U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bewerken van Rectoraat
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 30: | Regel 30: | ||
[[Bestand:Rectoraat 01.jpg|400px|thumb|Rechts het nieuw gebouwde rectoraat uit 1885.]] | [[Bestand:Rectoraat 01.jpg|400px|thumb|Rechts het nieuw gebouwde rectoraat uit 1885.]] | ||
=== '''Geschiedenis. ''' === | === '''Geschiedenis. ''' === | ||
Na het overlijden van pastoor Thomas van Luijtelaar is men onder leiding van Zr. Emmanuël de Gier een andere koers gaan varen. De combinatie pastoraat van de [[Servatiusparochie centrum|Servatiusparochie]] en geestelijk leidsman van de congregatie blijkt een te zware opgave, te meer daar de parochie in het centrum rond 1880 sterk groeiende is en de zielzorg meer energie vergt. De taakzwaarte binnen de „oude parochie‟ neemt beduidend toe. Bovendien is men zelfs van mening dat de in 1839 - 1840 verbouwde en tevens aanzienlijk vergrote [[Servatiuskerk]] aan de [[Markt]] eigenlijk te klein is geworden voor het groot aantal parochianen en pastoor Van Luijtelaar zou het liefst een nieuwe kerk bouwen. Dat vindt men in Schijndel niet zo'n gelukkig idee en ook het bisdom staat er volledig afwijzend tegenover. Om de problemen het hoofd te bieden wordt besloten tot een afsplitsing van [[Wijbosch]]. Daar roept men in die tijd allang om een eigen parochiekerk, zeker omdat hun historische [[Sint Antoniuskapel|Antoniuskapel]] er niet meer is. In 1884 wordt alles bezegeld en gaat Wijbosch als zelfstandige | Na het overlijden van pastoor Thomas van Luijtelaar is men onder leiding van Zr. Emmanuël de Gier een andere koers gaan varen. De combinatie pastoraat van de [[Servatiusparochie centrum|Servatiusparochie]] en geestelijk leidsman van de congregatie blijkt een te zware opgave, te meer daar de parochie in het centrum rond 1880 sterk groeiende is en de zielzorg meer energie vergt. De taakzwaarte binnen de „oude parochie‟ neemt beduidend toe. Bovendien is men zelfs van mening dat de in 1839 - 1840 verbouwde en tevens aanzienlijk vergrote [[Servatiuskerk]] aan de [[Markt]] eigenlijk te klein is geworden voor het groot aantal parochianen en pastoor Van Luijtelaar zou het liefst een nieuwe kerk bouwen. Dat vindt men in Schijndel niet zo'n gelukkig idee en ook het bisdom staat er volledig afwijzend tegenover. Om de problemen het hoofd te bieden wordt besloten tot een afsplitsing van [[Wijbosch]]. Daar roept men in die tijd allang om een eigen parochiekerk, zeker omdat hun historische [[Sint Antoniuskapel|Antoniuskapel]] er niet meer is. In 1884 wordt alles bezegeld en gaat Wijbosch als zelfstandige parochie verder onder de bezielende pastorale leiding van bouwpastoor [[Johannes Caspar van Vroonhoven (1839 - 1903)|Van Vroonhoven]]. De pastoor van Schijndel centrum kan zich als parochieherder nu helemaal gaan concentreren op de geestelijke zorg van al z'n gelovigen en de te kleine kerk wordt meteen voor een deel ontlast, omdat de trouwe kerkgangers uit Wijbosch voortaan binnen hun eigen gemeenschap ter kerke kunnen gaan. <br> | ||
Voor de congregatie van de [[Zusters van Liefde]] belooft het bisdom een rector aan te stellen. In het memoriaal van de congregatie staan wat bijzonderheden vermeld over dit rectoraat. De bisschop van 's-Hertogenbosch Mgr. Godschalk tekent op 4 augustus 1885 de akte waarin die afsplitsing tussen pastoraat en rectoraat een feit wordt. Op 1 september daaraanvolgend krijgt Zr. Emmanuël vanuit het bisdom verlof om een nieuw rectorshuis te laten bouwen van twee verdiepingen en daarvoor de nodige gelden op te nemen. Het zijn de toenmalige burgemeester [[Peter Arnoldus Verhagen (1823 - 1905)|Piet Verhagen]] en zijn zus Helena die de grond schenken, pal tegenover het [[moederhuis]]. Terwijl de eerste rector, de eerwaarde heer A.M. van Erp (een neef van de stichter) nog op de pastorie van het centrum verblijft, wordt met de bouw begonnen. Na een jaar is de nieuwbouw gerealiseerd en kan de inmiddels benoemde 2e rector A.H.M. Bogaers er zijn intrek nemen. <br>In de oude kasboeken uit de jaren '80 van de 19e eeuw worden we enigszins geïnformeerd over de bouwkosten, waarover men in 1886 schrijft onder de uitgavenposten „pastorie van de rector f 8387,99‟ en in 1887 betaalt men nog een restant van f 418,63, terwijl voor f 105,45 de tuin wordt aangelegd. In 1928 is zelfs nog overwogen om via aankoop van het huis van de familie Verkuijlen aan de [[Hoofdstraat]] een 2e rectoraat te vestigen, maar dat wordt door het bisdom niet goedgekeurd en daar begint men uiteindelijk het [[Petrus Donders Weeshuis|weeshuis]]. Vanaf 1957 zetelt in het oude rectoraat het generaal of hoofdbestuur van de congregatie en is de oorspronkelijke rectorswoning fors uitgebreid met de nodige kantoren en dienstgebouwen. | Voor de congregatie van de [[Zusters van Liefde]] belooft het bisdom een rector aan te stellen. In het memoriaal van de congregatie staan wat bijzonderheden vermeld over dit rectoraat. De bisschop van 's-Hertogenbosch Mgr. Godschalk tekent op 4 augustus 1885 de akte waarin die afsplitsing tussen pastoraat en rectoraat een feit wordt. Op 1 september daaraanvolgend krijgt Zr. Emmanuël vanuit het bisdom verlof om een nieuw rectorshuis te laten bouwen van twee verdiepingen en daarvoor de nodige gelden op te nemen. Het zijn de toenmalige burgemeester [[Peter Arnoldus Verhagen (1823 - 1905)|Piet Verhagen]] en zijn zus Helena die de grond schenken, pal tegenover het [[moederhuis]]. Terwijl de eerste rector, de eerwaarde heer A.M. van Erp (een neef van de stichter) nog op de pastorie van het centrum verblijft, wordt met de bouw begonnen. Na een jaar is de nieuwbouw gerealiseerd en kan de inmiddels benoemde 2e rector A.H.M. Bogaers er zijn intrek nemen. <br>In de oude kasboeken uit de jaren '80 van de 19e eeuw worden we enigszins geïnformeerd over de bouwkosten, waarover men in 1886 schrijft onder de uitgavenposten „pastorie van de rector f 8387,99‟ en in 1887 betaalt men nog een restant van f 418,63, terwijl voor f 105,45 de tuin wordt aangelegd. In 1928 is zelfs nog overwogen om via aankoop van het huis van de familie Verkuijlen aan de [[Hoofdstraat]] een 2e rectoraat te vestigen, maar dat wordt door het bisdom niet goedgekeurd en daar begint men uiteindelijk het [[Petrus Donders Weeshuis|weeshuis]]. Vanaf 1957 zetelt in het oude rectoraat het generaal of hoofdbestuur van de congregatie en is de oorspronkelijke rectorswoning fors uitgebreid met de nodige kantoren en dienstgebouwen. | ||