Johannes van Grinsven (1918 - 2006)

Gouden bruiloft Van Grinsven – Kastelijn

In het leven van veel oudere Schijndelaren heeft Jansen de Wit een belangrijke rol gespeeld. Zo ook in het leven van Jan van Grinsven en Sien Kastelijn die op 12 september 1996 hun gouden bruiloft vieren. Jan (78) kijkt met plezier terug op de 39 jaar die hij op de kousen- en sokkenfabriek “de Sok” heeft doorgebracht. “Ik ben daar breier geweest. Het was prima werk al noemde ik het eigenlijk geen werk. De machines deden het werk. Het is een goede gok geweest dat ik daarheen ben gegaan. Ik heb even in de bouw gezeten maar dat was altijd smerig werk en je ziet vaak hoe mensen daar versleten uitkomen”. Toch had het nog wat voeten in aarde voordat Jan er kon gaan werken. Zijn ouders waren boerenmensen en die zagen vaak weinig in het werken op een fabriek. “Eigenlijk mocht ik er van mijn moeder niet naar toe. Ze had liever een dubbeltje van een boer dan een gulden van de Sok”.
Op 14-jarige leeftijd moest Jan gaan werken bij een tuinderij in Vught maar op zijn 21e ging hij naar Jansen de Wit. “Ik heb alles meegemaakt daar, de groei, de bloei en het verval. Op het laatst liepen er veel teveel witte boorden rond” zo stelt hij. Ook zijn vrouw Sien (76) werkte voor haar huwelijk bij Jansen de Wit en deed daarna nog lang thuiswerk voor de fabriek. Later heeft Sien nog tien jaar gewerkt bij de huishoudelijke dienst van de gemeente. “Dat was heel gezellig werken daar op het gemeentehuis” zo kijkt ze terug op die tijd. En ze vindt het leuk dat ze aan de vooravond van de gouden bruiloft op 11 september met de Schijndelse ouderen nog eens een kijkje gaat nemen op de plek waar ze zoveel bekenden heeft. Het complex van Jansen de Wit aan de Hoofdstraat is inmiddels al jaren verdwenen en heeft plaatsgemaakt voor woningen. En op die plek, in de Diepenbrockstraat, woont het tweetal nu alweer een jaar of drie. “We zijn terug op de plek waar we zolang gewerkt hebben” zegt het tweetal dat het daar uitstekend naar zijn zin heeft.
Jan woonde als kind in de Wielse kamp, Sien aan de Molendijk. Ze hebben elkaar ontmoet tijdens de bevrijdingsfeesten. “Dat was bij d’n Immens in Sint-Michielsgestel”, weet Jan zich nog goed te herinneren. “En na een verkering van een jaar of anderhalf zijn we toen in ’46 getrouwd”.
Tijdens de oorlog verbleef Jan twee jaar in Duitsland. Hij was door de Duitsers opgehaald voor de zogenaamde Arbeidseinsatz. Na twee jaar thuis te hebben ingewoond trok het echtpaar naar de Hoevenbraak. Eerst naar de Populierenstraat, later naar de Mauritsstraat. Ze kregen vier kinderen, twee jongens en twee meisjes.
Jan en Sien hebben er geen enkel probleem mee om hun vrije tijd te vullen. “Sien is nooit thuis” zegt Jan, “die is zelfs alleen naar Australië geweest waar de oudste dochter woont”. Samen gaan ze veel fietsen en maken lange tochten. Verder tuiniert Jan nog graag en Sien gaat elke dag zwemmen als het enigszins kan. En ze is lid van allerlei verenigingen. “Ik doe van alles” aldus Sien. Tijd om te vervelen hebben we niet.
Het feest op 12 september 1996 begint met een H. Mis in de Pauluskerk om 14.00 uur. Later op de dag, van 18.00 tot 19.30 uur is er dan in de Kafmolen nog een receptie waarop iedereen het gouden paar de hand kan komen drukken. Waarna Jan en Sien met kinderen, kleinkinderen, familie en vrienden er nog een mooie avond van hopen te maken.

Bronnen, noten en/of referenties