Marinus Heesakkers (1926 - 2013)

Marinus Heesakkers
Persoonsinformatie
Volledige naam	Marinus Heesakkers
Roepnaam	Mies
Geboorteplaats	Schijndel
Geboortedatum	11 maart 1926
Overl.plaats	's-Hertogenbosch
Overl.datum	28 maart 2013
Partner(s)	Petronella Antonia van de Ven / Theresia Maria Elisabeth van Tartwijk-Sonnemans
Bidprentje

Marinus (Mies) Heesakkers

Mies Heesakers

Zoon van: Antoon Heesakkers en Hendrika van der Schoot
Geboren: 11 maart 1926 te Schijndel
Toenmalig adres: Molenstraat
Legerplaats: Roermond
Legeronderdeel: 4 - 11 R.I.
Legernummer: 260311114
Rang/functie: sergeant infanterie
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: 5 februari 1947
Naam van de boot: Johan van Oldenbarnevelt
Verblijf op: Java
Datum terugkomst: 16 maart 1950
Naam van de boot: Kota Inten
Laatst bekende woonplaats: Schijndel
Overleden: 28 maart 2013 te 's-Hertogenbosch

Herinneringen van Mies

Op negentienjarige leeftijd ging ik als dienstplichtig militair naar het voormalig Nederlands-Indië. Het was nog al wat voor iemand uit Schijndel om naar zo'n ver en onbekend land af te reizen. Zeker in zo'n roerige tijden.
Voordat ik vertrok zei mijn moeder tegen mij: "Jongen ge bent netjes van huis gegaan, zorg ook dat ge zo terugkomt".
Met de Johan van Oldenbarnevelt vertrokken we naar Indië. Daar aangekomen ben ik begonnen als facteur in Batavia/Jakarta. Het was er heel anders dan we hier in Nederland dachten. Batavia was al een grote stad en zeker zo modern als Amsterdam en Den Haag in die tijd.
Wat me meteen opviel was, dat je hier in Jakarta al files had, iets wat in Nederland toen nog volstrekt onbekend was. Ook het leven was er vrijer dan we hier gewend waren. De invloed van de kerk met name op het dagelijks leven was veel minder. Zo mocht er bijvoorbeeld in de zwembaden al gemengd gezwommen worden, iets wat hier volkomen ondenkbaar was.
Toen ik een jaar in Indië was, kreeg ik bericht, dat mijn vader was overleden. Gezien de gespannen toestand kreeg ik geen toestemming om naar Nederland terug te gaan. Ik heb mijn vader dus nooit meer gezien.
Na mijn periode als facteur ben ik een tijdje menagemeester geweest en uiteindelijk ben ik commandant van het doorgangshuis geworden in Solo. Ik had toen ook veel contact met adjudant Reinout uit Venlo. Het was een spannende, maar ook mooie tijd.
Natuurlijk ben ik op verschillende plaatsen geweest in Indonesië, onder andere in Batavia, wat ik al genoemd heb, in Banjumas, Gombong, Purwokerto, Yogyakarta en Solo.
Van Yogyakarta herinner ik me nog heel goed, dat de republikeinen er werden verdreven en dat we toen in de stallen zijn geweest, waar alle paarden van Generaal Nasution nog stonden.
Natuurlijk heb ook ik, zoals zoveel andere jongens, een hoop meegemaakt tijdens de politionele acties. Maar dat is geweest.
Na mijn diensttijd ben ik met de Kota Inten behouden naar Schijndel teruggekeerd, waar ik sindsdien altijd heb gewoond en gewerkt.

Bronnen, noten en/of referenties Herinneringsboek van Schijndelse militairen in Nederlands-Indië "Hop en Palmen".