Kweekschool

De ontwikkeling van de kweekschool.

In 1858 beginnen de Zusters van Liefde in Schijndel een normaalschool, vooral bedoeld om, naast het opleiden van onderwijzeressen, nonnen te kweken. De leerlingen zijn intern en gaan alleen met de zomervakantie naar huis. In 1896 ontvangt de opleiding rijkserkenning. Vanaf dat moment bestaat de eigenlijke kweekschool onder de naam “Maria, Zetel der Wijsheid”. In 1880 wordt J.B. Michels hoofd van de Openbare Lagere School Hoofdstraat en tevens leraar aan de normaalschool. Hij is een zeer bekwaam en aimabel docent. In 1923 neemt hij afscheid van de kweekschool en wordt de bouw van een nieuwe kweekschool aanbesteed.
Deze nieuwbouw wordt in 1924 door de leerlingen van de voorbereiding (latere mulo) en in 1925 door die van de kweekschool in gebruik genomen.

Ook jongens op de Kweekschool

In de 60-er jaren van de vorige eeuw wordt de vraag opgeworpen of de kweekschool niet gemengd moet worden. Mgr. W. Bekkers zegt: “Het kan worden toegestaan, maar ik weet niet of het wenselijk is!” Men moet rekening houden met de omliggende katholieke kweekscholen voor jongens, die wellicht klandizie verliezen. In 1965 wordt bij het Ministerie een aanvraag ingediend om met de kweekschool deel te mogen nemen aan het havo-experiment, hetgeen wordt toegestaan mits de school gemengd is. Aan de kweekschool wordt een 2-jarige Havo-top als voorbereiding verbonden. In 1966 heeft het bisdom geen bezwaar meer tegen het opnemen van jongens aan de kweekschool.

1968
In St. Oedenrode ontstaat een actiegroep die streeft naar een “open scholengemeenschap havo-atheneum". Met "open" wordt bedoeld: “zonder katholieke signatuur". Daartegen bestaan dezerzijds nogal wat bezwaren. Ook de geëiste plaats van vestiging, tussen Schijndel en St. Oedenrode (in het vrijkomende Damianenklooster) krijgt niet de goedkeuring van Schijndel. Als tegenactie komen gesprekken op gang om in Schijndel tot een katholieke scholengemeenschap mavo-havo-atheneum-gymnasium te komen, waaraan ook de gymnasia Beekvliet en Bernrode zouden deelnemen; Beekvliet als gymnasium, Bernrode als atheneum. In een later stadium zou eventueel ook de kweekschool tot de scholengemeenschap kunnen toetreden. De zusters van Schijndel willen van de vreemde combinatie havo-kweekschool af en streven naar een volledige havo die samen met de mavo reeds 600 leerlingen zou tellen. De kwestie van de te stichten scholengemeenschap kan niet los gezien worden van de problemen aan de havo/kweekschool.

Zuster Odilia
Zuster Odilia is directrice van de kweekschool. De taak valt haar zwaar en zij geniet enige tijd ziekteverlof. Op 5 december 1968 roept zij een algemene docentenvergadering bijeen. Door strenge eisen te stellen en regelmatig te verwijzen naar de bepalingen van de akte van benoeming hoopt zij de zaak in de hand te kunnen houden. Tegelijkertijd deelt zij mede dat zij grote inspanningen moet vermijden op voorschrift van de dokter. Zij eist de medewerking van alle docenten en alle voorschriften moeten worden gehandhaafd. Er is veel kritiek op elkaars functioneren. Uit al haar verdere eisen blijkt duidelijk dat zij de touwtjes voorheen niet strak genoeg in handen had en die nu eens stevig wil gaan aantrekken. De positie van de adjunct-directeur H.F. Vissers komt nadrukkelijk aan de orde. Het gehele verslag van deze vergadering ademt een onplezierige sfeer. Ofwel de directrice is aan een overspanning toe, ofwel het team van docenten is inderdaad een stelletje vrijbuiters waartegen streng moet worden opgetreden. Wellicht beide!

Diverse raden worden ingesteld

• Een ter bestudering van de te verwachten toekomst van de kweekschool,
  
• Een havo-raad
  
• Een docentenraad kweekschool.
  

Intussen richt de Rooise actiegroep de stichting VORS op: Voortgezet Onderwijs Rooi-Schijndel.
Op 9 mei 1969 besluit de Raad van Schijndel geen adhesie aan de schoolaanvraag van de actiegroep te betuigen. Er ontstaan grote problemen aan de havo-afdeling van de kweekschool, inmiddels met P.A. (Pedagogische Academie) aangeduid. Ongeveer 100 leerlingen van de havo-top van de kweekschool staken op 20 mei 1969 de gehele dag, nadat de docent drs. G.J. Hamerlinck heeft aangekondigd een dag het werk neer te leggen uit onvrede met de situatie op school. De leerlingen gaan door met hun staking totdat de volgende eisen zijn ingewilligd:

• Inspraak in alle zaken die met de leerlingen in verband staan
  
• Verzekering dat alle leraren aan de school verbonden blijven
  
• Het terugtreden van de adjunct-directeur de heer H.F. Vissers
  

Er is een enorm verloop onder de leraren; in het schooljaar 1968 gingen 9 docenten weg, in 1969 zullen het er weer 8 zijn. De leerlingen achten de adjunct-directeur(Dhr. H.F. Vissers) niet capabel voor zijn taak. Zij vrezen dat 70% zal zakken door het lerarenverloop. De leerlingen van de kweekschool moeten hun standpunt nog bepalen. Voor een goed begrip: het zijn de havo-leerlingen die zich zo roeren. De kweekschool heeft geen problemen met de heer Visssers. De komst van jongens op de school in deze roerige tijd, waarin de jeugd alom meent een protesthouding te moeten aannemen - denk aan de bezetting van het Maagdenhuis-, komt in conflict met de sfeer van de kweekschool. Die sfeer is zeer behoudend, beschermend zelfs, alsof alle meisjes toekomstige nonnen zijn. Daarin voelen de jongens zich helemaal niet thuis. De kwestie haalt ook de landelijke pers:

Op 21 mei 1969 schrijft De Tijd

De leerlingen hebben ook bezwaar tegen het rooster met vele hiaten en de te geringe ruimte om in de openvallende uren te kunnen studeren. De onrust bestond al in 1968. Er was veel onenigheid tussen de leraren. Een van de vertrekkende docenten ging zelfs bijna op de vuist met de heer Vissers in een café waar veel leerlingen bij aanwezig waren. Meerdere docenten verzochten het bestuur (3 zusters van Liefde) Vissers te ontslaan. Dit werd na beraad afgewezen.

Per 1 augustus 1969
Een nieuwe bestuur neemt samen met leken de school over. Er komt een nieuwe directeur.

• Directeur wordt, een Norbertijn van Heeswijk, de heer Broeren.
  
• Per 1 april 1969 gaat zuster Odilia met ziekteverlof en wordt zuster Maria Margaretha waarnemend directrice
  

De havo-leerlingen blijven staken tot zij een bevredigend antwoord hebben ontvangen. De kweekschoolleerlingen hebben een uur discussieverlof gevraagd om met de stakers te kunnen debatteren. Zij staan achter Vissers. Op 22 mei 1969 blijkt dat het schoolbestuur inspraak heeft toegezegd aan de stakende havo-leerlingen en -leerkrachten. Maar de leerlingen blijven staken en houden al drie dagen de aula bezet. De heer Vissers heeft ontslag aangevraagd per 1 augustus 1969. De havo-leerlingen zijn solidair met de leraar drs. Hamerlinck, die al langer vecht tegen de ongewenste gang van zaken op de school. De kweekschool doet normaal les; de leerlingen staan achter de adjunct-directeur de heer Vissers. Toch heeft deze zijn ontslag aangeboden. “Het bestuur heeft met ontzag kennis daarvan genomen, mede omdat de heer Vissers de ontstane situatie moeilijk als billijk en recht kan ervaren." Deze zinsnede ervaren de havo-leerlingen als grievend.

Stichting Sint Servaas

Voorstellen van de Stichting:

• Bestuursleden kunnen door ouders gekozen worden;
  
• Het docentencorps krijgt inspraak;
  
• Er komt een leerlingenraad, die 2 x per jaar overleg voert met het bestuur.
  

De zusters zien in dat zij de zaak niet alleen op zijn pootjes krijgen en daarom is Sint Servaas gemachtigd nu reeds te handelen alsof de bestuursoverdracht gerealiseerd is. De heer Hamerlinck schuwt geen stevige aanpak. Hij heeft een telegram aan de Tweede Kamer gezonden: “Gaarne onderzoek op hoog niveau naar het onderwijskundig en financieel wanbeleid van bestuur en directie van de havo te Schijndel." Hij is van mening dat de staking een protest is tegen de adjunct-directeur, die sinds zuster Odilia met ziekteverlof ging feitelijk de leiding heeft. Met hem valt niet te praten; met de nonnen aan het bestuur heerst er een middeleeuwse situatie. Sinds augustus 1968 zijn er reeds 10 docenten ontsl agen of zelf weggegaan. Zij moeten lesgeven van 8.50 u. tot 17.50 u. Dat is veel te lang; uniek in den lande. De kweekschoolleerlingen kennen de heer Vissers al 10 jaar de havo-leerlingen nog geen jaar. De kweekschoolleerlingen komen bij elkaar in de gymzaal. Zij vinden dat de naam van de school in diskrediet wordt gebracht. De heer J.Roebroek van het nieuwe bestuur zegt dat een constructieve oplossing de naam van de school alleen maar goed kan doen. Het bestuur hoeft de heer Vissers niet te rehabiliteren: “respect voor de lofwaardige houding van de heer Vissers" zegt al genoeg. Vissers overweegt zijn ontslagaanvrage in te trekken. De havo-leerlingen staken weer sinds Vissers inderdaad zijn ontslag introk.

24 mei 1969 :Burgemeester mr. A.Th.J.H. van Tuijl doet aan het hoofd van een politiemacht een inval in de P.A. en gelast de stakende docenten en leerlingen van de havo-afdeling weer aan het werk te gaan, anders zal tegen hen worden opgetreden wegens huisvredebreuk. De stakers gaan noodgedwongen weer aan het werk. De politie spreekt over 5 politieauto's; de leerlingen tellen er 13 à 14. De docenten krijgen van het bestuur een spreekverbod tegenover de pers. De zusters schrijven aan de ouders van de studenten: In het Brabants Dagblad stond dat 10 leraren ontslag zouden hebben gevraagd. Dit zijn er slechts 8 plus 1 mondelinge aankondiging. 6 van hen hebben slechts een tijdelijke aanstelling tot 1 augustus. De zusters hebben aan de Katholieke Schoolraad verzocht een onderzoek in te stellen naar de oorzaken van de moeilijkheden. Naar aanleiding van het telegram van Harmelinck zegt de Staatssecretaris mr. J.H. Grosheide in de Kamer, dat hij geen onderzoek zal instellen, omdat na de Pinkstervakantie de lessen weer hervat zijn.
27 juni 1969
Er rijzen weer moeilijkheden aan de P.A. met de havo-afdeling: de leraar P.J. Gribling, onbevoegd en met weinig ervaring, heeft een klacht gedeponeerd bij de Inspectie; de leerkrachten zouden te hoge punten hebben gegeven. De Inspectie ontkent dat. De overige leerkrachten willen een aanklacht indienen tegen Gribling wegens smaad. Op 3 juli heeft een aantal leraren van de P.A. (havo-afdeling) zich achter de doelstellingen van de actiegroep VORS geschaard voor een havo tussen Schijndel en St. Oedenrode. St. Servaas heeft een aanvraag ingediend voor een volledige, katholieke havo in Schijndel. De groep leraren met Harmelinck als hun woordvoerder bestrijden het recht van Sint Servaas, die pas op 1 augustus in functie treedt. De bevolking moet beslissen of er een open of een katholieke havo komt. Enkele raadsleden zullen hun chauvinisme overboord moeten gooien. Docent G. Harmelinck krijgt geen schorsing of oneervol ontslag, zoals hij graag zou willen, want dan kan hij ertegen in beroep gaan en zal blijken wie er gelijk heeft. Hij heeft nu zelf ontslag gevraagd en tot zijn spijt "eervol" gekregen. In oktober 1969 blijkt in de raadsvergadering dat enkele leden het initiatief van de VORS willen steunen. Bij een stemming wordt echter de gevraagde adhesiebetuiging met 11 tegen 5 stemmen afgewezen. De actiegroep gaat praten in Den Haag. Er heerst vreugde over de steun van 5 met name genoemde raadsleden uit Schijndel. Daartegenover betuigen 5 raadsleden uit Rooi hun steun aan een katholieke havo-school, maar wel buiten de gemeentegrens tussen Rooi en Schijndel, bijvoorbeeld in het Damianenklooster. De zusters delen mede dat zij zich na invoering van een nieuwe structuur uit het bestuur van St. Servaas willen terugtrekken. Roebroek is van mening dat bij aanpassing van de statuten het gehele bestuur zijn zetels ter beschikking moet stellen. Een commissie van goede diensten is teleurgesteld over de gang van zaken en wil aan het schoolbestuur van St. Oedenrode adviseren steun te geven aan de VORS en beschouwt zich als opgeheven, omdat er geen toenadering te verwachten is.
Juni 1970
Van de 98 leerlingen van havo-4 gaan er slechts 47 normaal over naar havo-5; 24 worden voorwaardelijk bevorderd; 2 met een straftaak wegens fraude bij een proefwerk Engels en 25 blijven zitten. Hiervan willen de leraren 16 niet meer toelaten. Bestuurslid van van Berkum en directeur Broeren zijn het oneens of deze leerlingen zomaar verwijderd kunnen worden. Op 13 juli wordt geconstateerd dat veel van de te verwijderen leerlingen reeds mondeling of schriftelijk zijn afgemeld. Uiteindelijk worden er slechts 6 definitief verwijderd. Maart 1971
Er worden gesprekken gevoerd met de klassenvertegenwoordigers van de P.A. en de havo. De leerlingen van de P.A. zijn kritisch over enkele docenten: de aanpak van hun lessen is onvoldoende en de studenten voelen zich teveel als kinderen behandeld. Ook bestaat onrust over het examen vanwege veel wisselingen van docenten en gemiste lessen. Vooral bij Engels, gegeven door de directeur. Hij is er vaker niet dan wel! De klachtenlijst van de havo-leerlingen is eindeloos! Vooral ook over Engels door de directeur. Er heerst een voortdurende onrust over de toekomst van de P.A. Er worden moeilijkheden verwacht door het teruglopen van het aantal leerlingen. De leraren vrezen voor hun aanstelling in de toekomst.
Eventuele bestuurlijke fusie van enkele P.A.'s
Tussen de bedrijven door wordt er voortdurend overleg gepleegd over een eventuele bestuurlijke fusie van enkele P.A.'s. Zo liggen er in 1971 al statuten gereed voor een op te richten stichting die de P.A.'s van Schijndel, Veghel en Oirschot zou kunnen besturen. St. Servaas zal voorstellen tot het samengaan van Schijndel met Veghel; Oirschot is negatief. Bij het 75-jarig bestaan van de kweekschool in 1971 schrijft Broeren in het Brabants Dagblad: Er heerst een goede sfeer op school. De problemen zijn al 2 jaar voorbij. Er zijn nu 28 leerkrachten voor 301 leerlingen, waarvan bijna 2/3 deel havo-top. De toekomst is wat onduidelijk; herhaaldelijk wordt gesuggereerd dat de P.A. moet verdwijnen. Wij wachten de maatregelen van Den Haag af.
Maart 1972
Het Kamerlid dr. Zelissen pleit voor de VORS. Dat wordt niet gewaardeerd, het werkt onrust in de hand. In Schijndel wordt een werkcommissie ingesteld om vergaderingen voor te bereiden omtrent de stichting van een scholengemeenschap mavo/havo. Vraag is of de P.A. ook kan toetreden tot die gemeenschap. En wat met de leraren van de havo-top als die naar de gemeenschap overgaat? Krijgt P. Broeren de kans om directeur van de nieuwe scholengemeenschap te worden? Daar zal hij meer voor voelen dan voor een gedecimeerde P.A. Er komt een vergadering van het bestuur St. Servaas met de docenten van de P.A. Daarin wordt opgekomen voor de belangen van Broeren, terwijl het bestuur hem verwijt niet voldoende informatie aan de leraren te hebben doorgespeeld. Dhr. Roebroek, voorzitter van St. Servaas, geeft een gedegen uiteenzetting over de verlopen gang van zaken. De vergadering is het er over eens dat er sprake is van miscommunicatie en de docenten bieden aan het bestuur hun excuses aan voor de harde opstelling. Roebroek deelt nog mede, dat het niet in de bedoeling ligt de P.A. in de scholengemeenschap op te nemen; die moet fuseren met andere P.A.'s en onder een ander bestuur komen. De contacten met Oirschot en Veghel zijn op niets uitgelopen. Er wordt nu gedacht aan contact met de K.P.A. voor basis- en kleuteronderwijs te 's-Hertogenbosch. Dat zouden de docenten toejuichen. Over de benoeming van Broeren tot directeur van de scholengemeenschap doet Roebroek geen uitspraak; er komt een open sollicitatieprocedure. Een discussie over individuele personen kapt hij af.
April 1972
Er is een vergadering van het bestuur met de directeuren. Hier wordt geconstateerd dat de verhouding tussen de leraren van M.A.V.O. en H.A.V.O.-top verbetering behoeft. Broeren wijt het aan een te groot aantal parttime leraren. De voorzitter, dhr. Roebroek, heeft geprobeerd om één gezamenlijke vertrouwenscommissie samen te stellen, maar dat is mislukt. Er doen geruchten de ronde dat 3 ambtenaren van het Ministerie uit Den Haag Schijndel bezocht zouden hebben, maar daar is noch bij de M.A.V.O. noch op de P.A. iets van bekend. Wordt hier van één van beide zijden een spelletje gespeeld? Als eenmaal de beoogde scholengemeenschap een feit is, zal de H.A.V.O.-top aan de P.A. worden opgeheven. Deze zal dan deel uit gaan maken van de gemeenschap. Het samengaan van de K.P.A. met een P.A. in de omgeving wordt nog even afgehouden: zou het mogelijk zijn de K.P.A. in de scholengemeenschap op te nemen? In mei laat de directeur van de K.P.A. aan St. Servaas weten dat een 20-tal leerlingen niet kan worden bevorderd van H.A.V.O.-4 naar -5 en dat de doubleurs liefst worden heengezonden. Bovendien is een spijbelregeling ingevoerd: na 3 X illegaal afwezig zijn wordt de leerling weggestuurd. Deze regeling werpt zijn vruchten af. De directeur van de K.P.A. gaat buiten de normale vakantietijd op vakantie. Er is bericht binnen dat de H.A.V.O. op het scholenplan 1973/’74/’75 is geplaatst. In juni blijkt dat van de 87 kandidaten van de H.A.V.O. top er 8 zijn gezakt en dat 7 een her hebben. Van de P.A. zijn waarschijnlijk alle 47 kandidaten geslaagd.
In oktober kan worden gemeld dat de scholengemeenschap M.A.V.O.- H.A.V.O per 1 augustus 1973 wordt gestart. De benoemingsprocedure voor een directeur wordt in november afgerond. De voorzitter legt in een gesprek aan Broeren uit waarom hij niet is benoemd. Het lerarencorps van de P.A. zal daar moeite mee hebben. Zij komen met een plan, om Broeren voorlopig tijdelijk als directeur van de gemeenschap aan te stellen, terwijl hij tevens directeur van de P.A. blijft. Vissers heeft daar dan als adjunct de leiding. Later kan na een democratische stemming van de docenten worden beslist of Broeren directeur van de gemeenschap kan blijven. Het bestuur gaat hier niet mee akkoord. Zeker is dat dhr. Aldenhoff vertrekt, die is al enkele jaren over zijn pensioentijd heen. Een benoembare sollicitant heeft zich teruggetrokken, zodat de sollicitatieprocedure opnieuw is opgestart. Besloten wordt in augustus 1973 te starten met een brugklas en tegelijkertijd de H.A.V.O.-top van de K.P.A. op te nemen in de scholengemeenschap. Deze H.A.V.O.-top blijft wel op de eigen locatie zitten. Op 27 februari 1973 wordt Drs. J.F. Neefjes uit Haarlem per 1 augustus benoemd tot directeur van de scholengemeenschap. In maart heeft nog een pittig gesprek door het bestuur met Broeren plaats om ontstane meningsverschillen op te lossen. Broeren blijft directeur van de K.P.A. Op de K.P.A. wordt per klas slechts één uur godsdienstles per week gegeven. Dat moeten er 2 worden. Neefjes beveelt voor de scholengemeenschap een goede godsdienstleraar aan: dhr. J.A. Siemonsma. Deze begint op 1 november 1973. In het nieuwe schooljaar zullen ongeveer 110 leerlingen op de P.A. zitten, verdeeld over 6 klassen.

Akademikon = communicatie op de Academie.

In september 1973 verschijnt de eerste editie van een raar periodiek. Niet alleen de naam is raar, maar ook het tijdstip van verschijnen doet vreemd aan. De eerste 6 nummers verschijnen allemaal in september 1973; de nummers 7 t/m 9 verschijnen in november. In december verschijnt nogmaals een nr. 9 en daarnaast nog nr. 10;. De inhoud echter vergt de meeste aandacht: de uitgever, docent Bart van Schijndel, blijkt een enthousiast omvormer van de school tot een studie-en levensgemeenschap. De term academisering valt herhaaldelijk. Wij lezen o.a. dat de P.A. niet in de scholengemeenschap, die intussen Skinle heet, zal worden opgenomen; Den Haag is tegen algemeen voortgezet onderwijs met hoger beroepsonderwijs in één scholengemeenschap. Het 14e en 15e, en tevens laatste, nummer van Akademikon dat men aantreft verschijnen in april 1974.

Er is sinds september 1973 geen H.A.V.O.-top meer aan de K.P.A. verbonden. In november wordt dhr. A.M. van Bilsen welkom geheten als beoogd voorzitter van St. Servaas, als opvolger van dhr. Roebroek. Dhr. Schreurs is benoemd tot godsdienstleraar op de P.A. De oudervereniging van de P.A. heeft op advies van Broeren besloten zich op te heffen. Het vergaat de K.P.A. niet slecht: van de 33 hoofdakte-examinandi in juni 1974 zijn er 28 geslaagd. In augustus zijn er 61 eersteklassers op een totaal van 124 leerlingen. Voor het nieuwe schooljaar loopt het aantal aanmeldingen in 1975 echter terug. 3 docenten verlaten de K.P.A. vanwege de onzekere toekomst, volgens Broeren. Er worden 3 nieuwe docenten aangesteld. De studenten zijn vol lof over dhr. Schreurs. Alle eindexamenkandídaten zijn geslaagd en nog mooier, hebben allen reeds een aanstelling! Maar…. het ziet er somber uit voor de P.A. Schijndel; die is te klein voor een zelfstandig voortbestaan. Er zijn 4 grotere in de omgeving. In januari 1976 denkt men steeds somberder over het voortbestaan van de K.P.A. Men gaat een gesprek aan met de P.A. te Veghel. De Inspectie is zeer tevreden over de leerkrachten die door de K.P.A. worden afgeleverd. Die goede naam doet zeker al de ronde, want er zijn weer 62 nieuwkomers en nog 15 lopende aanvragen. De P.A. van Veghel voelt zich iets veiliger dan de K.P.A. van Schijndel, want zij hebben een groter aantal studenten en zij liggen iets verder van Eindhoven en Den Bosch, waardoor hun achterland iets groter is. In mei is het aantal nieuwe aanmeldingen opgelopen tot 80, terwijl er nog 15 in beraad zijn. Het totaal aantal studenten loopt op van een kleine 130 tot 169. De directeur neemt zijn verlof op van 12 september tot 2 oktober. Hij heeft zopas zijn 25-jarig priesterjubileum gevierd. Er zijn nieuwe statuten voor St. Servaas; dat bestuur wordt voortaan democratischer samengesteld. De identiteit van de K.P.A. is in het geding. Er zal in het bestuur over gediscussieerd worden als Pastor C.Th.J. van den Brand aanwezig is. Gevolg is dat aan de K.P.A. een discussiegroep is samengesteld om van gedachten te wisselen over de identiteit. In 1977 zijn er iets minder nieuwe aanmeldingen: 71. Van de 46 geslaagden hebben 7 geen examen katechese gedaan; zij hadden geen interesse! Er is een studentenraad in oprichting aan de P.A. Daarnaast willen de studenten ook nog een academieraad. Daar zegt het bestuur “nee” tegen. In januari 1978 dragen de studenten een kandidaat voor het bestuur voor in de persoon van mevrouw Blaffert, die wordt benoemd. 40% van de studenten heeft een enquêteformulier betreffende de identiteit ingestuurd. Het resultaat is helaas niet bekend.
Juli 1979
De de laatste zuster neemt afscheid van de K.P.A.. Het is zr. Simona v.d. Weegh, die bijna 34 jaar heeft les gegeven in naaldkunst, nuttige en fraaie handwerken en tenslotte textiele werkvormen.
1 januari 1983
Het het beheer van de K.P.A. wordt overgenomen door de Katholieke Stichting tot Opleiding van Onderwijs-gevenden te ‘s-Hertogenbosch. De K.P.A. blijft vooralsnog wel in Schijndel gevestigd. Per 1 januari 1984 zijn de voormalige Bisschoppelijke Kweekschool, de P.A.’s Mariënburg en Concordia, de Opleidingsschool voor Kleuterleidsters, alle te ‘s-Hertogenbosch, en de K.P.A. Schijndel opgeheven en gezamenlijk opgegaan in de Katholieke PABO te ‘s-Hertogenbosch.
1 augustus 1984
Piet W. Broeren heeft zijn functie van directeur van de K.P.A. Schijndel neergelegd. Op 20 december wordt zijn afscheid gevierd. Op 1 augustus 1985 wordt de locatie Schijndel opgeheven. De laatste 10 leerlingen moeten hun studie aan de PABO in Den Bosch afmaken. De zusters krijgen weer de vrije beschikking over haar gebouwen. Op 29 juni wordt een reünie van 600 personen gehouden, oud-leerlingen en docenten. Allen ontvangen zij ter herinnering een ets van docent Toon Widlak. Het gedeelte van het kloostercomplex waarin de P.A. gevestigd is geweest wordt hierna gesloopt. Hiermede komt een einde aan een zeer belangrijke tak van onderwijs in Schijndel, voor de zusters niet alleen, maar voor de gehele gemeenschap van Schijndel. Ontelbaar zijn de afgeleverde leerkrachten, gedurende lange tijd alleen zusters, maar later mannen en vrouwen van allerlei pluimage.