U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Wim Spierings (1926 - 2023)
| Wim Spierings | ||
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Wim Spierings | |
| Roepnaam | Wim | |
| Geboorteplaats | Schijndel | |
| Geboortedatum | 9 december 1926 | |
| Overl.datum | 18 september 2023 | |
| Partner(s) | Dien Kuenen | |
| Bidprentje | _01.jpg)
| |
_02.jpg)
Wim Spierings [1][bewerken | brontekst bewerken]
Zoon van: Gerardus Spierings en Cornelia Antonetta Verstappen
Geboren: 9 december 1926
Toenmalig adres: Lieseind D 33
Legerplaats: Hulten bij Tilburg
Legeronderdeel: Regiment 1e Res.L.I.B.
Legernummer: 261209116
Rang/functie: soldaat
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: 26 november 1946
Naam van de boot: Sibajak
Verblijf op: Java
Datum terugkomst: 15 januari 1950
Naam van de boot: Waterman
Laatst bekende woonplaats: Schijndel
Overleden: 18 september 2023
Herinneringen van Wim[bewerken | brontekst bewerken]
Op vrijdag 29 november 1946 vertrokken we vanuit legerkamp Hulten (bij Tilburg) richting Rotterdam. Van hieruit ging het met de "Sibajak" richting Nederlands Oost Indië. Nog voor we een volle week hadden gevaren raakten we op 5 december 1946, ter hoogte van Malta in een orkaan. Het gevolg was: twee doden en achttien zwaar- en veertig lichtgewonden. Onder de zwaar gewonden was ook een vriend van mij, die op Malta aan land gebracht werd. Twee dagen later werd de reis voortgezet en via het Suezkanaal bereikten we op 30 december 1946 Nederlands-Indië.
Ons onderdeel (1e Res. L.I.B.) werd geheel gesplitst. Ik kwam via 23 AAT (KNIL) bij het verzorgingspeloton terecht.
Onze eerste opdracht was de bezetting van het station van Batavia. Een Engels schip, geladen met wapens bestemd voor de tegenpartij, was geënterd door een Nederlandse torpedojager. 's-Morgens vroeg kregen we de opdracht dit schip verderop in Cheribon te gaan lossen.
Ruim een jaar dienst gedaan in en rondom Cheribon. Onze taak bestond voornamelijk uit bewaking en wachtlopen. Daar tussendoor moest er af en toe patrouille gelopen worden. Hoofdzaak was de ontzetting van de kampongs, die steeds door de "losse bendes" werden lastig gevallen.
Het laatste jaar waren we gelegerd in de oosthoek nabij Soerabaja. Daar hebben we toen veel vrienden onder de bevolking weten te maken. Uitgerekend op zondag, Eerste Kerstdag, in 1949 werd de thuisreis naar Nederland met de Waterman aangevangen. Op 15 januari 1950 was ik weer thuis.
De contacten met leden van het thuisfront, zowel gedurende mijn verblijf in Nederlands-Indië, alsook daarna waren geweldig goed. Petje af voor het thuisfront van de Boschweg. Als gevolg van een opgelopen nierziekte ben ik na mijn thuiskomst nog ruim een jaar in dienst gebleven.
Bronnen, noten en/of referenties
|