Schijndels landschap

Schijndels Landschap

tussen populieren, die majestueus en vroom
richting hemel wijzen en met hout en blad
kathedralen vormen, kronkelen weggetjes tijdloos naar nergens
al bij de eerste bocht verdwijnen ze in
het overdadig groen dat aan de slootkanten
is afgezet met een rand van de fijnste kant,
het door de wind bewogen wit van fluitekruid

beschermd door huizen die dicht tegen haar
warme lijf zijn aangekropen domineert daar de oude kerk
binnen haar muren vormt zij een eiland
waarvan de bodem sinds de late middeleeuwen
niet meer is aangeraakt door een mensenhand

rondom deze gewijde aarde voltrekken zich de jaren
van karren en koetsen tot de eerste automobiel
van steeds andere geluiden, kleuren en bewegingen
en ook het weten verandert door de jaren heen
in steeds nieuwere boeken zoeken mensen
naar hun bestemming en worden
wetten en regels geschreven en herschreven

voor burgemeester G.M. Scholten door Maarten van den Elzen