Bewerken van Wilhelmus Marinus Maria Peters (1927 - 1980)

Naam van de boot: Nieuw Holland<br>   Zijn dagboek van deze reis ligt bij het NMM (Nationaal Militair Museum) te Soesterberg en is (oktober 2021) gedigitaliseerd.

   

Maar hoe kwam een jongen uit Schijndel in Indonesië terecht? '''                                              '''

 

De kolonie Nederlands-Indië werd in 1942 bezet door Japan. Op 17 augustus 1945 - twee dagen na de Japanse capitulatie - riepen de nationalistische leiders Soekarno en Hatta de onafhankelijke Republiek Indonesië uit. In de voormalige kolonie landden vervolgens Britse en Australische troepen. Op Java en Sumatra beperkten deze bezettingstroepen zich tot een aantal enclaves rond de grote steden. In de rest van deze twee eilanden had de nieuwe Republiek Indonesië vrij spel. Nederland erkende de Republiek aanvankelijk niet, maar streefde naar herstel van het oude koloniale gezag. De urgentie hiervan nam toe toen verontrustende berichten kwamen uit Republikeins gebied over massale moordpartijen door revolutionaire strijdorganisaties op Nederlanders, meest Indo-Europeanen, maar ook op Ambonezen en Chinezen. Tijdens deze episode, die bekendstaat als de Bersiap, vielen tienduizenden slachtoffers. Nederland streefde op korte termijn naar herstel van zijn gezag en beveiliging van zijn onderdanen in Nederlands-Indië. Dat de onafhankelijkheid van Indonesië op den duur onvermijdelijk zou zijn werd in Nederlandse regeringskringen wel beseft. Maar het idee dat de Republiek in die onafhankelijkheid de hoofdrol zou gaan spelen stuitte op grote weerstand. Onderhandelingen met de Republiek waren daarom omstreden, maar onder buitenlandse druk viel er niet aan te ontkomen. Het idee was dat de aanwezigheid van een omvangrijke Nederlandse troepenmacht ervoor zou zorgen dat de Nederlandse onderhandelingspositie versterkt zou worden terwijl de militaire optie opengehouden werd.

 

De grote troepenmacht die Nederland nodig dacht te hebben moest vooral uit Nederland komen, van de Koninklijke Landmacht (KL). Aanvankelijk waren dat oorlogsvrijwilligers (OVW'ers), later volgden grote aantallen dienstplichtigen. Begin 1946 diende het kabinet-Schermerhorn-Drees een wijziging van de grondwet in die het mogelijk moest maken dienstplichtigen (ook tegen hun wil) naar Indië te sturen.  In de jaren 1946 t/m 1949 werden in totaal ongeveer 95.000 Nederlandse dienstplichtigen naar Indonesië gestuurd.

 

 

 

Toen we in IJmuiden voor de pier stonden, waren er nog veel mensen die ons een laatste groet brachten. Veel jongens gooiden nog enkele brieven over die ze geschreven hadden

'''''Zo 1 feb. 1948                                                                                        '''''

Goed 8 uur arriveerde we in Padang aan de kust van Sumatra. We zagen verschillende motorbootjes op ons aankomen met militairen die kwamen of er geen bekenden bij waren. Goed 11 uur had de ontscheping plaats van de eerste militairen die bij ons aan boord waren, nl. het veldhospitaal waar ook een Schijndelse bij was (Dirk Bruinsma). Na de middag vertrok de ‘Nieuw-Holland’ met bestemming Priok de haven van Batavia.

Om 5 uur werden we gewekt. Hangmatten en alles wat we geleend hadden moesten we inleveren. Om 10 uur kwam een landingsschip en werden we ontscheept, daar de ‘Nieuw-Holland’ de haven niet in kon. Aan de kade werden we geïnspecteerd door generaal Meijer. Na afloop ontvingen we in de kantinewagen 1 glas chocolademelk en 10 HighWay sigaretten. Hierna werden we door 14^de A.A.R. naar onze plaats van bestemming gebracht. ’s Avonds om 8 uur hadden we een kleine traktatie in de kantine bestaande uit limoen en gebak. Voor het eerst kropen we ’s avonds onder de klamboe, wat erg benauwd was. Overdag Van Roosmalen getroffen van de Boschweg.