U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bewerken van Hubertus Marinus den Otter (1925 - 2017)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 35: | Regel 35: | ||
Op 10 mei 1946 voor de vervulling van mijn dienstplicht opgekomen in de Tapijnkazerne te Maastricht. Daar ben ik ingedeeld bij 3 - 14 - R.I. van de 7 december divisie. Na een opleiding van zes maanden zijn wij met de boot "Tabinta" vertrokken naar Nederlands-Indië.<br> | Op 10 mei 1946 voor de vervulling van mijn dienstplicht opgekomen in de Tapijnkazerne te Maastricht. Daar ben ik ingedeeld bij 3 - 14 - R.I. van de 7 december divisie. Na een opleiding van zes maanden zijn wij met de boot "Tabinta" vertrokken naar Nederlands-Indië.<br> | ||
Na 23 dagen kwamen we, via Port Said, in Batavia aan. Daar werden we gelegerd in de kazerne aan de Berelaan en kregen we tot taak het bewaken van de krachtcentrale en het vliegveld Kemajorum. Later zijn we over de Poentjak, een berg van 2800 meter, gereden naar "Het Zwarte Schaap" in Tjibeutrum. Hier werden we gelegerd en kregen we tot opdracht het bewaken van het gebied.<br> | Na 23 dagen kwamen we, via Port Said, in Batavia aan. Daar werden we gelegerd in de kazerne aan de Berelaan en kregen we tot taak het bewaken van de krachtcentrale en het vliegveld Kemajorum. Later zijn we over de Poentjak, een berg van 2800 meter, gereden naar "Het Zwarte Schaap" in Tjibeutrum. Hier werden we gelegerd en kregen we tot opdracht het bewaken van het gebied.<br> | ||
In | In 1947b werden we ingezet bij de politionele actie van Soekaboemi Garoet, Tashikmala Banajar Tganisan Ameunpeuk. Voor onze eigen veiligheid was het nodig, dat er veel patrouille gelopen werd om de omgeving rustig en veilig te houden. Er was namelijk veel actie en het slapen schoot er ook wel eens bij in. Deze maatregelen waren nodig om te voorkomen, dat we onverhoeds beschoten zouden worden. We kenden er goede en slechte dagen met veel angst en zweet. Desondanks hebben we er vele herinneringen aan over gehouden. Met plezier denk ik dan ook terug aan de vele prachtige "omzwervingen", wanneer we van stad naar stad gingen. Deze gedachte vergezelde ons bij onze terugkeer naar Nederland in februari 1950.<br> | ||
Het thuisfront hield gedurende de jaren, dat wij in Nederlands-Indië verbleven, contact met "de Schijndelse jongens". Op die manier bleven we op de hoogte van het reilen en zeilen in Schijndel. Naast deze prettige informatie zorgde het thuisfront ook nog voor verdere verzorging der militairen, die dat zeer op prijs stelden. | Het thuisfront hield gedurende de jaren, dat wij in Nederlands-Indië verbleven, contact met "de Schijndelse jongens". Op die manier bleven we op de hoogte van het reilen en zeilen in Schijndel. Naast deze prettige informatie zorgde het thuisfront ook nog voor verdere verzorging der militairen, die dat zeer op prijs stelden. | ||