Johannes van der Velden (1916 - 2000)

Johannes van der Velden (1916 – 2000)

Johannes van der Velden (1916 – 2000) X 14-7-1947 Anna Maria van de Valk (1918)

Frits van der Velden

Hans van der Velden

Jan van der Velden

Mari van der Velden

Thea van der Velden

Tonnie van der Velden

Paul van der Velden

Johannes van der Velden
Persoonsinformatie
Volledige naam	Johannes van der Velden
Roepnaam	Jan
Geboorteplaats	Veghel
Geboortedatum	17 maart 1916
Overl.plaats	Veghel
Overl.datum	1 april 2000
Partner(s)	Anna Maria (Miet) van de Valk
Beroep(en)	fabrieksarbeider
Bidprentje

Johannes (Jan) van der Velden werd geboren op 17 maart 1916 in Veghel, zoon van Johannes van der Velden geboren in Veghel (1890 – 1968) van beroep landbouwer en Theodora van Lieshout geboren in Uden (1887 – 1963), als tweede kind in een gezin met dertien kinderen waarvan er vijf vroegtijdig overleden en vier dood werden geboren. Jan, van beroep fabrieksarbeider, overleed op 1 april 2000 in Veghel.

Johannes van der Velden trouwde op 14 juli 1947 in Veghel met Anna Maria van de Valk.

Anna Maria (Miet) van de Valk werd geboren op 9 maart 1918 in Boekel, dochter van Adrianus van de Valk geboren in Boekel (1887 – 1961) van beroep landbouwer en Antonia van Kessel geboren in Boekel (1889 – 1957), als eerstgeborene in een gezin met twee kinderen.

Kinderen uit het gezin van Jan en Miet:

1. Frits
2. Hans
3. Jan
4. Mari
5. Thea
6. Tonnie
7. Paul

Gouden huwelijksfeest Van der Velden - Van der Valk 1997

Het was bij het grote bevrijdingsfeest van 5 mei 1945 dat Jan van der Velden en Miet van der Valk voor het eerst samen een avondje uitgingen. Twee jaar later, op 15 juli 1947, trouwden zij.
Jan (81) is geboren in Veghel maar woonde ook een paar jaar in Vorstenbosch. Later betrokken zijn ouders in Veghel een boerderij aan de Zuid-Willemsvaart. Als hij terugdenkt aan die tijd komen bij Jan de herinneringen naar boven aan de oorlogstijd. Bij het uitbreken van de oorlog was hij gemobiliseerd en stond op het punt naar de Grebbeberg te worden gestuurd toen Nederland capituleerde. Maar daarmee was de oorlog nog niet afgelopen voor hem. Jan vertelt: “Vlakbij onze boerderij waren Duitsers gelegerd. Af en toe kwamen die bij ons water halen. Op een gegeven moment werd die groep verplaatst en hoorden we dat een van hen gedeserteerd was. Midden in de nacht werd er op de deur gebonsd. Het waren de Duitsers die onder leiding van een NSB’er op zoek waren naar die deserteur. Wij moesten allemaal naar buiten in ons nachtgoed met de geweren op ons gericht. Toen hebben zij de hele boerderij afgezocht. Vervolgens moest ik mee de hooizolder op en daar vonden ze de gezochte soldaat. Wij wisten helemaal niet dat die daar zat. Mijn vader en ik moesten toen te voet mee naar Veghel”. Drie dagen hebben ze opgesloten gezeten, niet wetende wat hen te wachten stond. Pas in de avond van de derde dag werden ze vrijgelaten. Als Jan zijn verhaal vertelt komen nog steeds de emoties los van wat hij toen heeft meegemaakt.
In de laatste jaren van de oorlog had Miet (77) haar latere man al wel eens ontmoet. Zij, afkomstig uit Boekel, woonde toendertijd bij de Veghelse brugwachter en ging wel eens melk halen op de boerderij van Jan’s vader. Maar het duurde tot het bevrijdingsfeest voordat ze echt oog voor elkaar kregen.
Zij trouwden toen ze huisvesting vonden in het huisje van “Schuppen Riek”, een begrip in Veghel. Die huisvesting stelde niet veel voor. Frits Bolsius -Jan werkte inmiddels bij de Schijndelse kaarsenfabriek- zorgde ervoor dat zij in 1952 een betere woning kregen in Schijndel, in de Van Berghenstraat. Het gezin, dat zeven kinderen telde, verhuisde later nog naar een grotere woning in de Jan van Cuykstraat en inmiddels wonen Jan en Miet alweer twee jaar in een woning in het complex de Hoogakkers, een plaats waar zij het bijzonder naar hun zin hebben.
“Ik ben nog elke dag blij dat we hier zitten”, aldus Miet, “We zitten hier op het mooiste punt dat je kunt hebben”, wijzend op het uitzicht dat zij hebben op het centrum van de Hoevenbraak.
Jan kan urenlang vertellen over wat hij heeft meegemaakt in zijn leven. In de tijd dat hij als knecht bij een boer in Dinther werkte had hij een bijzondere bijverdienste: orgeltrapper in de kerk van Vorstenbosch. Twee jaar lang zorgde hij elke morgen om 7.00 uur dat de organist voldoende “lucht” had. “Ik kreeg er veertig gulden per jaar voor”. In die tijd was er ook een bijzondere rol voor hem weggelegd bij de Kindheidsoptochten in Heeswijk, Erp en Nistelrode. “Mijn baas had een ezel en daarom mocht ik als Jozef mee in die optocht. Dat leverde me iedere keer een rijksdaalder op”, herinnert hij zich lachend.
Terwijl Miet haar handen meer dan vol had aan haar grote gezin, was Jan vaak in de buitenlucht te vinden. Tuinieren en jagen waren zijn grote hobby’s. Tot 1960 werkte Jan bij Bolsius. Later nog tien jaar bij de Vlisco in Helmond en tien jaar bij de Mars in Veghel.
Tuinieren doet hij nog steeds en dat is te zien aan het plantsoen rond de Hoogakkers, de kerk en op het kerkhof waar hij nog heel wat uren insteekt. Verder biljart hij graag en vertelt hoe hij vroeger ook nog lid is geweest van de handboogschutterij.
Miet houdt van handwerken maar is ook nog 4 jaar secretaris geweest van de seniorenclub van de Mars.
Op 15 juli 1997 vieren Jan en Miet hun gouden huwelijksfeest. Om 14.00 uur is er een H. Mis in de Pauluskerk. De receptie is van 18.00 tot 19.30 uur in de Driesprong in Eerde. En het zou daar wel eens een heel groot feest kunnen worden. “Onze kinderen hebben gespaard en zijn regelmatig bij elkaar geweest om alles te bespreken”, aldus Miet. “Zij hebben alles voor ons geregeld. Zelfs alle oom- en tantezeggers hebben ze uitgenodigd”. En aan de manier waarop ze dat zegt, is te merken hoe blij ze daarmee is.

Bronnen, noten en/of referenties