U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bewerken van Gele Rijders
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
| Huidige versie | Uw tekst | ||
| Regel 25: | Regel 25: | ||
=== '''Hein Memel''' === | === '''Hein Memel''' === | ||
De nu 90-jarige Harrie Heesakkers herinnert zich dat er bij zijn ouders ook "Gele Rijders" lagen. Een van hen was [[Hendrik Jan Memel (1894 - 1979)|Hein Memel]]. "Dè waor unne goeie mins", volgens Harrie. Hij was niet de enige die dat vond. Ook Pieta Smits (geboren 1895) had wel een oogje op de flinke, knappe Hein, afkomstig uit Arnhem (de stad van de "Gele Rijders"). Hein Memel, toen 23 jaar oud, vond Pieta ook wel aantrekkelijk en dit resulteerde in "vaste verkering". Hein trouwde Pieta na zijn diensttijd en bouwde een stuk aan Pieta's ouderlijk huis aan (hij was timmerman van beroep) waar hij ging wonen met Pieta. Hij ging werken op [[Steenfabriek De Molenhei]]de. Ze kregen samen 6 kinderen. Helaas stierf Pieta reeds op de jonge leeftijd van 38 jaar. Hein heeft zich vrij snel opgewerkt tot aannemer en zette samen met Van Geffen uit Eerde een eigen bedrijfje op. Hij hertrouwde met Caroline J. Cornelissen, de weduwe van Daan (Daontje) Hermes, die reeds 3 kinderen had. Hij restaureerde een cafeetje aan het Kerkpleintje bij de St. [[Servatiuskerk]] en runde dit gezellig kroegje tot net na de bevrijding. Tijdens de [[granaatweken]] sloeg ook bij Hein het noodlot toe. Terwijl het bevrijdingsleger Schijndel binnentrok beschoten de Duiters panden in de [[ | De nu 90-jarige Harrie Heesakkers herinnert zich dat er bij zijn ouders ook "Gele Rijders" lagen. Een van hen was [[Hendrik Jan Memel (1894 - 1979)|Hein Memel]]. "Dè waor unne goeie mins", volgens Harrie. Hij was niet de enige die dat vond. Ook Pieta Smits (geboren 1895) had wel een oogje op de flinke, knappe Hein, afkomstig uit Arnhem (de stad van de "Gele Rijders"). Hein Memel, toen 23 jaar oud, vond Pieta ook wel aantrekkelijk en dit resulteerde in "vaste verkering". Hein trouwde Pieta na zijn diensttijd en bouwde een stuk aan Pieta's ouderlijk huis aan (hij was timmerman van beroep) waar hij ging wonen met Pieta. Hij ging werken op [[Steenfabriek De Molenhei]]de. Ze kregen samen 6 kinderen. Helaas stierf Pieta reeds op de jonge leeftijd van 38 jaar. Hein heeft zich vrij snel opgewerkt tot aannemer en zette samen met Van Geffen uit Eerde een eigen bedrijfje op. Hij hertrouwde met Caroline J. Cornelissen, de weduwe van Daan (Daontje) Hermes, die reeds 3 kinderen had. Hij restaureerde een cafeetje aan het Kerkpleintje bij de St. [[Servatiuskerk]] en runde dit gezellig kroegje tot net na de bevrijding. Tijdens de [[granaatweken]] sloeg ook bij Hein het noodlot toe. Terwijl het bevrijdingsleger Schijndel binnentrok beschoten de Duiters panden in de [[Kerkstraat]]. De 12-jarige dochter van Hein kwam daarbij om het leven, evenals de toen 2-jarige tweeling van Jan Kuenen-Bosmans. | ||
=== '''Dorus Martens''' === | === '''Dorus Martens''' === | ||