U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
De bakker
De Bakker[bewerken | brontekst bewerken]
Tot omstreeks 1890 moest de bakker voor het verkrijgen van zijn “broodnodige” grondstoffen zelf de tarwe en de rogge bij boeren of handelaren gaan kopen.
Hierna werd Nederland overspoeld met goedkope granen en tarwebloem, zodat boeren niets meer aan bakkers konden verkopen en de molenaars vele bakkers als klanten verloren.
In 1923 waren er in Schijndel 23 volwassenen en 4 kinderen die het bakkersvak beoefenden. Zes jaren later waren er in 14 bakkerijen 18 volwassenen en 12 kinderen werkzaam. Een opvallende stijging.
De bevolking van Schijndel nam omstreeks die tijd sterk toe, maar toch ook weer niet in die mate dat de groei van het aantal bakkers daardoor in zijn geheel verklaard kan worden.
Boeren behoorden vaak niet tot de klantenkring van de bakkers. De meeste boeren bakten zelf in hun bakoven. Veelal gebeurde dat in een afzonderlijk gebouwtje bij hun boerderij, de “bakest”.
Aan versheid liet men niet veel gelegen, vaak werd niet meer dan één keer in de week gebakken.
Nadat men de rogge had laten malen werd het gezeefd. Van de fijnste bloem werd “mik” (wittebrood) gebakken. Het grove dat overbleef was voor het bakken van roggebrood.
Video[bewerken | brontekst bewerken]
Video Van koren tot brood