Bewerken van Molen De Pegstukken

De schrijfwijze van de achternaam verraadde de Belgische komaf, maar werd in Schijndel al gauw De Backer. De molen kwam in de tweede helft van 1845 gereed en werd toen in gebruik genomen. In de volksmond stond de molen bekend als de molen van "Jan den Bels" De molen heeft nooit een naam gehad, maar werd al snel “De Pegstukken” genoemd, vanwege het feit dat de molen aan de Pegstukken gebouwd was.

De molen werd gebouwd in een nagenoeg open omgeving, op een afstand van ongeveer 100 meter ten noordoosten van de weg van Den Bosch naar Sint-Oedenrode aan de Pegstukken 7 (later 27).

Over wie uit de familie, na de twee Belgische broers, als opvolger de molenaar is geworden bestaat enige onzekerheid. Vast staat in elk geval dat in 1867 door de gemeente Schijndel aan een De Backer toestemming wordt gegeven tot de aankoop van een stuk grond ten behoeve van het bouwen van een woonhuis aan de [[Kloosterstraat]] 8. Hier werd [[Johannes Franciscus de Backer (1877 – 1951)|Johannes Francis de Backer]] geboren op 1 juli 1877, die als roepnaam Frans de Backer meekreeg.

De stenen windmolen werd vrij ernstig beschadigd, zodat men voor zijn behoud vreesde. Een der roeden werd ernstig geknakt, kap en muurwerk zwaar beschadigd. De oorlogsschade werd hersteld door molenmaker W. Adriaens te Weert. In 1946 is de molen weer hersteld. Jan de Backer maalde na de restauratie nog vele jaren met De Pegstukken.

Jan de Backer kreeg een dochter en een zoon. De zoon had echter geen interesse in het overnemen van de molen. Na het overlijden van Jan de Backer op 3 november 1966 schreef de weduwe een brief aan de gemeente waarin zij vraagt of ze de in haar bezit zijnde windmolen af mag breken. De gemeente besluit op 14 april 1967 naar aanleiding van dit schrijven de molen met ondergrond te kopen. De molen wordt op de definitieve [[Rijksmonumenten|monumentenlijst]] geplaatst.