U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bodem van Elde 4
| Langgevelboerderij. | ||
 Bodem van Elde 4 | ||
| Gebruik | Bedrijfsruimte. | |
| Gereed | 1931. | |
| Bouwstijl | Traditionalisme | |
| Bouwpartners | ||
| Architect | P.J. van de Ven | |
| Eigenaar | J.W.A. van de Ven (1993) | |
Bodem van Elde 4[1][bewerken | brontekst bewerken]
Langgevelboerderij 1931.
Traditionalisme
Machinale baksteen met spouwmuur. Heel lange rechte steekankers.
Vensters met kleine roedenverdeling en luiken. Langsdeel ramen met ijzeren roeden. Paneeldeur in rondboogportiek.
Mansardedak. Tuile du Nord pannen. In langsdeel nog oude eikehouten gebint en delen van een oude muur (17e eeuw?).
Appelboom, beuken, klimop, muurbegroeiing.
Zeldzaamheid en gaafheid.
In achtergevel jaartal in ankers: 1859.
Afschrift van acte waarin ondermeer jaartal 1643 wordt genoemd. Wordt bij bewoners bewaard.
Beschrijving uit de gemeentelijke monumentenlijst 1993[2][bewerken | brontekst bewerken]
Typering, situering en bouwgeschiedenis[bewerken | brontekst bewerken]
De eenlaags, vrijstaande langgevelboerderij staat in de rooilijn met de nokas van het mansardedak parallel aan de Bodem van Elde. Het pand heeft een rechthoekige plattegrond met een aanbouw onder lessenaars dak tegen de achtergevel van het bedrijfsgedeelte.
De boerderij werd in 1931 in traditionalistische stijl gebouwd naar ontwerp van de architect P.J. van de Ven en bevindt zich nu nog grotendeels in de oorspronkelijke staat.
De sierankers met het jaartal 1859 zijn van de boerderij, die heeft moeten wijken voor de huidige.
Op het erf staan een es, appel-, peren-, noten- en beukebomen. Bij de gecementeerde put staat een oude treurwilg.
Beschrijving van het exterieur[bewerken | brontekst bewerken]
De linker drie vensterassen van de voorgevel behoren tot het woongedeelte. In het midden bevindt zich een paneeldeur onder halfrond bovenlicht met een getrapte bakstenen omlijsting. De ingang wordt geflankeerd door kruisvensters met bovenlichten en halfluiken. De luiken en deuren zijn groen, de kozijnen oker en het raamwerk is wit geschilderd.
Boven de ingang is op het mansardedak - dat gedekt is met blauwe tuile du Nord pannen - een dakkapel gebouwd met twee vierruits draairamen. Op de nok van het woongedeelte staan twee schoorstenen. De houten gootlijst wordt ondersteund door klossen.
In de voorgevel van het bedrijfsgedeelte zijn een opgeklampte staldeur, enkele twaalfruits stalramen en een grote deeldeur aangebracht. Tegen de gevel zijn rechte muurankers bevestigd.
De rechter zijgevel, die schuil gaat achter een klimop, is voorzien van een opgeklampte staldeur, getoogde stalramen en een oculus in de top.
De achtergevel van de aanbouw onder lessenaars dak, dat gedekt is met golfplaten, is voorzien van ijzeren staldeuren en -ramen. Op de achter aanbouw staat een trapezium- vormige schoorsteen van de was- en kookplaats. De achtergevel en de linker zijgevel van het woongedeelte zijn voorzien van kruisvensters met luiken of samengestelde varianten daarvan.
Beschrijving van het Interieur[bewerken | brontekst bewerken]
De gang achter de hoofdingang komt uit op de keuken aan de achterzijde van het pand.
De gang heeft een vloer van witte, rode en zwarte tegeltjes en een lambrisering van wit marmer. Het vertrek links (de voormalige goeikamer) en het vertrek rechts (een voormalige slaapkamer) zijn in gebruik als woonkamer. In de voormalige goeikamer staat een marmeren schoorsteenmantel met flankerende muurkasten. De vloer en de zoldering zijn van hout. Achter de gang ligt de keuken. Dit vertrek heeft een houten zoldering en een plavuizen vloer. Vanuit de keuken leiden paneeldeuren naar ondermeer de achterkeuken, de trap naar de verdieping en de opkamer. De verdieping met open zoldering heeft een houten beschieting en een kamerindeling middels schotten.
De voorstal en de koeienstal van het bedrijfsgedeelte hebben nog de oorspronkelijke dwarsindeling met open zolder. De deel met achterliggende voormalige paardenstal en varkenshokken heeft een nieuwe indeling gekregen met hooizolder. In het langsdeel zijn nog delen van de oude boerderij bewaard gebleven zoals delen van het oude eikenhouten gebint en van een muur.
Motivatie tot plaatsing op de monumentenlijst[bewerken | brontekst bewerken]
Het pand is een goed en gaaf voorbeeld van een boerderij uit de dertiger jaren van de architect P.J. van de Ven en van het Traditionalisme.
Het pand vormt met bijgebouwen, erfbeplanting en tuinaanleg een karakteristiek geheel temidden van een gebied met een historische continuïteit wat betreft infrastructuur, perceelsgrenzen en groenvoorzieningen.
| Bronnen, noten en/of referenties |