Antonius Rijkers (1904 - 1995)

Antonius Rijkers
Persoonsinformatie
Volledige naam	Antonius Rijkers
Roepnaam	Toon
Geboorteplaats	Schijndel
Geboortedatum	16 augustus 1904
Overl.plaats	Schijndel
Overl.datum	4 februari 1995
Partner(s)	Paulina van de Ven‏‎
Beroep(en)	fabrieksarbeider
Bidprentje

Antonius Rijkers (1904 – 1995)

Antonius (Toon) Rijkers werd geboren op 16 augustus 1904 in Schijndel (Lieseind), zoon van Antonius Rijkers geboren in Berlicum (1866 – 1929) van beroep landbouwer/ dagloner en Maria van den Akker geboren in Schijndel (1871 - 1937), als vijfde kind in een gezin met elf kinderen waarvan er drie vroegtijdig overleden. Toon, van beroep fabrieksarbeider, overleed op 4 februari 1995 in Schijndel.

Antonius Rijkers trouwde op 28 juni 1928 in Sint Michielsgestel met Paulina van de Ven.

Paulina (Paula) van de Ven werd geboren op 29 oktober 1909 in Sint Michielsgestel, dochter van Lambertus van de Ven geboren in Schijndel (1859 – 1953) van beroep timmerman en Christina Schouten geboren in Den Dungen (1875 – 1949), als tiende kind in een gezin met twaalf kinderen waarvan er drie vroegtijdig overleden. Paula overleed op 6 juni 1996 in ’s-Hertogenbosch.

Kinderen uit het huwelijk van Toon en Paula:

1. Lambertus Martinus Maria werd geboren rond 1833 in Schijndel, trouwde met Carolina Josephina van Dijk. Lambertus overleed op 20 september 1968 in Veghel.
2. Maria Johanna Wilhelmina werd geboren rond december 1940 in Schijndel, overleed op 5 maart 1941 in Schijndel.

Koninklijke Onderscheiding.

De heer Rijkers ontving in 1967 de eremedaille in brons verbonden aan de Orde van Oranje-Nassau vanwege zijn 40-jarig dienstverband, laatstelijk als opperman, bij Jansen de Wit. Hij was in dienst vanaf 28 maart 1927.

Diamanten huwelijksfeest Rijkers – Van de Ven

Dinsdag 5 juli 1988 vieren Arnoldus Rijkers en Paulina van de Ven hun diamanten huwelijksfeest. Ter gelegenheid daarvan is er om 14.00 uur een H. Mis in de Onze Lieve Vrouwekerk op de Boschweg.’s-Avonds is er van 19.00 – 20.00 uur een receptie in café ’t Venneke.
De heer Rijkers is een geboren en getogen Schijndelaar. Zijn hele leven lang (hij is geboren in 1904) heeft hij in Schijndel gewoond en gewerkt. Zoals zoveel inwoners van Schijndel heeft ook hij jarenlang, bijna 44 jaar, bij Jansen de Wit gewerkt. Op zijn 65e jaar is hij met pensioen gegaan. Mevrouw Rijkers – van de Ven is in 1909 in Sint-Michielsgestel geboren. Haar hart ligt echter op de Boschweg, waar ze na haar huwelijk met Toon Rijkers is gaan wonen.53 Jaar hebben ze met veel plezier op de Boschweg gewoond. Zo wonen nu al weer 7 jaar in de Mgr. Bekkersstraat en dat bevalt hun ook prima. “Het is een prettig en veilig gevoel dat er altijd licht brandt en er altijd mensen om je heen zijn als je thuis komt” aldus mevrouw Rijkers.
Maar ja, waar je 53 jaar gewoond hebt dat vergeet je niet zo snel. Ze gaan dan ook nog altijd op de Boschweg naar de kerk en zijn daar ook nog steeds bij de bejaardenbond. Ze gaan echter ook wel eens een kaartje leggen of op bezoek bij het Mgr. Bekkershuis en ook dat bevalt prima. Tot 1 jaar geleden maakten ze samen nog grote fietstochten. Aangezien mevrouw Rijkers de laatste tijd echter last heeft van een knie zien ze er tegenwoordig maar van af. Ze hoeven zich echter geen moment te vervelen. De meeste kinderen wonen vlak in de buurt en komen hen vaak opzoeken en ophalen om een tochtje te maken.
Ook gaan ze graag wandelen en houdt de heer Rijkers van televisie kijken. De laatste dagen heeft hij dan ook heel wat uurtjes voor de buis gezeten want het liefst ziet hij voetballen. Hij heeft dan ook geen wedstrijd van het Nederlands elftal gemist tijdens de afgelopen EK-wedstrijden.
De heer en mevrouw Rijkers genieten van hun leven, hebben allebei nog een goede gezondheid en hopen er op 5 juli een gezellige dag van te kunnen maken, samen met hun 7 kinderen, 26 kleinkinderen en 14 achterkleinkinderen. Het feest is door de kinderen georganiseerd, zodat het voor het bruidspaar ook een verrassing is wat er allemaal gaat gebeuren die dag.

Briljanten huwelijksfeest Rijkers – Van de Ven

Gouden bruidsparen, diamanten bruidsparen, u vindt ze regelmatig in het Schijndels Weekblad. Een vijfenzestigjarig huwelijksjubileum komt heel wat minder vaak voor. Het mag dan wel geen officieel jubileum zijn, opmerkelijk is het zeker wel.
Toon Rijkers (88) en zijn vrouw Paula van de Ven (83) willen dit feit dan ook niet onopgemerkt voorbij laten gaan. Op maandag 5 juli 1993 hopen zij met kinderen, familie en bekenden te vieren dat zij 65 jaar geleden met elkaar in het huwelijksbootje stapten. Die dag is er om 14.00 uur een H. Mis in de [Boschwegse kerk|parochiekerk]] van de Boschweg. Tussen 18.00 en 19.00 uur is er een receptie in ’t Venneke.
Het echtpaar Rijkers woont al twaalf jaar aan de Mgr. Bekkersstraat, in de flat. En ofschoon zij het daar goed naar hun zin hebben, zijn zij diep in hun hart echte Boschwegse mensen gebleven. Of preciezer gezegd, mensen van ’t Dillusdorp: “Daar hebben we 32 jaar gewoond, aldus Paula, “en het was een mooie tijd. De tram liep er toen nog”. Later verhuisden ze naar de Boskoopstraat. Daar woonden zij 21 jaar, totdat een tweetal inbraken daar hun woonplezier vergalde. “Als zoiets gebeurt krijg je de schrik wel te pakken” weet Paula. “Ik kon geen oog meer dicht doen ’s nachts.” Het was voor hen de reden om te verhuizen. Toen ze pas in het dorp woonden hadden ze nog wel eens heimwee naar hun oude buurt. “Als je voorbij Van Thiel kwam dan voelde je je weer thuis”.
Ofschoon ze zich nog uitstekend kunnen redden hebben ze zich toch ingeschreven voor een plaatsje in het bejaardenhuis. “Want je weet maar nooit. Nu kunnen we ons nog goed redden maar we moeten ook aan de toekomst denken”. Zij komen nu al regelmatig in het Bekkershuis bij allerlei gelegenheden en voor de zondagse mis.
Toon heeft zijn leven lang bij Jansen de Wit gewerkt. Voor de oorlog was hij breier, later heeft hij ook in de buitendienst gezeten. “Ik heb er altijd met plezier gewerkt” aldus Toon. “Je moet natuurlijk tevreden zijn met wat je kreeg maar je verdiende er toch een paar gulden meer dan ergens anders.” Hij betreurt het dat de fabriek verdwenen is uit Schijndel. Toen het complex enkele jaren geleden gesloopt werd is hij nog wel een kijkje gaan nemen.
“Terugkijken op wat geweest is doen we niet te veel. We hebben het altijd goed gemaakt. We zijn gezond en als we iets nodig hebben hoeven we maar te kikken en de kinderen staan voor ons klaar”. En Paula vult aan: “We hebben veel meegemaakt wat een ander niet mee heeft kunnen maken. En verder moet je het mooi altijd maar met het lelijke vatten.”

Bronnen, noten en/of referenties