U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bewerken van Stephanus Johannes Peters (1895 - 1969)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
| Huidige versie | Uw tekst | ||
| Regel 46: | Regel 46: | ||
Tijdens de mobilisatie-periode van de Eerste Wereldoorlog werden de [[Gele Rijders]] van 1916 tot en met 1919 in Schijndel gelegerd. Stef was een van deze in Schijndel gelegerde soldaten die in Schijndel bleven wonen. | Tijdens de mobilisatie-periode van de Eerste Wereldoorlog werden de [[Gele Rijders]] van 1916 tot en met 1919 in Schijndel gelegerd. Stef was een van deze in Schijndel gelegerde soldaten die in Schijndel bleven wonen. | ||
Henk van Roessel vertelde dat hij zijn moeder meerdere malen had horen vertellen dat zij Stef Peters de reveille had horen en zien blazen op de hoek Hoofdstraat-Kerkstraat-Pompstraat. De trompetters hadden meestal een dubbele functie. Zo ook Stef Peters, die naast trompetter ook "oppasser" was van een van de officieren. Stef was gelegerd bij van Grinsven, een mandenmaker annex winkelier die aan de [[Wijbosscheweg]] woonde, ongeveer waar nu de fontein is en | Henk van Roessel vertelde dat hij zijn moeder meerdere malen had horen vertellen dat zij Stef Peters de reveille had horen en zien blazen op de hoek Hoofdstraat-Kerkstraat-Pompstraat. De trompetters hadden meestal een dubbele functie. Zo ook Stef Peters, die naast trompetter ook "oppasser" was van een van de officieren. Stef was gelegerd bij van Grinsven, een mandenmaker annex winkelier die aan de [[Wijbosscheweg]] woonde, ongeveer waar nu de fontein is en garage Vugts. Enkele meters verder, aan de overzijde van de Wijbosscheweg, was de [[klompenmakerij]] gevestigd van Johannes van Herpen, beter bekend als Hanske van Loon. | ||
Dit was tevens een bierhuis, een café verlof B. De Gele Rijders die in deze contreien gelegerd waren gingen regelmatig bij Dina van de Maat, de vrouw van Hanske van Loon, een biertje drinken en een kaartje leggen. Dit was nogal "logisch", want Hannes van Herpen had behalve twee zonen ook nog drie "skon dochters". De oudste diende in Tilburg, maar kwam regelmatig in de weekeinden naar huis. Het duurde niet lang of Stef Peters mocht de knappe Mina 's zondagsavonds naar [[Station Schijndel]] brengen als ze weer naar Tilburg moest. Dit alles leidde uiteindelijk tot een vaste relatie. Na de mobilisatie en het einde van de Eerste Wereldoorlog werd er een drukke correspondentie gevoerd tussen Mina en Stef. Hij werkte inmiddels op een schoenfabriek in Nijmegen en was niet in de gelegenheid om vaak naar Brabant te komen. Mina vond dit uiteindelijk maar niets en stuurde haar Stef daarom een advertentie uit de Tilburgse krant, waarin een schoenfabriek "zwikkers" (schoenmakers) vroeg. Daarmee boekte zij succes, want Stef Peters ging in Tilburg werken. Lang heeft dat niet geduurd. Stef ging zelf schoenen maken, eerst alleen reparatie en daarna ook nieuwe kinderschoenen, welke hij bij Hannes van Herpen voor het raam mocht "etaleren". In 1922 trouwde Mina van Herpen met Stef Peters en zij begonnen een schoenreparatiebedrijf annex schoenwinkel op de hoek [[Heikant]]-Dorpsstraat. Later, in de jaren 1928-1929, werden de daar gelegen gronden met de daarop staande huizen opgekocht door de daarnaast gelegen fabrikant [[Jansen de Wit]]. Stef Peters vestigde zich toen in de [[Hoofdstraat]] (toen Groote Straat geheten) samen met Harry van Rooy, gehuwd met Dineke van Boxtel, die er een textielzaak begonnen. Stef Peters bleek in Schijndel goed ingeburgerd te zijn en was actief in diverse verenigingen en organisaties, onder andere de damvereniging [[De Vrolijke Schuivers]] waarvan hij medeoprichter en vele jaren voorzitter was. Ook was hij vele jaren voorzitter van de Winkeliersvereniging en de Middenstandszegelvereniging. | Dit was tevens een bierhuis, een café verlof B. De Gele Rijders die in deze contreien gelegerd waren gingen regelmatig bij Dina van de Maat, de vrouw van Hanske van Loon, een biertje drinken en een kaartje leggen. Dit was nogal "logisch", want Hannes van Herpen had behalve twee zonen ook nog drie "skon dochters". De oudste diende in Tilburg, maar kwam regelmatig in de weekeinden naar huis. Het duurde niet lang of Stef Peters mocht de knappe Mina 's zondagsavonds naar [[Station Schijndel]] brengen als ze weer naar Tilburg moest. Dit alles leidde uiteindelijk tot een vaste relatie. Na de mobilisatie en het einde van de Eerste Wereldoorlog werd er een drukke correspondentie gevoerd tussen Mina en Stef. Hij werkte inmiddels op een schoenfabriek in Nijmegen en was niet in de gelegenheid om vaak naar Brabant te komen. Mina vond dit uiteindelijk maar niets en stuurde haar Stef daarom een advertentie uit de Tilburgse krant, waarin een schoenfabriek "zwikkers" (schoenmakers) vroeg. Daarmee boekte zij succes, want Stef Peters ging in Tilburg werken. Lang heeft dat niet geduurd. Stef ging zelf schoenen maken, eerst alleen reparatie en daarna ook nieuwe kinderschoenen, welke hij bij Hannes van Herpen voor het raam mocht "etaleren". In 1922 trouwde Mina van Herpen met Stef Peters en zij begonnen een schoenreparatiebedrijf annex schoenwinkel op de hoek [[Heikant]]-Dorpsstraat. Later, in de jaren 1928-1929, werden de daar gelegen gronden met de daarop staande huizen opgekocht door de daarnaast gelegen fabrikant [[Jansen de Wit]]. Stef Peters vestigde zich toen in de [[Hoofdstraat]] (toen Groote Straat geheten) samen met Harry van Rooy, gehuwd met Dineke van Boxtel, die er een textielzaak begonnen. Stef Peters bleek in Schijndel goed ingeburgerd te zijn en was actief in diverse verenigingen en organisaties, onder andere de damvereniging [[De Vrolijke Schuivers]] waarvan hij medeoprichter en vele jaren voorzitter was. Ook was hij vele jaren voorzitter van de Winkeliersvereniging en de Middenstandszegelvereniging. | ||