Voortvluchtig

De vogel was gevlogen.

Deze getuigenverklaring van 30 maart 1620 begint wel heel formeel namelijk ‘allen den geenen die dese onse opene letteren van certificatien zullen worden verthoont Saluijt”.
De schepenen Gijsbert Anthonis Smits en Adam van Gerwen, twee van de in totaal zeven dorpsbestuurders, zijn op hun post en belijden, dat door de vorster is gedagvaard een zekere Anthonis Goossen Corstiaens oud 36 jaar.
Van hem wordt verwacht dat hij eerst voor de schout een eed aflegt en vervolgens een heldere verklaring aflegt over een zekere Coen Gortssen uit het plaatsje Dülken. Dat is een gehucht bij het Duitse Vierssen voorheen in het land van Gülick, later het Overkwartier Gelder ressorterende onder de toenmalige Zuidelijke Nederlanden en nu in Nordrhein Westfalen gelegen.
Het gaat om een gebeurtenis die zowat 8 jaren geleden gepasseerd schijnt te zijn en Anthonis geeft dan ook ruiterlijk toe dat hij zich de precieze dag echt niet meer kan herinneren. Hij heeft ten huize van genoemde Coen destijds twee malder tarwe gekocht, ieder malder voor 10 Dülkense daalders, waarvoor hij in Nederlands geld één rozenobel heeft betaald. Ook kocht hij 65 pond hopzakken waarvoor hij 65 pond hop zou leveren. Zo gezegd zo gedaan.
Met de lokale smid genaamd Roes verteerde Anthonis ook nog eens het nodige bier en wijn.
Juriaen Beukens ‘in het Gasthuijs’ zou de betaling verder regelen via Coen Gortssen, maar die bleek ineens spoorloos verdwenen! Waarom deze persoon ‘voortvluchtig’ was is uit de akte niet op te maken.