Bestand:P00700.jpeg

De ingang van de sluis in Schijndel in noordelijke richting. In 1804 wilde keizer Napoleon het transport over water in Nederland en België verbeteren voor militaire doeleinden. Al voordat de Zuid-Willemsvaart werd aangelegd, was er een waterverbinding tussen Maastricht en 's-Hertogenbosch: de Maas. Dit was echter een lange omweg, bovendien was de Maas vaak erg ondiep en dus maar vijf maanden per jaar bevaarbaar. De Willemsvaart heeft haar naam te danken aan koning Willem I, die in 1822 besloot een verbindingskanaal te graven tussen Maastricht en 's-Hertogenbosch. De graafwerkzaamheden begonnen in 1823 en het kanaal was drie jaar later klaar. Toen er later in Drenthe ook een Willemsvaart werd aangelegd, werd aan het Brabantse kanaal het woordje 'Zuid' toegevoegd. Tussen Maastricht en Den Bosch was een verval van 40 meter. Ongeveer 6000 arbeiders, mannen en vrouwen, hebben deze enorme klus met de schop, baggerbeugel, kruiwagen en paarden geklaard. Aan elke 500 meter werkten ca. 25 arbeiders. De mannen verdiende fl 0,40 en de vrouwen fl. 0,25 per dag. Om aan de eisen van de moderne binnenvaart te voldoen is het kanaal in 1995 van Veghel tot Berlicum verbreed naar 50 meter. Rijkswaterstaat legt een nieuw stuk kanaal, het Maximakanaal, aan van negen kilometer. Het is een aftakking van de huidige Zuid-Willemsvaart. De aftakking begint bij bedrijventerrein De Brand in 's-Hertogenbosch, en loopt via Rosmalen en natuurgebied De Koornwaard richting de Maas.