U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Johannes Jacobus van de Weijenberg (1919 - 1981)
| Johannes Jacobus van de Weijenberg | ||
.jpg)
| ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Johannes Jacobus van de Weijenberg | |
| Roepnaam | Jan | |
| Geboorteplaats | Schijndel | |
| Geboortedatum | 23 augustus 1919 | |
| Overl.plaats | Nieuw Zeeland | |
| Overl.datum | 15 september 1981 | |
| Partner(s) | Batty Cecilia Lillian Chamberlain | |
| Beroep(en) | machinebankwerker | |
Johannes Jacobus (Jan) van de Weijenberg [1][bewerken | brontekst bewerken]
Zoon van: Wilhelmus van de Weijenberg en Adriana van der Sanden
Geboren: 23 augustus 1919 te Schijndel
Toenmalig adres: Hoofdstraat 72 later 98
Legerplaats: opkomst binnenlandse strijdkrachten Schijndel 1944
Legeronderdeel: 7e compagnie aan- en afvoertroepen
Legernummer: 190823001
Rang/functie: soldaat 1e klas
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: 1946
Naam van de boot: Kota Inten
Verblijf op: Java
Datum terugkomst: juli 1949
Naam van de boot: Sibajak
Overleden: 15 september 1981 te Nieuw Zeeland
Herinneringen aan en van Jan[bewerken | brontekst bewerken]
Contact thuisfront via pastoor Vinken en Mia Geerkens was zeer goed.
In onze familie hebben we nog een grammofoonplaatje, waarop Jan zijn ouders en pastoor Vinken en een familielid hem toespreken; dit plaatje is opgenomen in het patronaat door Radio van der Heijden in 1946.
DE ZEEREIS
Omzwermd door motorbootjes voer de Kota Inten langzaam de haven uit en zette koers naar Hoek van Holland, nagewuifd door talrijke autoriteiten en vele familieleden, welke laatsten ondanks de vrij scherpe afzetting toch nog kans hadden gekregen op het laatste moment op de kade te komen.
Aan boord ging een ieder hierna zich in de slaapruimen een beetje inrichten voor het verblijf van een maand aan boord van het schip en leerde een beetje wegwijs te worden in het doolhof van trapjes en gangetjes tussen de verschillende vertrekken.
Van huis uit is de Kota Inten een vrachtschip. In de loop van Wereldoorlog II werd de schuit omgebouwd tot troepentransportschip voor de Geallieerden en zij deed als zodanig dienst op alle oorlogstonelen. Teneinde de vervoerscapaciteit zo hoog mogelijk op te voeren werd in de hutten en ruimen een groot aantal zogenaamde "standees" gebouwd, waardoor er slaapgelegenheid kwam voor ruim 1600 man.
Weinig was er maar rekening gehouden met het gerief van de te vervoeren troepen gedurende de tijd niet te bed doorgebracht. Gelegenheid tot een rustig zitje bestond er practisch niet. Zittend en liggend op de houten dekluiken of hangend over de railing moest een groot deel van de reis worden doorgebracht. Enige verbetering hierin kwam toen er een groot aantal aardappelkistjes leeggeschild was en tot dekstoel gepromoveerd. De strijd om de aardappelkistjes was van hoog tot laag een dagelijks terugkerende opwinding.
De geest van onderlinge verdraagzaamheid en de aanpassing ook aan de beroerdste omstandigheden, die later in dit bataljon zo spreekwoordelijk waren, werden op deze bootreis wel zeer intensief beoefend.
Bronnen, noten en/of referenties
|