U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Johannes Henricus van Kasteren (1914 - 2000)
Johannes Henricus van Kasteren (1914 - 2000)[bewerken | brontekst bewerken]
Johannes Henricus (Harrie) van Kasteren werd geboren op 14 juni 1914 in Schijndel (Dorp), zoon van Petrus Hendrikus (Piet) van Kasteren geboren in Schijndel (1887 – 1961) van beroep hoepelmaker en Maria (Mieke) Hellings geboren in Schijndel (1883 -1974), als eerstgeborene in een gezin met acht kinderen. Harrie, van beroep wegwerker, overleed op 2 mei 2000 in ’s-Hertogenbosch.
Johannes Henricus van Kasteren trouwde op 30 december 1938 in Sint Oedenrode met Hendrika van Boxmeer.
Hendrika (Riek) van Boxmeer werd geboren op 9 april 1916 in Sint Oedenrode, dochter van Alphonsus van Boxmeer geboren in Sint Oedenrode (1877 – 1974) van beroep ploegwerker/ tramarbeider en Maria Catharina van den Heuvel geboren in Veghel (1879 – 1963), als tiende kind in een gezin met dertien kinderen waarvan er een vroegtijdig overleed.
Gouden huwelijksfeest Van Kasteren – van Boxmeer[1][bewerken | brontekst bewerken]
Op vrijdag 30 december 1988 vieren Harrie van Kasteren (74) en Riek van Boxmeer (72) hun gouden huwelijksfeest. Terugkijkend op deze 50 jaren zijn de twee nog zeer blij deze stap ooit ondernomen te hebben maar dat ze de 50 zouden halen, daar zag het er in de eerste jaren van hun huwelijk helemaal niet naar uit. Het echtpaar was nog geen jaar getrouwd toen Harrie tijdens de mobilisatie werd opgeroepen voor militaire dienst en gelegerd werd in de Grebbelinie. In de meidagen van 1940 is hier door het Nederlandse leger verwoed tegenstand geboden en ook Harrie stond hierin zijn mannetje als schutter bij de artillerie. Niet dat hij zichzelf een held vond maar toen na drie dagen de overmacht te groot werd maakte hij onder een regen van vijandelijk vuur zijn kanon onklaar na eerst zijn laatste granaten te hebben afgevuurd. Uit handen van de toenmalige generaal Van Voorst tot Voorst ontving Harrie na de bevrijding het Herinneringskruis dat nu nog als een kostbaar kleinood in de huiskamer hangt. Over de spannende herinneringen tijdens de oorlog toen Harrie als oud krijgsgevangene onderdook, kan het echtpaar urenlang vertellen en hun gemoed schiet nog herhaaldelijk vol bij het opnieuw beleven van sommige hachelijke avonturen.
Riek heeft indertijd een en ander meegemaakt en al winkelend in Den Bosch met haar schoonzus was zij er getuige van hoe toendertijd de beruchte onderduikersjager De Kin voor hun ogen werd neergeschoten door verzetsstrijders waarbij haar schoonzus door een kogel in het dijbeen werd getroffen. Bruid en bruidegom vinden daarom ook allebei dat ze puur geluk hebben gehad.
Gelukkig zijn er nadien andere tijden gekomen en Harrie heeft in Rosmalen tot aan zijn pensioen gewerkt bij de firma Heijmans. Vitaal als het bruidspaar nog is hebben zij zich nog niet aangesloten bij de Bond van Bejaarden en is er van verveling nog geen sprake. Harrie is een verwoed visser en dan het liefst op snoek.
Riek houdt zich behalve met de huishouding graag bezig met breien en lezen en samen gaan ze er veelvuldig met de fiets op uit.
Met spanning wordt uitgekeken naar 30 december wanneer om 3 uur het feest begint met een H. Mis in de Pauluskerk waarna de gouden bruiloft wordt voortgezet in De Kafmolen. Om half zeven begint hier de receptie waar ongetwijfeld velen aanwezig zullen zijn om het gouden paar te feliciteren. Temidden van kinderen en kleinkinderen zal het ongetwijfeld een prachtige dag worden.
Bronnen, noten en/of referenties
|