Cornelis van den Heuvel (1926 - 2001)

Cor van den Heuvel
Persoonsinformatie
Volledige naam	Cornelis van den Heuvel
Roepnaam	Cor
Geboorteplaats	Schijndel
Geboortedatum	24 juni 1926
Overl.plaats	Veghel
Overl.datum	18 december 2001
Partner(s)	Elisabeth Adriana Maria (Bets) Steenbakkers Jo Bongaerts-van Lierop
Bidprentje	Cornelis van den Heuvel (1926 - 2001).

Cor van den Heuvel (Cornelis)

Zoon van: Theodorus Adrianus van den Heuvel en Helena van Uden
Geboren: 24 juni 1926 te Schijndel
Toenmalig adres: Van Helmontstraat 19
Legerplaats: Maastricht
Legeronderdeel: 4 - 6 - R.I.
Legernummer: 260624104
Rang/functie: korporaal
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: 20 juni 1947
Naam van de boot: Sloterdijk
Verblijf op: Java
Datum terugkomst: 22 februari 1950
Naam van de boot: Louis Pasteur
Laatst bekende woonplaats: Uden
Overleden: 18 december 2001 te Veghel

Herinneringen van Cor

Honderden verhalen zijn er al geschreven over ons verblijf in Indonesië.
Met een rot boot daar naar toegebracht. Voor die tijd een opleiding als pionier bij 4 - 6 - R.I. in Maastricht, Utrecht en Gilze-Rijen.
Bestemming Djakarta, van daar met een nog slechtere boot, de Sommelsdijk, naar Semarang langs de noordkust. We moesten met de 2e actie vanuit Purwekerto doorstoten naar Bonjarnegare Wonosobo met als einddoel Yogjakarta.
Door een kapotte brug, die ons een oponthoud gaf, zijn we niet verder gekomen dan Wonosobo.
Soms was het er leuk, soms niet, maar dat was er voor iedereen.
In 1995 ben ik teruggegaan met een vriend en zijn vrouw en mijn vrouw en ik met de kinderen. Een mooie reis maar vermoeiend. We hebben daar een kind van Foster Parents al jaren en die zouden we tevens mee opzoeken. Yogjakarta was de plaats, waar we er het kortst bij waren, met een taxi en 6 uur rijden zijn we er gekomen.
Voor mij was dat te kort dat bezoek en nam me voor gauw weer eens terug te gaan.
Dat heb ik in mei 1996 dan ook gedaan. De vrouwen kregen we met geen mogelijkheid meer mee, dus zijn wij twee mannen maar gegaan.
Ondertussen nog een Foster Parents kind er bij genomen, eerste hadden we een meisje, Uajgini, nu 9 jaar, en er kwam een jongen bij van nu 5 jaar, Rian geheten. Alle twee in dezelfde buurt in de kampong bij Ponorogo Oost Java.
Omdat we nu niet met een gezelschap reisden, konden we alles zelf regelen, dat hebben we dan ook gedaan. Een auto gehuurd met iemand, die daar kon rijden en een tolk Engels, want ons Maleis is ook niet meer vlekkeloos, al hoewel in de kampong gaat het nog goed.
Heel Java hebben we doorkruist, drie weken lang, alle plaatsen waar we vroeger hadden gelegen hebben we aangedaan (voor ik het vergeet, mijn vriend is een jongen uit Boekel, die vroeger met mij in Indonesië heeft gelegen, dus overal zo wat op dezelfde plaatsen).
In Tjepiring heb ik dan ook nog mijn djongos en baboe teruggevonden, woonden nog in dezelfde kampong, maar waren intussen 47 jaar ouder geworden, net als wij, een heel mooi weerzien.
Toen zijn we wel enige dagen bij onze kinderen geweest en op het schooltje waar ze nu mogen leren. Ik loop nu weer met de gedachte rond weer eens terug te gaan, mijn vriend moet ik ook daarvoor weer strikken, want onze vrouwen krijgen we niet mee, zo laat het zich aanzien.