Bijenhoudersvereniging St. Ambrosius

Bijenhoudersvereniging St. Ambrosius

Uit onvrede over het beleid van de Vereniging tot Bevordering van de Bijenteelt in Nederland besluit de NCB een eigen bond op te richten. In 1921 wordt de Bond van Bijenhouders NCB opgericht en reeds in 1923 zijn er al 29 afdelingen met gezamenlijk 883 leden.
Voorafgaand aan de oprichting van de Bond voor Bijenhouders NCB Schijndel waren verscheidene Schijndelse bijenhouders aangesloten bij de VBBN. Het archief uit 1898 van de VBBN vermeldt het lidmaatschap van bijenhouders uit Schijndel. Hoogstwaarschijnlijk zijn deze in 1923 overgestapt naar de eigen Schijndelse Bond van Bijenhouders NCB. St. Ambrosius.

Eerste voorzitter van Sint Ambrosius in 1923:
C. van Vroonhoven

Bij de oprichting van de vereniging in 1923 telt men 10 leden.
In 1925 wil de Commissaris der Koningin een betrouwbaar en volledig overzicht van de stand der bijenteelt en houdt hiervoor een enquête onder de Brabantse gemeentes. Uit de ingevulde lijst van Schijndel blijkt dat er in dat jaar al rond de 35 tot 40 bijenhouders zijn.
In de jaren dertig verschijnen er, in de jaarboekjes van de RKJB, regelmatig artikelen om jonge boeren aan te moedigen om de bijenteelt ter hand te nemen.
In 1925 is de bijenhoudersvereniging ook vertegenwoordigd op de eerste land- en tuinbouwtentoonstelling van de Boerenbond Schijndel in het Patronaat en winnen zij diverse prijzen.

Het nut van bijenvolken

A.A. van Tilborg

Het houden van bijenvolken was in de vroegere jaren heel belangrijk. Niet alleen voor de bestuiving in de talrijke boomgaarden en tuinen, maar ook als nevenverdienste voor de kleinere boeren. Zo verhuurt, in het jaar 1952, St. Ambrosius 77 bijenvolken voor het bestuivingswerk in de fruitteelt in Uden en Ophemert.

Bertus en Piet Kemps zijn in de periode tot 1926 de grootste bijenhouders van Schijndel met jaarlijks wel 150 bijenvolken. Uit de periode 1926- 1947 zijn geen verslagen of notulen teruggevonden. Pas ná 1947, als A. van Tilborg, directeur van de Lagere Landbouwschool en technisch adviseur van de NCB en RKJB, in Schijndel komt wonen, verschijnen er regelmatig mededelingen in de krant over de bijenteelt en de vereniging St.Ambrosius. De bijenteelt is niet alleen een grote hobby van A. van Tilborg, hij heeft ook veel kennis over bijenvolken en geeft dan ook diverse cursussen, zowel voor beginners als gevorderden. Een cursus in 1952 levert liefst 21 nieuwe imkers op in Schijndel en omgeving.

Krantenbericht in 1954:
“Het jaar 1954 is voor de imkers een rampjaar, zoals na 1911 niet is voorgekomen. Na de heide waren de volken er zo erg aan toe, dat 10 kg suiker voor de inwintering niet voldoende is. ’t Is daarom dan ook dat de imkers 3 kg suiker extra kunnen bestellen."
Over 1955 staat geschreven:
“St. Ambrosius heeft voor 100 kasten 465 kg suiker verstrekt, 85 volken zijn verhuurd voor bestuiving in de Betuwe en Uden, de leden kunnen dit jaar rekenen op een honingprijs van f. 1,50."

Rond de oorlogsjaren is er even een afsplitsing geweest. Er was onenigheid ontstaan over de financiële bijdrage in relatie met de “bedrijfsgrootte”. De afgescheiden groep sloot zich aan bij de VBBN maar keerde in de jaren ‘70 terug naar St. Ambrosius.
In de periode 1965 – 1980 zijn er nauwelijks nog activiteiten. Ondanks de oproepen in de krant van de heer van Tilborg om voorlichtingsavonden te bezoeken blijft de belangstelling uit. Wel wordt er trouw contributie afgedragen om zodoende vooral de suiker goedkoop te kunnen betrekken.

Veranderende doelstellingen vanaf 1980

Vroeger was de gewonnen honing bedoeld voor de verkoop en dus was de bijenhouderij een (neven)bron van inkomsten, waarbij het lidmaatschap van een bijenhoudersvereniging financiële voordelen bood. Na 1980 wordt het winnen van honing meer gezien als een hobby. In de vereniging komt het accent te liggen op uitwisseling van informatie over de nieuwe aspecten van de bijenteelt zoals de wijze van imkeren, selectie en koninginnenteelt.
1985
St. Ambrosius leidt met een beperkt aantal leden toch een florerend en actief bestaan en organiseert weer verschillende voorlichtingsbijeenkomsten. De band met de NCB is echter verbroken.
Krantenbericht 1986
“Ongeveer 3,5 jaar nadat voor het eerst besmetting in Nederland werd geconstateerd blijken nu al de meeste bijenstanden in Brabant besmet met de gevreesde mijtziekte Varroa. Ook de Schijndelse bijenhoudersvereniging heeft de bestrijding ter hand genomen. De behandeling van de volken van de leden is vrijwel afgerond."

Krantenbericht 1987
"Onlangs heeft het college van B & W besloten om de bestrijding van de gevreesde varroa voor 75% te subsidiëren. Bij alle leden op één na, was sprake van een lichte tot zeer ernstige besmetting van de volken geconstateerd."