U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bewerken van Jan Petrus van den Heuvel (1920 - 1985)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 1: | Regel 1: | ||
{{Infobox persoon | {{Infobox persoon | ||
| naam = Jan Petrus van den Heuvel | | naam = Jan Petrus van den Heuvel | ||
| foto = | | foto = | ||
| tekst = | | tekst = | ||
| volledige naam = Jan Petrus van den Heuvel | | volledige naam = Jan Petrus van den Heuvel | ||
Regel 16: | Regel 16: | ||
}} | }} | ||
== '''Jan Petrus (Jan) van den Heuvel | == '''Jan Petrus (Jan) van den Heuvel''' == | ||
Zoon van: [[Lambertus van den Heuvel (1893 – 1967)|Lambertus van den Heuvel]] en Maria Klerkx<br> | Zoon van: [[Lambertus van den Heuvel (1893 – 1967)|Lambertus van den Heuvel]] en Maria Klerkx<br> | ||
Geboren: 6 september 1920 te Schijndel<br> | Geboren: 6 september 1920 te Schijndel<br> | ||
Regel 35: | Regel 35: | ||
Toen met de boot "Akutunia" naar Amerika; die boottocht duurde ongeveer zeven dagen. Daar kwam hij in 't grootste kamp van de wereld, Camp Davis. Daar verbleef hij ongeveer zeven maanden en vervolgens via Norfolt naar Indonesië met de "Noordam". Op 31 december 1945 arriveerde de boot in Tandjong Priok. Na ongeveer drie maanden vertrokken naar Soerabaja.<br> | Toen met de boot "Akutunia" naar Amerika; die boottocht duurde ongeveer zeven dagen. Daar kwam hij in 't grootste kamp van de wereld, Camp Davis. Daar verbleef hij ongeveer zeven maanden en vervolgens via Norfolt naar Indonesië met de "Noordam". Op 31 december 1945 arriveerde de boot in Tandjong Priok. Na ongeveer drie maanden vertrokken naar Soerabaja.<br> | ||
Jan heeft een onderscheiding ontvangen, namelijk het ereteken van orde en vrede met gespen 1946 - 1947. | Jan heeft een onderscheiding ontvangen, namelijk het ereteken van orde en vrede met gespen 1946 - 1947. | ||
[[categorie: Heuvel van den|Jan Petrus]] | |||
[[categorie: Militair]] | |||
{{DEFAULTSORT: Heuvel}} | |||
== ''' | == '''Een artikel uit de Schijndelse Krant van 14 juni 1946.''' == | ||
:: | ''::De-marine-geweermaker Corpl. Jan van den Heuvel Lzn. (Amicitia) schrijft ons vanuit Soerabaja : | ||
:: | ::NORFOLK, 15 Nov. 1945. | ||
::Good-Bye, Uncle Sam ! | |||
:: | ::De Amerikaanse tijd voor de Brigade der Mariniers is ten einde. Ze kregen hun training in Camp Lejeune en Camp Davis in North-Carolina, ze kregen hun uitrusting, ze leerden met nieuwe wapens om te gaan en hoewel de eerste transposten, die naar de Nieuwe Wereld gingen, uiteraard een meer volledige training ontvingen, toch kan men veilig aannemen, dat hun „mechanical training” voldoende is geweest. Bovendien leerden zij Amerika kennen, ze brachten hun verloven door in New-York, Chicago, Washington of waar dan ook, al naargelang de hoeveelheid dollars waarover zij beschikten. | ||
:: | ::Ze voeren langs het Vrijheidsbeeld, het symbool der Amerikanen, de basis waarop hun grondwet gefundeerd is, ze beklommen het hoogste gebouw van de wereld „The Empire State Building”’ en werden verrast door het grootse panorama, dat gevormd wordt door de wolkenkrabbers en de Hudson, de honderden schepen met als achtergrond de Atlantische Oceaan. In Washington bezochten zij het „Capitool”’ en de in Griekse stijl opgetrokken regeringsgebouwen. | ||
:: | ::Zoo zagen zij Amerika, sommigen zijn er getrouwd of verloofd en hebben de States als hun toekomstig vaderland gekozen. | ||
::Maar al deze voordelen van een opleiding in de Verenigde Staten waren een bijkomstigheid, de hoofdzaak, waarvoor zij naar den overkant gingen was om marinier te worden, hiervoor verlieten zij vaak voor de eerste maal hun geboorteplaats. Zoo begonnen zij een heel nieuw leven. En nu gaan ze weg. De „Noordam“ heeft ze moederlijk in ontferming genomen. De tros wordt los gesmeten, het Wilhelmus en het Amerikaanse volkslied weerklinken, ’n laatste groet en voor de zoveelste maal vertrekt zij naar het andere deel der aarde, nu met Nederlanders onder haar hoede die Amerika verlaten met een gemeenschappelijk doel: hun plicht te doen. | |||
::De „Noordam“ vaart langzaam de haven uit. Achter haar zinkt de zon achter het Amerikaanse continent weg, de „Noordam“ zet koers naar de duisternis, naar 't Oosten, waar straks de zon zal opkomen, die eens den Vrede in den waren zin des woord brengen zal. | |||
'' |