U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bartokstraat
Bartokstraat[bewerken | brontekst bewerken]
Raadsbesluit 27 maart 1986.[1][bewerken | brontekst bewerken]
Teneinde de oriëntatiemogelijkheid in de gemeente te bevorderen is het gewenst aan de onderhavige straten in het bestemmingsplan Plein namen te geven welke tot dezelfde groep behoren.
Aangezien Schijndel muziekminnend is ligt het voor de hand de namen van bekende componisten te kiezen.
Raadsbesluit 31 augustus 1989.[2][bewerken | brontekst bewerken]
De nieuwe verkaveling in het westelijk gedeelte van het plan Plein maakt het nodig dat het raadsbesluit van 27 maart 1986 gedeeltelijk wordt ingetrokken. Het betreft een gedeelte van de Bartokstraat, de Offenbachstraat, de Debussyhof, Strausshof, Wagnerhof en Brucknerhof.
Aanvullende informatie.[3][bewerken | brontekst bewerken]
De Bartokstraat heeft een wat grillig verloop. De straat die dateert van eind jaren zeventig van de vorige eeuw, sluit ter hoogte van het Spoorpad aan op de Mozartstraat en komt na een viertal haakse bochten uit op de Schootsestraat. Zoals de naam al doet vermoeden, is de weg te vinden in de muziekbuurt in de wijk Plein. Zij dankt haar naam aan de Hongaarse componist Béla Bartók (1881 - 1945). Al op zijn negende schreef hij een aantal kleine composities. Zijn eerste succes boekte hij in 1917 met het ballet "De houten prins" al werd dit werk aanvankelijk door tal van dirigenten en muzikanten geweigerd omdat het onspeelbaar zou zijn. Een soortgelijk succes boekte hij een jaar later met de opera "Hertog Blauwbaards burcht". Door de situatie in Europa, zijn muziek werd als "entartet" (ontaard) bestempeld, vertrok hij in 1940 naar Amerika waar hij een van zijn populairste werken schreef, het Concert voor Orkest. Bartóks muziek werd tijdens zijn leven slechts in kleine kring gewaardeerd, het grote publiek vond zijn werk atonaal en dissonant. Toch werd hij na zijn dood, hij stierf in 1945 in New York aan leukemie, wereldberoemd mede doordat violist Yehudi Menuhin zijn werk promootte. De zes strijkkwartetten van Bartók worden inmiddels tot de muzikale hoogtepunten van de twintigste eeuw gerekend.
Belangrijk is Bartók ook omdat hij en Zoltán Kodály een grote verzameling aan volksmuziek aanlegden en er zo voor zorgden dat de schat aan volksliederen van de Donaulanden zo rijk in kaart is gebracht. Hij is daardoor een van de grondleggers van de etnomusicologie. Aan de Bartokstraat liggen twee speeltuintjes en er staat een transformatorhuisje, maar meest opmerkelijk is wellicht de handwijzer die sinds kort te vinden is op de hoek van Bartok- en Sweelinckstraat. "Pyrograaf" Adriaan van Abeelen wijst de passant op verrassende en vermakelijke wijze de weg naar bijzondere bestemmingen.
| Bronnen, noten en/of referenties |