Bewerken van Gijsbertus Schoenmakers (1841 - 1898)

{{Infobox persoon
| naam           = Gijs Schoenmakers
| foto           = 
| tekst          = 
| volledige naam = Gijsbertus Schoenmakers
| roepnaam       = 
| geboorteplaats = Schijndel
| geboortedatum  = 21 november 1841
| doopdatum      =
| overl.plaats   = Schijndel
| overl.datum    = 9 juli 1898
| partner(s)     =
| beroep(en)     =
| bidprentje     =
| gedachtenisprent =
}}
=== '''Gijs, de missionair van het spoor''' ===

=== '''Wie was Gijs''' ===
Een alom bekend straatfiguur is thans van het wereldtooneel verdwenen. Gijs, de missionair van het spoor, zooals hij zich zelf betitelde, is niet meer! Jong of oud, iedereen kende Gijs, en de vreemdeling, die voor den eersten keer deze gemeente bezocht, verliet haar niet, zonder kennis met hem gemaakt te hebben. Trots het ruwste weer, was hij steeds op zijn post aan den trein en sprak een ieder aan als oud-bekende. Geen pak of valies was zoo zwaar, of Gijs wist het behouden aan wal te brengen. En schoon hij algemeen voor idioot doorging, hij zou niemand een tweeden keer zijn diensten aanbieden, wanneer men hem eenmaal zonder belooning afgescheept had.

Steeds vond men hem zingend langs den weg en het reizend publiek, dat na gedane zaken nog eenigen tijd disponibel had, verlustigde zich in het aanschouwen der mimische voorstellingen van typische personen, of het nabootsen van aankomst en vertrek van den trein, het klokkespel van het stadhuis van den Bosch enz. Niet altijd echter was hij daartoe bereid. Met een kennersblik wist bij spoedig te onderscheiden, of er een versnapering zou overschieten. Zijn oogen straalden van genot, indien hem een glas bier werd aangeboden. Ook versmaadde hij een eindje sigaar niet en met welgevallen blies bij de dikke rookwolken omhoog.

Des Maandags deed hij gewoonlijk de ronde bij de herbergiers en verorberde dan de kliekjes drank van daags tevoren, die zorgvuldig voor hem in flesschen bewaard werden. En ijzersterk was zijn maag; want zou een ander zich spoedig kwalijk gevoelen door het uitdrinken van zoo´n mengelmoes, Gijs voer er steeds wel bij, en werd hij nu en dan eens topzwaar, zijn legerstede op een paar bossen stroo in de nabijheid van den geitenstal, kwikte hem na een paar uur rusten weer geheel en al op. Middelen voor zijn levensonderhoud werden hem ruimschoots toebedeeld, en begon het van binnen bij hem wat te kittelen, dan wist bij door schoenpoetsen of messen wetten zich steeds wat mondvoorraad te verschaffen. Alle werkzaamheden, waarvoor een ander bedanken zou, kon men hem opdragen, zoodat hij met recht het factotum der gemeente kon genoemd worden.

Wat zijn kleederdracht betreft, soms zag hij er uit als bedelaar, dan flaneerde hij weer als clown door de straten, maar ook gebeurde het, dat Gijs een meer deftig voorkomen had. Meermalen was hij in den laatste tijd in een fijn zwart pak gestoken en met rechtmatigen trots vertelde bij overal, waar hij zich vertoonde, wien hij zoo keurig was uitgedost.

En nu rust Gijs in het graf zeker door niemand betreurd; doch lang zal zijn beeld ons in herinnering blijven en velen die Schijndel bezoeken, zullen ongetwijfeld het gemis van den overledene gevoelen”.

Uit controle van de overlijdensakten van 1898 blijkt dat er in Schijndel in de periode van 1 januari t/m 18 juli 1898 (de datum van publicatie van bovenstaand artikel) slechts één Gijs(bertus) is overleden. Het betreft Gijsbertus Schoenmakers, geboren op zondag 21 november 1841 ’s avonds om tien uur te Schijndel en overleden op 9 juli 1898 ’s nachts om twee uur te Schijndel, 56 jaar oud en zonder beroep. Zijn ouders waren Antonie Schoenmakers, van beroep schoenmaker, en Johanna Maria van den Boogaard, huisvrouw.

[[Categorie:Schoenmakers|Gijsbertus]]
{{DEFAULTSORT:Schoenmakers G.}}