U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Jan Petrus van den Heuvel (1920 - 1985)
Jan Petrus (Jan) van den Heuvel[1][bewerken | brontekst bewerken]
Zoon van: Lambertus van den Heuvel en Maria Klerkx
Geboren: 6 september 1920 te Schijndel
Toenmalig adres: Hoofdstraat 99
Legerplaats: Soerabaja
Legeronderdeel: 1e inf.bat stafcompagnie
Legernummer: 4500606 (later 22432)
Rang/functie: sergeant/geweermaker
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: november 1945
Naam van de boot: Noordam
Verblijf op: Java
Datum terugkomst: 11 januari 1948
Naam van de boot: Nieuw Holland
Overleden: 6 juni 1985 te Veghel
Herinneringen aan Jan[bewerken | brontekst bewerken]
Jan is via 's-Hertogenbosch in zijn gewone kleren naar Oostende vertrokken; vandaar is hij per landingsboot naar Schotland gegaan, eentje waar alles op vervoerd werd, zoals manschappen, voertuigen, tanks enz. Daar is hij zes weken geweest.
Toen met de boot "Akutunia" naar Amerika; die boottocht duurde ongeveer zeven dagen. Daar kwam hij in 't grootste kamp van de wereld, Camp Davis. Daar verbleef hij ongeveer zeven maanden en vervolgens via Norfolt naar Indonesië met de "Noordam". Op 31 december 1945 arriveerde de boot in Tandjong Priok. Na ongeveer drie maanden vertrokken naar Soerabaja.
Jan heeft een onderscheiding ontvangen, namelijk het ereteken van orde en vrede met gespen 1946 - 1947.
Krantenartikel.[2][bewerken | brontekst bewerken]
- De-marine-geweermaker Corpl. Jan van den Heuvel Lzn. (Amicitia) schrijft ons vanuit Soerabaja:
- NORFOLK, 15 Nov. 1945.
- Good-Bye, Uncle Sam!
- De Amerikaanse tijd voor de Brigade der Mariniers is ten einde. Ze kregen hun training in Camp Lejeune en Camp Davis in North-Carolina, ze kregen hun uitrusting, ze leerden met nieuwe wapens om te gaan en hoewel de eerste transposten, die naar de Nieuwe Wereld gingen, uiteraard een meer volledige training ontvingen, toch kan men veilig aannemen, dat hun „mechanical training” voldoende is geweest. Bovendien leerden zij Amerika kennen, ze brachten hun verloven door in New-York, Chicago, Washington of waar dan ook, al naargelang de hoeveelheid dollars waarover zij beschikten.
- Ze voeren langs het Vrijheidsbeeld, het symbool der Amerikanen, de basis waarop hun grondwet gefundeerd is, ze beklommen het hoogste gebouw van de wereld „The Empire State Building”’ en werden verrast door het grootse panorama, dat gevormd wordt door de wolkenkrabbers en de Hudson, de honderden schepen met als achtergrond de Atlantische Oceaan. In Washington bezochten zij het „Capitool”’ en de in Griekse stijl opgetrokken regeringsgebouwen.
- Zoo zagen zij Amerika, sommigen zijn er getrouwd of verloofd en hebben de States als hun toekomstig vaderland gekozen.
- Maar al deze voordelen van een opleiding in de Verenigde Staten waren een bijkomstigheid, de hoofdzaak, waarvoor zij naar den overkant gingen was om marinier te worden, hiervoor verlieten zij vaak voor de eerste maal hun geboorteplaats. Zoo begonnen zij een heel nieuw leven. En nu gaan ze weg. De „Noordam“ heeft ze moederlijk in ontferming genomen. De tros wordt los gesmeten, het Wilhelmus en het Amerikaanse volkslied weerklinken, ’n laatste groet en voor de zoveelste maal vertrekt zij naar het andere deel der aarde, nu met Nederlanders onder haar hoede die Amerika verlaten met een gemeenschappelijk doel: hun plicht te doen.
- De „Noordam“ vaart langzaam de haven uit. Achter haar zinkt de zon achter het Amerikaanse continent weg, de „Noordam“ zet koers naar de duisternis, naar 't Oosten, waar straks de zon zal opkomen, die eens den Vrede in den waren zin des woord brengen zal.
Bronnen, noten en/of referenties |