Bewerken van Oude Raadhuis

== '''Oude Raadhuis [[Hoofdstraat]] 93- 95B (1792 - 1944)<ref>Attentietegels in Schijndel</ref>''' ==

In 1790 beraamt het bestuurscollege plannen om een nieuw raadhuis te bouwen, dat beter voldoet aan de eisen des tijds. Probleem daarbij was om aan de juiste geldelijke middelen te komen, want een stijlvol raadhuis laten neerzetten zoals dat tot vóór 1944 in de [[Hoofdstraat]] prijkte, kostte de gemeente een vermogen volgens de normen van die tijd. Uiteindelijk wordt bij de Bossche Leen – en Tolkamer een verzoek ingediend om gemeentegrond te mogen verkopen. De Hoogwelgeboren Gestrenge Heer en Mr. Baron van Rhemen tot Rhemenshuizen, zijnde Raad en Rentmeester-Generaal van de Domeinen, hecht hieraan zijn goedkeuring. Uit de stukken blijkt dat men 52 percelen liet inmeten door landmeter Walterus van Erven en nog eens 37 door landmeter Adriaan Coppens. Ze worden alle genoteerd in de schepenprotocollen alsmede de namen van de kopers en de verkoop levert f 4.000,- op. Als locatie was gekozen een perceel gelegen tussen het huis van de weduwe van Peter van de Ven en het erf van herbergierster de weduwe van Joost van de Ven ofwel Herberg [[De Zwaan]]. Secretaris Andringa kocht dit stukje grond voor f 150,-. Aan architect Piet van Rooij uit Sint Michielsgestel wordt uiteindelijk verzocht een bestek te schrijven, schetstekeningen te ontwerpen en een begroting aan te leveren. Hij schrijft een bestek van in totaal 42 artikelen. Op 11 december 1790 wordt zijn werk door het bestuurscollege goedgekeurd en de publieke aanbesteding vindt plaats op 15 januari 1791. Het is Nicolaas van Sonsbeek uit Oijen die de bouw voor zijn rekening neemt. De eerste steenlegging staat aangetekend in het schepenprotocol: ‘den eersten april int jaar 1791 heeft de Heer [[Gijsbertus Hermanus van Beverwijk (1740 – 1815)|G.H. van Beverwijk]], erfsecretaris van Schijndel, aant nieuw te bouwen raadhuys gelijdt den eersten steen’. De bouw is niet zonder slag of stoot gerealiseerd, want er werden uiteindelijk de nodige defecten geconstateerd en het werk was niet binnen de vastgestelde termijn voltooid. Over allerlei details zou een apart themanummer van het [[Rond die Cluse|heemblad]] geschreven kunnen worden! Het klokje in het torentje op het raadhuis kwam van de firma Petit uit Aarle Rixtel. Daartoe zou het oude klokje van het raadhuisje op het kerkhof omgesmolten zijn. Op 2 november 1792 kon Schijndel beschikken over een gloednieuw raadhuis!

Drie kozijnen in die gevel werden uitgebroken en dichtgemetseld. Al het metselwerk verrichtte Hendrikus van der Dussen uit Boxtel. Het timmerwerk was in handen van de Schijndelaar Gijsbert van Rooij. Aan de zuidelijke gevel werd een poort gemaakt, een deel van de binnenvloer werd helemaal opnieuw geplaveid en er werden twee nieuwe lichtkozijnen met ijzeren spijlen en blinden aangebracht. In de gang hing een ornament met vermelding van het jaartal 1889, dat op initiatief van burgemeester [[Bernardus Johannes Hulshof (1856 - 1926)|B.J. Hulshof]] was aangebracht, na een bescheiden reparatie en totale schoonmaak. Begin 1913 dacht men al aan uitbreidingen en werd daartoe een extra stuk grond aangekocht van slager [[Eimbertus van Rooij (1869 – 1953)|Eijmbert van Rooij]]. Uiteindelijk zou dit bijzonder fraaie raadhuis met Vrouwe Justitia in de voorgevel, door oorlogsgeweld van 28 op 29 september 1944 worden verwoest. Historieschrijver Servaas van der Graaff noemde het destijds met zijn arduinen voorgevel ‘het schoonste van de Meyery’. Men heeft nog eens het plan gehad een nieuw raadhuis te bouwen op de plaats van Rabobank en [[postkantoor]] en wilde die straat al vast de naam meegeven van [[Raadhuisstraat]]. Die is er nooit gekomen. Direct na de Tweede Wereldoorlog diende [[Villa Rozenburg]] als tijdelijk onderkomen, maar daarover meer bij de attentiesteen die aan deze villa wordt gewijd.

In de raadsvergadering van 30 juni 1913 werd een belangrijke beslissing genomen nl. tot het overgaan van de vergroting van het bestaande raadhuis. Aan architecten J. Heijkants en Zonen uit Erp gaf men opdracht een ontwerp te maken en een bestek uit te werken. Op 19 februari 1914 stuurde Heijkants zijn plan in en daarop volgde op de 26e de openbare inschrijving. Maar liefst 16 gegadigden meldden zich, waaronder twee aannemers uit Schijndel zelf nl. J.H. van den Boomen en Jac. v.d. Ven. Aannemer Joh. Bierings uit Sint-Michielsgestel kreeg de opdracht tot uitvoering van het werk voor een bedrag van f. 10.546,--. Van ca. 119 m² moest het raadhuis vergroot worden tot 256 m². Het vertrek achter de burgemeesterskamer, waar toen het kadaster was ondergebracht, werd na de verbouwing bestemd als bodekamer. Was in het bestaande gedeelte slechts één cel die na de verbouwing als slaapplaats voor zwervers en daklozen werd ingericht, nu werden er drie cellen voor arrestanten bijgebouwd en nog twee afzonderlijke slaapplaatsen en een flinke bergplaats. De toiletten verhuisden van beneden naar boven, op het einde van de zijgang. De nieuwe bovenverdieping werd voor het grootste gedeelte benut als raadzaal met publieke tribune, een kamer voor het kadaster en een behoorlijk archieflokaal, die tevens werd gebruikt voor huwelijksvoltrekkingen. Op het nieuwe gedeelte werd een plat dak gelegd. De dakpannen van het oude gebouw werden vervangen door leien. De opdracht voor Bierings was om het werk vóór 15 augustus 1914 voltooid te hebben. Toch bleek men rond de jaren ’30 een nijpend tekort aan administratieruimte. Op dat moment besloot men de brandspuiten elders onder te brengen en in het vrijkomende deel een afzonderlijk bureau in te richten voor de behandeling van de werkeloosheidsperikelen, want de werkloosheid was groot in die dagen. Later zou ook de raadzaal nog gesplitst worden zodat een aparte secretariskamer gecreëerd kon worden. In 1941, dus enige jaren voor de definitieve verwoesting van het gebouw werd nog centrale verwarming aangelegd. Daarna volgde die dramatische beschietingen en zagen de Schijndelaren een zwaar beschadigd gebouw dat uiteindelijk gesloopt zou moeten worden. Bovendien was helaas veel waardevol archiefmateriaal verloren gegaan. Het verlies van dit zeer fraaie raadhuis heeft gegarandeerd bij de bevolking de nodige emoties losgemaakt.

[[Categorie:Openbare gebouwen]]