Bewerken van Meisjes Mulo

De beide Uloscholen gaan deelnemen aan het bekende Mavo-experiment, wat alleen maar kon na een fusie van beide scholen. De zusters laten hun bestuurlijke verantwoordelijkheid niet varen, want in het eerste bestuur van de Stichting Sint Servaas nemen zitting Zr. Martinia Huijbers als voorzitter, [[Jan Lodewijk Hubert Roebroek (1926 - 2005)|de heer Roebroek]] als secretaris en als leden Zr. Norbertini van Rijssel, Zr. Josepha Calasantia Jaspars en namens de gemeente de heer [[Simon Eduardus van Berkum (1914 - 2013)|S. van Berkum]]. De gecombineerde uloschool komt onder leiding te staan van de heer [[Herman Joseph Aldenhoff (1905 - 2001)|Aldenhoff]], de directeur van de voormalige jongensulo en Zr. Heleni Teunissen wordt adjunct-directrice en concentreert zich in hoofdzaak op de meisjesafdeling. Aanvankelijk blijven de jongens en meisjes nog op hun eigen locatie. De gecombineerde school telt op dat moment 553 leerlingen, 18 leerkrachten en 5 vakleerkrachten. Vanaf die tijd gaan de gedachten over de algehele herinrichting van het voortgezet onderwijs al in de richting van grotere scholengemeenschappen. De oorspronkelijke meisjesmulo van de zusters zal uiteindelijk opgaan in het Skinlecollege met nieuwbouw aan de [[Putsteeg]] en in de jaren '90 in de zeer brede scholengemeenschap van  het Eldecollege, die elk weer hun eigen historie hebben. De zusters hebben dus uitdrukkelijk aan de wieg gestaan van het voortgezet onderwijs in Schijndel en geleidelijk aan hebben ze zich hieruit teruggetrokken. In 1983 is het Zr. Pauline Lagarde die het onderwijs verlaat, zes jaren later gevolgd door Zr. Marie Lidwina Beckers, waarmee na ruim een anderhalve eeuw een einde is gekomen aan de concrete inzet van zusters in het Schijndelse voortgezet onderwijs.