Boerenknecht zwaar gewond

Het verhaal speelt zich af tijdens de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648). De stad ’s-Hertogenbosch is inmiddels gevallen en het wemelt hier in de regio van ‘militair gespuis’ waar de plattelandsbewoners echt niet op zaten te wachten. Ze waren er voortdurend op bedacht dat er onder die oorlogsomstandigheden geheel onverwacht van alles kon gebeuren. De secretaris van schout en schepenen tekende diverse verhalen op, waarvan er hieronder eentje volgt.

Gisteren, de 17^e juli 1633, zijn ‘omtrent de kercke in de gemeijn ackeren’ verschillende ruiters met wagens en karren het land op gereden om er de nodige foerage binnen te halen. Op dat moment is juist een 80-jarige vrouw druk doende om wat klaver af te snijden. Ze wordt echter bruut opzij geduwd. Gelukkig dat haar knecht haar te hulp schiet en weet te verhinderen dat de soldaten nog brutaler zouden optreden. Zijn dappere daad heeft hij overigens wel moeten bekopen, want een korporaal komt op hem aflopen en trekt, volgens de beschrijving, zijn degen of zijn geweer, zodat én de vrouw én de dienstknecht terugdeinzen. Op dat moment komt er een voerman met zijn kar het land op en begint de afgesneden klaver te verzamelen en met een riek op zijn kar te laden. Blijkbaar sputtert de knecht Gerit Willems nog tegen, maar de voerman reageert fel en slaat hem met de riek op zijn voorhoofd en bracht hem een diepe wond toe. Willems viel kermend ter aarde en de omstanders dachten dat hij dood was. Daarover doet de kroniek geen melding. Ook een zekere Jan Laureijns verklaart bedreigd te zijn geweest met een degen, trok zich snel terug, maar tijdens de actie verloor hij zijn hoed. Jacop Willems, als ook een zekere Philips en Gijsbert legden allen een verklaring af, dat niemand de met zijn degen zwaaiende korporaal ook maar een strobreed in de weg had gelegd.