U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bewerken van Hendrikus Bozelie (1874 – 1962)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 39: | Regel 39: | ||
Op Dinsdag 5 Mei is het echtpaar Hendr. Boselie en Gijsberdina Vissers 50 jaar in de echt verbonden. Het zijn beide nog krasse oudjes en Driekske, 79 jaren oud, zit in z'n leunstoel en draagt de sporen van harde levensarbeid, terwijl z’n vrouw, die 75 jaar oud is, nog steeds de zorgen van het dagelijkse leven op zich neemt. Zij vertellen van hun levenservaring, hoe ze van de 11 kinderen die God hun gaf er nog 7 in leven hebben. Hoe ze hard hebben moeten tobben om voor zo'n gezin de kost te verdienen in een tijd toen er nog geen kinderbijslagwet bestond. Ze trokken naar Duitsland waar ze 9 jaar in de mijnen werkten en door de eerste wereldoorlog werden uitgebannen. Toch keerden ze later weer terug, maar 't beviel hun niet meer en kwamen naar de Limburgse mijnen, waar ze 3 jaar woonden. Toen werd het heimwee naar Schijndel te groot en na enig heen en weer werken, werd hij gemeentearbeider. Daar heeft hij nog 20 jaar gewerkt en geniet nu een welverdiend pensioen. En samen dragen ze het grote kruis, dat ze geen eigen woning meer hebben. We kunnen ons dat levendig voorstellen; een groot gedeelte van hun leven hebben ze gespaard om een eigen huisje te hebben. Toen ze 't eindelijk zover hadden gebracht en al hun centjes hadden gespendeerd om 't zo geriefelijk mogelijk in te richten, toen brandde 't af. Een nieuw woninkje verrees en dit werd in 1944 met de hele inboedel vernield. 't Is wel tragisch voor deze oudjes. Maar nu leven ze beiden weer op en hopen op een mooi feest. Naar we vernemen is de buurt bezig om hen een schoon feest te bezorgen, dat op Zaterdag 9 Mei a.s. zal worden gevierd.<br> | Op Dinsdag 5 Mei is het echtpaar Hendr. Boselie en Gijsberdina Vissers 50 jaar in de echt verbonden. Het zijn beide nog krasse oudjes en Driekske, 79 jaren oud, zit in z'n leunstoel en draagt de sporen van harde levensarbeid, terwijl z’n vrouw, die 75 jaar oud is, nog steeds de zorgen van het dagelijkse leven op zich neemt. Zij vertellen van hun levenservaring, hoe ze van de 11 kinderen die God hun gaf er nog 7 in leven hebben. Hoe ze hard hebben moeten tobben om voor zo'n gezin de kost te verdienen in een tijd toen er nog geen kinderbijslagwet bestond. Ze trokken naar Duitsland waar ze 9 jaar in de mijnen werkten en door de eerste wereldoorlog werden uitgebannen. Toch keerden ze later weer terug, maar 't beviel hun niet meer en kwamen naar de Limburgse mijnen, waar ze 3 jaar woonden. Toen werd het heimwee naar Schijndel te groot en na enig heen en weer werken, werd hij gemeentearbeider. Daar heeft hij nog 20 jaar gewerkt en geniet nu een welverdiend pensioen. En samen dragen ze het grote kruis, dat ze geen eigen woning meer hebben. We kunnen ons dat levendig voorstellen; een groot gedeelte van hun leven hebben ze gespaard om een eigen huisje te hebben. Toen ze 't eindelijk zover hadden gebracht en al hun centjes hadden gespendeerd om 't zo geriefelijk mogelijk in te richten, toen brandde 't af. Een nieuw woninkje verrees en dit werd in 1944 met de hele inboedel vernield. 't Is wel tragisch voor deze oudjes. Maar nu leven ze beiden weer op en hopen op een mooi feest. Naar we vernemen is de buurt bezig om hen een schoon feest te bezorgen, dat op Zaterdag 9 Mei a.s. zal worden gevierd.<br> | ||
[[Categorie: | [[Categorie:Bozelie|Hendrikus]] | ||
[[Categorie:Arbeider]] | [[Categorie:Arbeider]] | ||
[[categorie:Gemeente-ambtenaar]] | [[categorie:Gemeente-ambtenaar]] |