Bewerken van De duivel van het Wijbosch

== '''De duivel van het Wijbosch.''' ==

== '''Publicatie: Bredasche Courant van 3 mei 1834.''' ==

Sedert ruim een half jaar heeft hier op het gehucht het [[Wijbosch]], onder de gemeente Schyndel  behoorende, naar het getuigenis der inwoners de duivel zich van tijd tot tijd vertoond. Hij was, naar het zeggen van lieden die hem gezien hadden, zoo groot omtrent als een groot veulen en had ruige haren. Zijne oogen brandden gelijk twee kolen vuurs, en twee vervaarlijke horens zaten op den ijzingwekkenden kop. Hij vertoonde zich slechts nu en dan; deed niemand kwaad, en toch joeg hij bij den inwoneren eene vrees op het lijf, dat men, bij het naderen van de plaats waar hij gewoonlijk kwam, eene kille huivering gevoelde, en niet dan uit hooge noodzakelijkheid dezelve passeerde. 

De dag van gisteren heeft het raadsel ten eenenmale opgelost. Sinjeur de duivel verscheen op den klaren dag en waagde zich tot bij het dorp. Drie schutters van het alhier gekantonneerd 3de batallion der 2de afdeeling Geldersche schutterij, hadden moets genoeg het monster, dat met de snelheid eene bliksemstraals, de vlugt nam, te vervolgen. Op eenige afstand zag het zich van voren in zijnen weg belemmerd, zodat sinjeur eene andere directie moest nemen. In de nieuwe strekking komt hij voor eene hooge heg, springt die over, doch valt daarbij in eene sloot, aan de ander zijde gelegen. Een schutter, die van terzijde was toegeschoten, heeft den moed boven op den zoogenaamden duivel te springen, plaatst zich, als een ruiter, op zijn rug, tot steun zich aan de horens vasthoudende; op deze wijze belast, was het den duivel, niettegenstaande zijne helsche magt, onmogelijk met zijne ruiter uit de sloot te komen; hij rende met zijn last regt door denzelve heen, tot hij aan het einde door nog twee toeschietende schutters geheel werd overwonnen.
Alsnu ging de optocht naar het dorp, en bragt men daar in triomf, in plaats van den duivel, eene schoonen, levenden, tweejarige hertenbok binnen.
De nieuwsgierigen, van alle zijde zamengevloeid, bewonderden de dapperen helden; en de spookhistorie als verklaard ziende, hoorde men, onder handgeklap den algemeenen uitroep: de duivel van het Wijbosch is gevangen”.

Destijds predikten de geestelijk leiders hel en verdoemenis tegen de gelovigen. Dit, in combinatie met de lage opleiding van de arme mensen, zal ongetwijfeld mede geleid hebben tot bovenstaande taferelen.

[[Categorie:Mens en Maatschappij]]
[[Categorie:Verhalen]]