, 2e van rechts Toon van Dommelen.

• 

  Achter het stuur Broer Korsten.

• 

  Links Toon van Dommelen en rechts Broer Korsten.

• 

  Links Toon van Dommelen en rechts Broer Korsten.

• 

  Links Toon van Dommelen en rechts Broer Korsten.

• 

  Broer Korsten.

Herinneringen aan Broer

IN MEMORIAM HENRICUS KORSTEN
Dinsdag 11 oktober 1949 bereikte ons de droevige tijding, dat Henricus Korsten, één van onze Wijbossche jongens in Indonesië, bij Djabak-sand in de buurt van Cheribon was gesneuveld. Als een donderslag bij heldere hemel kwam deze jobstijding uit de lucht vallen en greep iedere Wijbosschenaar zwaar aan. Wie had dat gedacht, nu het bevel "staakt het vuren" was gegeven. Iedereen hier ter plaatse had met de familie Korsten te doen. Direct werd in de parochiekerk een rozenkrans voor zijn zielerust gebeden en drie avonden was het kleine kerkje tot in alle hoeken bezet. Vrijdag daarop had de plechtige uitvaart plaats met militaire eer. De H.Mis voor zijn zielerust werd gecelebreerd door pastoor Vissers met assistentie van een pater Damiaan en aalmoezenier Vermeulen.
De militaire wacht werd betrokken door acht Stoottroepers onder leiding van een sergeant. Het koor zong op zeer verdienstelijke wijze de driestemmige Mis van Lorenzo Perosi. Na de H. Mis werd door de organist het Wilhelmus gespeeld. Daarna begaf de hele begrafenisstoet zich het kruis bij de kerk, waar door pastoor Vissers nog vijf Onze Vaders voor de zielerust van de overledene werden gebeden.
Het kerkkoor zong het toepasselijk stukje Ecce quomodo moritur van Händl op buitengewone wijze. Iedereen kwam onder de indruk van deze droevige plechtigheid. Er waren kransen van het gemeentebestuur, van de Wijbossche gerepatrieerden en van zijn verloofde.
Aanwezig waren alle uit Indonesië teruggekeerde makkers uit Schijndel en Wijbosch, de afgevaardigden van de Thuisfronten van Schijndel en de Boschweg. De burgemeester van Schijndel liet zich vertegenwoordigen door wethouder de Visser. Zo heeft de dood één van onze jongste dienstplichtige soldaten uit Wijbosch, die ruim een jaar zijn plicht in Indonesië vervulde, in de bloei van zijn leven weggerukt.

Brief van de reserve kapitein H. Poels aan de ouders van Broer

Koeningan, 12 oktober 1949.
Beste ouders,
als commandant van Henk rust op mij de moeilijke plicht u de bijzonderheden van zijn overlijden mede te delen. Ik had nu het eenmaal toch geschied is liever in de functie van aalmoezenier geschreven, die u de enige troost in dit ontzettende verlies kan brengen; het geloof in een God die alles regelt en bestiert. Zoals hij het het beste voor Henk en u oordeelt en het geloof in een eeuwig gelukkig leven hiernamaals, maar op mijn weg ligt het u de laatste bijzonderheden mede te delen uit Henk's leven en omtrent zijn dood en begrafenis.
Ik weet dat ik hierbij een pas ontstane wond weer pijnlijk moet behandelen en toch weet ik ook dat u van al de bijzonderheden op de hoogte wilt zijn.
Als chauffeur van de compagnie ging Henk ook vaak mede om de post van de jongens in Luiggadjati op te halen. Luiggadjati ligt ongeveer 18 kilometer van Koeningan en de weg erheen is een grote weg en na de cease fire in ieders gedachte vrij veilig. Halfweg ligt aan deze weg de kampong Djalaksana, waar na de cease fire een post van de T.N.I. is gevestigd. De T.N.I. was onze vijand voor 10 augustus maar nadien tot zondag jongstleden was er geen schot meer tussen ons gelost.
Zondagmiddag ging Henk met de postwagen mee om voor een auto die hier in Koeningan defect was in Luiggadjati een nieuwe rotor te halen. Op de auto zaten ook Jan Scholten en Jan de Waal. Bij Malaksana zijn zij door de T.N.I. post aangehouden en met zekerheid werden hierbij Henk en Jan de Waal gedood. Vermoedelijk ook Jan Scholten maar aangezien wij hem tot op dit ogenblik nog niet gevonden hebben, bestaat hieromtrent geen 100% zekerheid. Onmiddellijk toen dit ons bekend werd zijn patrouilles uitgetrokken om de T.N.I.post te overmeesteren en de 3 jongens van ons terug te halen. Uit angst was deze post echter de bergen in gevlucht. Verdere nasporingen de volgende dag deden ons het graf van Henk en Jan de Waal ontdekken. Zij zijn beiden naar Cheribon vervoerd. van waaruit zij dinsdagmorgen begraven zijn.
Ik weet dat het weinige dat wij door deze plechtige begrafenis hebben kunnen doen in verhouding tot uw verlies zeer gering is, maar wanneer het slechts een klein beetje troost in uw ontstellende droefheid heeft kunnen brengen, hebben wij, naast de verschuldigde eer aan onze gesneuvelde makkers, toch ook voor u nog iets bereikt. Om 10 uur dinsdagmorgen had de begrafenis op de begraafplaats te Cheribon plaats. De belangstelling van de authoriteiten en de jongens was geweldig groot en vele kransen getuigden van de algemene sympathie en het medeleven.
De aalmoezenier leidde de kerkelijke plechtigheden, waarover hij u zeker nog afzonderlijk zal schrijven. Verder werd er gesproken door een vertegenwoordiger van de Territoriale Commandant, onze overste en door mij. Moge u de kracht en berusting van God ontvangen die u in al deze toespraken is toegewenst.
De luitenant Wagter heeft namens de familie in Nederland voor de bewezen eer en belangstelling bedankt.
Beste ouders, het is ontzettend hard en 't is moeilijk om hier woorden van troost voor u te vinden. Ik zou dit nog willen zeggen: Henk was een fijne jongen, hij deed goed zijn kerkelijke plichten. Heel vaak bad hij 's-avonds gezamenlijk het avondgebed en de rozenkrans mede.
Ik geloof vast dat God hem in zijn eeuwig paradijs zal opnemen.
Wil ook zijn meisje mijn innige deelneming betuigen en ik hoop dat God u allen de kracht moge geven dit grote verlies met berusting te kunnen aanvaarden.
Mocht ik nog iets voor u kunnen doen, laat dit dan weten en ik beloof u naar best vermogen te helpen.

• Begrafenis en laatste rustplaats Broer Korsten in Nederlands-Indië.
• 

  Begrafenis van Broer Korsten op het kerkhof van Cheribon (Nederlands-Indië) oktober 1949..

• 

  Begrafenis van Broer Korsten op het kerkhof van Cheribon (Nederlands-Indië) oktober 1949..

• 

  Begrafenis van Broer Korsten op het kerkhof van Cheribon (Nederlands-Indië) oktober 1949..

• 

  Herbegrafenis van Broer Korsten op het ereveld in Pandu (Nederlands-Indië).

• 

  Herbegrafenis van Broer Korsten op het ereveld in Pandu (Nederlands-Indië).

• 

  Graf van Broer Korsten op het ereveld in Pandu (Nederlands-Indië)..

• 

  Ereveld in Pandu (Nederlands-Indië).

Krantenartikel

Uitreiking Ereteken.
Aan de uit onze gemeente in Indonesië gesneuvelde militairen H. v. Zoggel en J. Korsten werd posthuum het Ereteken van Orde en Vrede toegekend.
Zondag, 22 Januari jl. werd door de Burgemeester, in tegenwoordigheid van resp. de Zeer Eerw. Heren Pastoors Vinken en Vissers, het Ereteken aan de nabestaanden van de overledenen uitgereikt.

Bronnen, noten en/of referenties