Antonius Johannes Mutsaars (1927 - 2017)

Antonius Johannes Mutsaars
Persoonsinformatie
Volledige naam	Antonius Johannes Mutsaars
Roepnaam	Tonny
Geboorteplaats	Schijndel
Geboortedatum	7 juli 1927
Overl.plaats	Sint-Oedenrode
Overl.datum	23 januari 2017
Partner(s)	Johanna (Joke) de Koning‏‎

Antonius Johannes (Tonny) Mutsaars

Zoon van: Leonardus Mutsaars en Catharina van der Laak
Geboren: 7 juli 1927 te Schijndel
Toenmalig adres: De Pegstukken 2
Legerplaats: Maastricht
Legeronderdeel: 5 - 6 - R.I.
Legernummer: 270707182
Rang/functie: soldaat
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: 30 januari 1948
Naam van de boot: Nieuw Holland
Verblijf op: Java
Datum terugkomst: 9 mei 1950
Naam van de boot: Zuiderkruis
Laatst bekende woonplaats: Schijndel
Overleden: 23 januari 2017 te Sint-Oedenrode

Herinneringen van Tonny

Vier dagen vóór mijn twintigste verjaardag vertrok ik naar Maastricht, waar ik mij moest melden voor de militaire dienst. Ik werd ingedeeld bij 5 - 6 - R.I. Gedurende zeven maanden volgde ik er een militaire training. Daarna vertrokken we op 30 januari 1948 met de "Nieuw Holland" naar Nederlands Indië, waar we op 5 maart 1948 aankwamen. We werden ontscheept in Semarang op het eiland Java. De zeereis van zo'n vijf weken kende zo zijn problemen. We kregen te maken met een flinke storm en in de Golf van Biskaije was het bar en boos. Het merendeel der "landrotten" werd zeeziek. Alles behalve een pretje. We werden gelegerd in de landstreek Pekalongan. Tijdens de tweede politionele actie heb ik deelgenomen aan de bezetting van Soerakarta (Solo). Verder verbleef ik er in de regentschappen Wonogiri, Blora, Rembang en Tjepoe en in de steden Soerabaja en Malang.
De terugreis naar Nederland maakten we met de boot "De Zuiderkruis". Aan boord waren we met 400 man; 450 minder dan op de heenreis! Veel soldaten waren reeds eerder gerepatrieerd, deels omdat zij gewond waren en deels omdat zij waren afgekeurd. Vijf procent, zo'n 40 in getal, van onze kameraden hebben we daar helaas moeten achterlaten. Toen we naar Nederlands-Indië vertrokken was ik net twintig jaar jong.
De tweede wereldoorlog bewust meegemaakt. Schijndel heeft er, met name in het laatste jaar, haar deel van meegekregen. Dan volgt de verplaatsing van het koude kikkerlandje naar "De Gordel van Smaragd". Dat prachtige land. Tijdens ons verblijf, als militair, hebben we daar weinig van gezien. Er werd veel tijd besteed aan wachtkloppen en patrouillelopen. Daarbij kregen we soms contact met de vijand, waarbij het er meestal heet aan toe ging. Op andere tijden was er dat andere contact, de ontmoeting met de bevolking, die dan vriendelijk bleek en wij, op onze beurt, "goodwill" wisten te kweken bij de bevolking.
In 1990 ben ik teruggegaan naar wat nu heet Indonesië. Heb daar een rondreis gemaakt op Sumatra, Java en Bali. Ik heb er kunnen genieten van het prachtige land met het vele groen en de schitterende bloemenpracht. Mooi zijn er de witte stranden met palmbomen. Soms waande ik mij in het paradijs; wat een verschil met veertig jaar terug!!
Nu heb ik werkelijk kunnen kennismaken met de bewoners, die zeer vriendelijk zijn en het woord wraak niet blijken te kennen. Het was een ware verademing om daar te zijn en ik denk er dan ook met dankbare herinneringen aan terug.

Bronnen, noten en/of referenties