Janus van der Heijden (1922 - 2013)

Janus van der Heijden
Persoonsinformatie
Volledige naam	Janus van der Heijden
Geboorteplaats	Schijndel
Geboortedatum	2 oktober 1922
Overl.plaats	Schijndel
Overl.datum	27 april 2013
Partner(s)	Tonny van Sinten

Janus van der Heijden

Zoon van: Henricus van der Heijden en Hendrika Maria Kooijmans
Geboren: 2 oktober 1922 in Schijndel
Toenmalig adres: Kluisstraat 16
Legerplaats: 's-Hertogenbosch
Legeronderdeel: 2 - 1 B.W.
Legernummer: 221002001
Rang/functie: soldaat
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: 10 juni 1946
Naam van de boot: Volendam
Verblijf op: Java
Datum terugkomst: 8 juni 1949
Naam van de boot: Zuiderkruis
Laatst bekende woonplaats: Sint-Oedenrode
Overleden: 27 april 2013 in Schijndel

Herinneringen van Janus

Opkomst 30 april 1945 in 's-Hertogenbosch - uit dienst 19 augustus 1949.
Opleiding in Engeland en Noord Ierland.
Daarna drie jaar Indië: Soerabaja, Batavia, Soemadan en Garoet.
Ik was werkzaam in de reparatieplaats voor de 7 december divisie, dus steeds werken om alle materialen te laten rollen en rijden.
Het valt echter niet mee om met de weinige mensen een zo uitgestrekt en onbegaanbaar gebied te patrouilleren. En dan verwaarloost men het uiterste zuiden nog. Men heeft zo al de handen vol. Vooral de wegbeschietingen zijn lastig en ze eisen verscheidene slachtoffers. Maar aan de andere kant is het een gunstig teken, dat de bevolking hier en daar daadwerkelijk meehelpt om de rust te bewaren.
Kampong bewoners dienen zich aan om gewapend een patrouille te vergezellen en desnoods voor een afsluiting te zorgen. Er komen meldingen binnen van rovende benden. Zo tracht men met de inheemse bevolking de jaren van armoede en ellende te niet te doen en een betere toekomst op te bouwen. Maar men heeft volop werk.
De Siliwangi divisie heeft officieel opdracht om naar West-Java te infiltreren. Een deel van de divisie is er al. Op eigen initiatief hebben zij zich de afgelopen maanden naar hun geboortegrond begeven. De anderen komen zich nu bij hen aansluiten. In grote en kleine groepen trekken zij de bergen door. Waar mogelijk vermijden ze contact met de Nederlanders. Dankzij hun grote terreinkennis lukt dat ook. In totaal leiden ze niet meer dan vijf procent verliezen.
De verborgen wapens en munitie worden opgegraven. De divisie verspreidt zich door geheel West-Java en leeft op de gemeenschap. Door het vele schuilhouden in de bergen valt het echter niet mee om aan de kost te komen. Er is gebrek aan kleding en dekking. Het is geen uitzondering, dat men niets anders te eten heeft dan boombladeren en pisangstammen. Als Tani vermomd komt men naar beneden en perst de kampongbewoners wat rijst af. Het is echter een armoedig bestaan. Het resultaat van dit alles is echter een toenemende onrust in het onder Nederlands bewind staande gebied en een aanmerkelijke uitbreiding van de patrouille activiteit.
De laatste loodjes. Tenminste, zo gaat men het nu toch langzamerhand wel zien. Er is al zo vaak over demobilisatie gesproken, maar tot iets definitiefs heeft het niet geleid.

Bronnen, noten en/of referenties