U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bert van de Wetering (1925 - 2012): verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '=== '''Bert van de Wetering''' === Zoon van: Antonius van de Wetering en Henrica Martina Catharina Rovers<br> Geboren: 26 juni 1925<br> Toenmalig adres: Hoeves...') |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| (8 tussenliggende versies door 3 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
=== '''Bert van de Wetering''' | {{Infobox persoon | ||
| naam = Bert van de Wetering | |||
| foto = [[Bestand:Bert van de Wetering (1925 - 2012).jpg|300px]] | |||
| tekst = | |||
| volledige naam = Bert van de Wetering | |||
| roepnaam = Bert | |||
| geboorteplaats = | |||
| geboortedatum = 26 juni 1925 | |||
| doopdatum = | |||
| overl.plaats = Arthur, Ontario, Canada | |||
| overl.datum = 18 augustus 2012 | |||
| partner(s) = Ann | |||
| beroep(en) = | |||
| bidprentje = | |||
| gedachtenisprent = | |||
}} | |||
== '''Bert van de Wetering <ref>Herinneringsboek van Schijndelse militairen in Nederlands-Indië "Hop en Palmen".</ref>''' == | |||
Zoon van: Antonius van de Wetering en Henrica Martina Catharina Rovers<br> | Zoon van: Antonius van de Wetering en Henrica Martina Catharina Rovers<br> | ||
Geboren: 26 juni 1925<br> | Geboren: 26 juni 1925<br> | ||
| Regel 13: | Regel 30: | ||
Naam van de boot: Sibajak<br> | Naam van de boot: Sibajak<br> | ||
Laatst bekende woonplaats: Canada<br> | Laatst bekende woonplaats: Canada<br> | ||
Bert overleed op 18 augustus 2012 in Arthur, Ontario in Canada. | |||
== '''Herinneringen van Bert''' == | |||
We hadden thuis een boerderij. Dus ging ik als boerenzoon naar Eindhoven om er gekeurd te worden voor de militaire dienst. Ik werd goedgekeurd en begin mei ontving ik, middels een postkaart van 5 cent, bericht, dat ik op 10 mei 1946 moest opkomen in Breda. Hier volgde, gedurende een klein half jaar, een militaire opleiding. Op 21 oktober 1946 werden we in Amsterdam ingescheept. Met de "Johan de Witt" vertrokken wij naar Nederlands-Indië. De zeereis duurde 30 dagen en we kwamen aan in Tandjong Priok op West Java. Gedurende mijn diensttijd heb ik een dagboek bijgehouden.<br> | |||
"De oorlog" in Nederlands-Indië was een geheel andere dan die, welke we net zelf achter de rug hadden; deze was ook niet te vergelijken met het strijdgewoel in Vietnam of Korea. Ogenschijnlijk was het er rustig, maar we liepen geheel volgens opdracht overigens, wel altijd met een wapen rond. <br> | |||
We lagen met de regimentsstaf nimmer in de stad. Wij waren te vinden op de buitenposten. Met wij bedoel ik zo'n 60 man, die 100 kilometer patrouille moesten lopen, dat wil zeggen, de ene helft liep en de andere helft bleef achter in de buitenpost om deze te bewaken. Zo'n patrouilletocht was in de regel zo'n 30 à 40 kilometer berg op/berg af bij een temperatuur van 30/35 graden Celsius. Het staat hier zo simpel te lezen, maar het is moeilijk uit te leggen aan mensen, die er nooit geweest zijn, wat zo'n dagtocht betekende. Maar ja, het kon altijd nog erger, de langste patrouille vergde 14 dagen! Gedurende de drie jaar, die ik in Nederlands-Indië heb moeten doorbrengen ben ik op diverse plaatsen gelegerd geweest. Daar was één post bij, daar denk ik altijd nog met heel veel plezier aan terug. Helaas was deze van korte duur, maar gedurende de tijd dat ik er mocht zijn, heb ik volop genoten. Ik kon er zelfs gaan jagen en in korte tijd heb ik daar drie wilde varkens, een hert en een prachtige panter geschoten. Deze panter is later bij [[Jasparus Wouters (1885 - 1970)|Caspar Wouters]] in Schijndel opgezet en heeft daar een tijd voor het raam gestaan, als blikvanger.<br> | |||
Hoogstwaarschijnlijk zijn er Schijndelaren, die dat bevestigen kunnen.<br> | |||
Daar wil ik het bij laten; een soldaat is en blijft een soldaat!<br> | |||
Zelf ben ik nooit gewond geweest. Wel ben ik bevorderd tot Soldaat 1e klas (ik wilde wel maar kon niet).<br> | |||
Ontvangen onderscheidingen: een van de regering; een van ons regiment; een van de 3e brigade en een van de Divisie Commandant.<br> | |||
{{appendix}} | |||
[[categorie: Wetering van de|Bert]] | [[categorie: Wetering van de|Bert]] | ||
[[categorie: Militair]] | [[categorie: Militair]] | ||
{{DEFAULTSORT: Wetering}} | {{DEFAULTSORT: Wetering}} | ||
Huidige versie van 11 apr 2022 om 16:16
| Bert van de Wetering | ||
.jpg)
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Bert van de Wetering | |
| Roepnaam | Bert | |
| Geboortedatum | 26 juni 1925 | |
| Overl.plaats | Arthur, Ontario, Canada | |
| Overl.datum | 18 augustus 2012 | |
| Partner(s) | Ann | |
Bert van de Wetering [1][bewerken | brontekst bewerken]
Zoon van: Antonius van de Wetering en Henrica Martina Catharina Rovers
Geboren: 26 juni 1925
Toenmalig adres: Hoeves F 66 (Eerde - gemeente Schijndel)
Legerplaats: Breda
Legeronderdeel: 8 R.V.A.
Legernummer: 250626102
Rang/functie: soldaat 1e klas/kanonnier (richter)
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: 21 oktober 1946
Naam van de boot: Johan de Witt
Verblijf op: Java
Datum terugkomst: 27 december 1949
Naam van de boot: Sibajak
Laatst bekende woonplaats: Canada
Bert overleed op 18 augustus 2012 in Arthur, Ontario in Canada.
Herinneringen van Bert[bewerken | brontekst bewerken]
We hadden thuis een boerderij. Dus ging ik als boerenzoon naar Eindhoven om er gekeurd te worden voor de militaire dienst. Ik werd goedgekeurd en begin mei ontving ik, middels een postkaart van 5 cent, bericht, dat ik op 10 mei 1946 moest opkomen in Breda. Hier volgde, gedurende een klein half jaar, een militaire opleiding. Op 21 oktober 1946 werden we in Amsterdam ingescheept. Met de "Johan de Witt" vertrokken wij naar Nederlands-Indië. De zeereis duurde 30 dagen en we kwamen aan in Tandjong Priok op West Java. Gedurende mijn diensttijd heb ik een dagboek bijgehouden.
"De oorlog" in Nederlands-Indië was een geheel andere dan die, welke we net zelf achter de rug hadden; deze was ook niet te vergelijken met het strijdgewoel in Vietnam of Korea. Ogenschijnlijk was het er rustig, maar we liepen geheel volgens opdracht overigens, wel altijd met een wapen rond.
We lagen met de regimentsstaf nimmer in de stad. Wij waren te vinden op de buitenposten. Met wij bedoel ik zo'n 60 man, die 100 kilometer patrouille moesten lopen, dat wil zeggen, de ene helft liep en de andere helft bleef achter in de buitenpost om deze te bewaken. Zo'n patrouilletocht was in de regel zo'n 30 à 40 kilometer berg op/berg af bij een temperatuur van 30/35 graden Celsius. Het staat hier zo simpel te lezen, maar het is moeilijk uit te leggen aan mensen, die er nooit geweest zijn, wat zo'n dagtocht betekende. Maar ja, het kon altijd nog erger, de langste patrouille vergde 14 dagen! Gedurende de drie jaar, die ik in Nederlands-Indië heb moeten doorbrengen ben ik op diverse plaatsen gelegerd geweest. Daar was één post bij, daar denk ik altijd nog met heel veel plezier aan terug. Helaas was deze van korte duur, maar gedurende de tijd dat ik er mocht zijn, heb ik volop genoten. Ik kon er zelfs gaan jagen en in korte tijd heb ik daar drie wilde varkens, een hert en een prachtige panter geschoten. Deze panter is later bij Caspar Wouters in Schijndel opgezet en heeft daar een tijd voor het raam gestaan, als blikvanger.
Hoogstwaarschijnlijk zijn er Schijndelaren, die dat bevestigen kunnen.
Daar wil ik het bij laten; een soldaat is en blijft een soldaat!
Zelf ben ik nooit gewond geweest. Wel ben ik bevorderd tot Soldaat 1e klas (ik wilde wel maar kon niet).
Ontvangen onderscheidingen: een van de regering; een van ons regiment; een van de 3e brigade en een van de Divisie Commandant.
Bronnen, noten en/of referenties
|