U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Johan van den Oetelaar (1927 - 2016)
Johan (Jo) van den Oetelaar[1][bewerken | brontekst bewerken]
Zoon van: Marinus van den Oetelaar en Catharina Kastelijn
Geboren: 22 november 1927 te Schijndel
Toenmalig adres: Oude Molenheide
Legerplaats: Maastricht
Legeronderdeel: 5 - 6 - R.I.
Legernummer: 271122187
Rang/functie: soldaat
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: 30 januari 1948
Naam van de boot: Nieuw Holland
Verblijf op: Java
Datum terugkomst: 9 mei 1950
Naam van de boot: Zuiderkruis
Laatst bekende woonplaats: Schijndel
Overleden: 4 november 2016 te Schijndel
Herinneringen van Jo[bewerken | brontekst bewerken]
30 Januari 1948 blijft in mijn herinnering een moeilijke dag. Met een raar gevoel over me moest ik afscheid nemen van mijn ouders. Voor mij dachten die op dat moment beslist: "zien wij onze zoon nog terug?" Dat was voor mij moeilijk te verwerken. Maar het feit lag er: het vertrek was onafwendbaar. Voor mijzelf lag dat anders. Ik bleef er kalm bij, wist gelukkig niet wat me te wachten stond. Eenmaal daar bleek het toch iets anders te zijn dan aapjes kijken en bananen plukken. Het was erger dan verwacht.
De zeereis naar Nederlands-Indië heb ik als bijzonder onprettig ervaren. De hele trip ben ik erg zeeziek geweest; maar ook dat loste zich op en na de ontscheping was alles voorbij. Dan volgt het militaire gebeuren; eerst Semarang en daarna de bergen in. Van de ene kampong naar de andere. Het was lopen en nog eens lopen. En iedere morgen maar denken, wat zal het vandaag weer zijn?
Geleidelijk aan werd het patrouillelopen gevaarlijker. We werden feller bestreden; de sluipschutters waren niet alleen actiever maar ze schoten ook gerichter. Gelukkig hebben wij het er goed afgebracht. God zij dank kwam er tenslotte een einde aan de gevechten. Een oorlog telt altijd slachtoffers. Ook wij moesten kameraden achterlaten. Daar denk ik nog dagelijks aan. Daarbij speelt de laatste patrouille voor de overdracht een trieste rol. Bij het afzoeken van de weg liep er een van ons op een landmijn. Dit was voor hem de laatste stap. Dat we dit nog moesten meemaken op die laatste dag!
Gelukkig waren er ook fijne dagen. Dan deden we aan sport of waren we gewoon gezellig bij elkaar. Dat hebben we ook na terugkeer in Nederland voortgezet. Dat gebeurt dan tijdens de, regelmatig terugkerende, reünie van 5 - 6 - R.I.
Bronnen, noten en/of referenties
|