Welkom op Schijndelwiki - de encyclopedie voor Schijndel

U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden.

Klik HIER om lid te worden

Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 9 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel.

IJsclub Thialf: verschil tussen versies

Uit Schijndelwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
kGeen bewerkingssamenvatting
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 17: Regel 17:
* Piet Jansen de kapper (voorzitter, vader van Willie Jansen de kapper),   
* Piet Jansen de kapper (voorzitter, vader van Willie Jansen de kapper),   
* Kees van Haren (secretaris) en <br>  
* Kees van Haren (secretaris) en <br>  
* H. van der Steen (penningmeester).  
* Harrie van der Steen (penningmeester).  
Een dertigtal liefhebbers traden als lid toe. De contributie werd vastgesteld op 1 gulden per jaar en 2 gulden 50 per gezin per jaar. <br>
Een dertigtal liefhebbers traden als lid toe. De contributie werd vastgesteld op 1 gulden per jaar en 2 gulden 50 per gezin per jaar. <br>
De eerste wedstrijden werden al binnen een week op het [[Zwembad Molenheide]] gehouden. <br>
De eerste wedstrijden werden al binnen een week op het [[Zwembad Molenheide]] gehouden. <br>
Rond het jaar 1957 werd de Schijndelse IJsclub lid van de Koninklijke Nederlandse Schaatsenrijders Bond. Het accent lag sterk op het recreatieschaatsen. Als het 's winters weer eens flink vroor trokken veel mensen naar de ijsbaan om onder het genot van muziek, koek en zopie te schaatsen. Ook 's avonds was de baan open met verlichting. Iedereen reed op houtjes of ijzeren kunstschaatsen. Voor de jeugd waren er allerlei vrije spelvormen en voor de ouderen ijsdansen of kunstrijden. Menige figuren hebben het ijsoppervlak gesierd.<br>  
Rond het jaar 1957, met toen een veertigtal leden, werd de Schijndelse IJsclub lid van de Koninklijke Nederlandse Schaatsenrijders Bond. Het accent lag sterk op het recreatieschaatsen. Als het 's winters weer eens flink vroor trokken veel mensen naar de ijsbaan om onder het genot van muziek, koek en zopie te schaatsen. Ook 's avonds was de baan open met verlichting. Iedereen reed op houtjes of ijzeren kunstschaatsen. Voor de jeugd waren er allerlei vrije spelvormen en voor de ouderen ijsdansen of kunstrijden. Menige figuren hebben het ijsoppervlak gesierd.<br>  
Rond 1948 werd er een nieuwe ijsbaan aangelegd op de plaats waar nu de Avantivelden en de wielercrossbaan liggen. Dit water was niet zo diep dus kon er al vroeg en veilig op geschaatst worden. <br>
Rond 1948 werd er een nieuwe ijsbaan aangelegd op de plaats waar nu de Avantivelden en de wielercrossbaan liggen. Dit water was niet zo diep dus kon er al vroeg en veilig op geschaatst worden. <br>
Vanaf dat moment bestond het bestuur uit :  
Vanaf dat moment bestond het bestuur uit :  
Regel 29: Regel 29:
In de winter van 1955 - 1956 kwam geleidelijk het hardrijden in zwang. De eerste Schijndelaar op noren was Mari Rijkers. Harrie van der Heijden maakte van ijzerzaagbladen zelf zijn noren. Toon Kooijmans kocht losse norenschenkels die hij onder zijn kistjes schroefde. Uitgerust met het nieuwe materiaal en uitgedost in pofbroeken reden ze in 1956 de officiële Schijndelse Kampioenschapswedstrijd. <br>
In de winter van 1955 - 1956 kwam geleidelijk het hardrijden in zwang. De eerste Schijndelaar op noren was Mari Rijkers. Harrie van der Heijden maakte van ijzerzaagbladen zelf zijn noren. Toon Kooijmans kocht losse norenschenkels die hij onder zijn kistjes schroefde. Uitgerust met het nieuwe materiaal en uitgedost in pofbroeken reden ze in 1956 de officiële Schijndelse Kampioenschapswedstrijd. <br>
Ook in 1959 met weer een pracht winter werden door het bestuur wedstrijden uitgeschreven. De onderlinge band tussen de schaatsers uit Schijndel met belangstelling voor hardrijden werd steeds sterker en een groep besloot in de winter van 1960 - 1961 binnen de ijsclub een hardrijgroep op te richten.<br>  
Ook in 1959 met weer een pracht winter werden door het bestuur wedstrijden uitgeschreven. De onderlinge band tussen de schaatsers uit Schijndel met belangstelling voor hardrijden werd steeds sterker en een groep besloot in de winter van 1960 - 1961 binnen de ijsclub een hardrijgroep op te richten.<br>  
Deze hardrijgroep noemde zich Thialf, wat staat voor Thieu (God) Alf (winter of nachtmerrie): de Germaanse God van de winter. De initiatiefnemers waren Rien Goossens, Harrie en Rien van der Heijden, Toon Kooijmans en Theo Vervoort.<br>  
Deze hardrijgroep noemde zich Thialf, wat staat voor Thieu (God) Alf (winter of nachtmerrie): de Germaanse God van de winter. De initiatiefnemers waren Rien Goossens, Harrie en Rien van der Heijden, Toon Kooijmans en Theo Vervoort. Bij oprichting van Thialf waren er 12 leden.<br>  
Naar voorbeeld van de moedervereniging die op het gebied van kunstrijden en ijsdansen evenementen hield, zo ook organiseerde Thialf hardrijwedstrijden. Een van die hardrijwedstrijden met een nationaal karakter was 's avonds 19 januari 1966 op de oude ijsbaan (nu voetbalvelden [[Avanti]]). Uit het hele land kwamen de deelnemers. Winnaar werd Ben van den Heuvel uit Vught (47,6 op 500m en 2.33,6 op 1500m). <br>
Naar voorbeeld van de moedervereniging die op het gebied van kunstrijden en ijsdansen evenementen hield, organiseerde Thialf hardrijwedstrijden. Een van die hardrijwedstrijden met een nationaal karakter was 's avonds 19 januari 1966 op de oude ijsbaan (nu voetbalvelden [[Avanti]]). Uit het hele land kwamen de deelnemers. Winnaar werd Ben van den Heuvel uit Vught (47,6 op 500m en 2.33,6 op 1500m). <br>
's Anderdaags werden de gewestelijke kampioenschappen op natuurijs in Terheijden verreden. Hier werd Ben van den Heuvel 2e (49,4 op 500m en 2.28,1 op 1500m) achter Wim van Heijst. <br>
's Anderdaags werden de gewestelijke kampioenschappen op natuurijs in Terheijden verreden. Hier werd Ben van den Heuvel 2e (49,4 op 500m en 2.28,1 op 1500m) achter Wim van Heijst. <br>
Het Schijndelse ijs was zo slecht nog niet. Er werd dan ook veel voor de ijskwaliteit gedaan. Eén keer ging dit echter mis. De winter van 1970 - 1971 was een kwakkelwinter en in de week voordat het aan Schijndel toegewezen gewestelijke kampioenschap voor junioren zou worden verreden zakte een veegmachine door het ijs. Het gewestelijke bestuur keurde het ijs af onder het in onze ogen onterechte motto "slechte voorbereidingen". Het hoofdbestuur was pissig en zegde het lidmaatschap van de KNSB op. Thialf, de hardrijgroep, stond in zijn hemd. Want alleen een lidmaatschap geeft recht op wedstrijden van de KNSB. Er zat niets anders op dan zelf lid te worden. De tweede naam, Thialf, als zelfstandige vereniging, was geboren.  
Het Schijndelse ijs was zo slecht nog niet. Er werd dan ook veel voor de ijskwaliteit gedaan. Eén keer ging dit echter mis. De winter van 1970 - 1971 was een kwakkelwinter en in de week voordat het aan Schijndel toegewezen gewestelijke kampioenschap voor junioren zou worden verreden zakte een veegmachine door het ijs. Het gewestelijke bestuur keurde het ijs af onder het in onze ogen onterechte motto "slechte voorbereidingen". Het hoofdbestuur was pissig en zegde het lidmaatschap van de KNSB op. Thialf, de hardrijgroep, stond in zijn hemd. Want alleen een lidmaatschap geeft recht op wedstrijden van de KNSB. Er zat niets anders op dan zelf lid te worden. De tweede naam, Thialf, als zelfstandige vereniging, was geboren.  
Regel 39: Regel 39:
* Jan Santegoeds (penningmeester)
* Jan Santegoeds (penningmeester)
* Wim van Asten (secretaris)
* Wim van Asten (secretaris)
* Rein Mutsaar, zal gevraagd worden als bestuurslid
* Rein Mutsaars, zal gevraagd worden als bestuurslid
* Jos Kastelijn, zal gevraagd worden als bestuurslid (vooral om het kunstrijden te stimuleren).
* Jos Kastelijn, zal gevraagd worden als bestuurslid (vooral om het kunstrijden te stimuleren).


Omdat Thialf niet meer afhankelijk was van ijswinters door het gebruik van kunstijs, groeide het gestaag uit tot een bloeiende vereniging met leden uit Schijndel maar ook velen van buiten de regio. <br>
Omdat Thialf niet meer afhankelijk was van ijswinters door het gebruik van kunstijs, groeide het gestaag uit tot een bloeiende vereniging met leden uit Schijndel maar ook velen van buiten de regio. <br>
Dat zag ook het oude recreatieve bestuur en beide besturen kwamen overeen weer samen te gaan met alle voordelen van dien. De nieuwe en derde naam werd Schijndelse IJsclub Thialf. Dit samengaan is bekrachtigd per statuut op 2 april 1980 ten overstaan van notaris Van Haaren.<br>
Dat zag ook het oude recreatieve bestuur en beide besturen kwamen overeen weer samen te gaan met alle voordelen van dien. De nieuwe en derde naam werd Schijndelse IJsclub Thialf. Dit samengaan is bekrachtigd per statuut op 2 april 1980 ten overstaan van notaris Van Haaren. Op het moment van samengaan had de ijsclub Schijndel 76 leden en Thialf 28 zodat de fusie vereniging met 104 leden van start ging.<br>
Was er vanaf de fusie sprake van twee aparte besturen, een voor de hardrijders en een voor de kunstrijders, vanaf 1991 was er sprake van één bestuur voor de gehele vereniging.<br>
 
In 1988, nog vóór het samen gaan van de twee besturen, werd een aanvang genomen tot nieuwbouw van de huidige accommodatie aan de [[Leemputtenweg]]. In 1991 werd er daadwerkelijk naar deze nieuwe thuisbasis verhuisd. Daar heeft Thialf de beschikking over een prachtige baan met clubgebouw welke accommodatie in 1995 nog eens, na enkele jaren van overleg, uitgebreid werd met een skeelerbaan, welke eveneens in gebruik is bij de Wielervereniging Schijndel.<br>


<gallery caption="Schaatsen op zwembad de Molenheide" widths="250" hieghts="200">
<gallery caption="Schaatsen op zwembad de Molenheide" widths="250" hieghts="200">
Regel 106: Regel 109:
<br>
<br>
<br>
<br>
[[Categorie:Schaatsvereniging]]
[[Categorie:Schaatsvereniging]]

Versie van 9 jul 2020 14:57

Schijndelse IJsclub Thialf

Thialf, baan met clubhuis.
Thialf, baan met clubhuis.
Thialf, februari 2012.
Thialf, februari 2012.

Opgericht 8 januari 1940 - actief tot op heden.

  • 1940 Oprichting Schijndelse IJsclub.
  • 1971 De hardrijders van de Schijndelse IJsclub richten hardrijclub Thialf op.
  • 1980 Fusie van boven vermelde cubs tot Schijndelse IJsclub Thialf.

Er hebben in het verleden in Schijndel drie ijsverenigingen bestaan.
De eerste en oudste vereniging onder de naam Schijndelse IJsclub is opgericht op maandagavond 8 januari 1940. Op deze avond werd de oprichtingsvergadering gehouden in de bioscoopzaal van de heer Steenbakkers.
In de Schijndelsche Courant van vrijdag 12 januari 1940 nr.2. wordt hierover bericht.
De eerste bestuurders waren:

  • Piet Jansen de kapper (voorzitter, vader van Willie Jansen de kapper),
  • Kees van Haren (secretaris) en
  • Harrie van der Steen (penningmeester).

Een dertigtal liefhebbers traden als lid toe. De contributie werd vastgesteld op 1 gulden per jaar en 2 gulden 50 per gezin per jaar.
De eerste wedstrijden werden al binnen een week op het Zwembad Molenheide gehouden.
Rond het jaar 1957, met toen een veertigtal leden, werd de Schijndelse IJsclub lid van de Koninklijke Nederlandse Schaatsenrijders Bond. Het accent lag sterk op het recreatieschaatsen. Als het 's winters weer eens flink vroor trokken veel mensen naar de ijsbaan om onder het genot van muziek, koek en zopie te schaatsen. Ook 's avonds was de baan open met verlichting. Iedereen reed op houtjes of ijzeren kunstschaatsen. Voor de jeugd waren er allerlei vrije spelvormen en voor de ouderen ijsdansen of kunstrijden. Menige figuren hebben het ijsoppervlak gesierd.
Rond 1948 werd er een nieuwe ijsbaan aangelegd op de plaats waar nu de Avantivelden en de wielercrossbaan liggen. Dit water was niet zo diep dus kon er al vroeg en veilig op geschaatst worden.
Vanaf dat moment bestond het bestuur uit :

  • Wim Gremmen (voorzitter),
  • Jan Mutsaars (penningmeester)
  • Wim van Asten (secretaris)

In de winter van 1955 - 1956 kwam geleidelijk het hardrijden in zwang. De eerste Schijndelaar op noren was Mari Rijkers. Harrie van der Heijden maakte van ijzerzaagbladen zelf zijn noren. Toon Kooijmans kocht losse norenschenkels die hij onder zijn kistjes schroefde. Uitgerust met het nieuwe materiaal en uitgedost in pofbroeken reden ze in 1956 de officiële Schijndelse Kampioenschapswedstrijd.
Ook in 1959 met weer een pracht winter werden door het bestuur wedstrijden uitgeschreven. De onderlinge band tussen de schaatsers uit Schijndel met belangstelling voor hardrijden werd steeds sterker en een groep besloot in de winter van 1960 - 1961 binnen de ijsclub een hardrijgroep op te richten.
Deze hardrijgroep noemde zich Thialf, wat staat voor Thieu (God) Alf (winter of nachtmerrie): de Germaanse God van de winter. De initiatiefnemers waren Rien Goossens, Harrie en Rien van der Heijden, Toon Kooijmans en Theo Vervoort. Bij oprichting van Thialf waren er 12 leden.
Naar voorbeeld van de moedervereniging die op het gebied van kunstrijden en ijsdansen evenementen hield, organiseerde Thialf hardrijwedstrijden. Een van die hardrijwedstrijden met een nationaal karakter was 's avonds 19 januari 1966 op de oude ijsbaan (nu voetbalvelden Avanti). Uit het hele land kwamen de deelnemers. Winnaar werd Ben van den Heuvel uit Vught (47,6 op 500m en 2.33,6 op 1500m).
's Anderdaags werden de gewestelijke kampioenschappen op natuurijs in Terheijden verreden. Hier werd Ben van den Heuvel 2e (49,4 op 500m en 2.28,1 op 1500m) achter Wim van Heijst.
Het Schijndelse ijs was zo slecht nog niet. Er werd dan ook veel voor de ijskwaliteit gedaan. Eén keer ging dit echter mis. De winter van 1970 - 1971 was een kwakkelwinter en in de week voordat het aan Schijndel toegewezen gewestelijke kampioenschap voor junioren zou worden verreden zakte een veegmachine door het ijs. Het gewestelijke bestuur keurde het ijs af onder het in onze ogen onterechte motto "slechte voorbereidingen". Het hoofdbestuur was pissig en zegde het lidmaatschap van de KNSB op. Thialf, de hardrijgroep, stond in zijn hemd. Want alleen een lidmaatschap geeft recht op wedstrijden van de KNSB. Er zat niets anders op dan zelf lid te worden. De tweede naam, Thialf, als zelfstandige vereniging, was geboren.

Tijdens de bestuursvergadering op 25 april 1976, treed Wim Gremmen af na 28 jaar voorzitter te zijn geweest. Het nieuwe bestuur zal bestaan uit:

  • Jan Mutsaars (voorzitter),
  • Jan Santegoeds (penningmeester)
  • Wim van Asten (secretaris)
  • Rein Mutsaars, zal gevraagd worden als bestuurslid
  • Jos Kastelijn, zal gevraagd worden als bestuurslid (vooral om het kunstrijden te stimuleren).

Omdat Thialf niet meer afhankelijk was van ijswinters door het gebruik van kunstijs, groeide het gestaag uit tot een bloeiende vereniging met leden uit Schijndel maar ook velen van buiten de regio.
Dat zag ook het oude recreatieve bestuur en beide besturen kwamen overeen weer samen te gaan met alle voordelen van dien. De nieuwe en derde naam werd Schijndelse IJsclub Thialf. Dit samengaan is bekrachtigd per statuut op 2 april 1980 ten overstaan van notaris Van Haaren. Op het moment van samengaan had de ijsclub Schijndel 76 leden en Thialf 28 zodat de fusie vereniging met 104 leden van start ging.
Was er vanaf de fusie sprake van twee aparte besturen, een voor de hardrijders en een voor de kunstrijders, vanaf 1991 was er sprake van één bestuur voor de gehele vereniging.

In 1988, nog vóór het samen gaan van de twee besturen, werd een aanvang genomen tot nieuwbouw van de huidige accommodatie aan de Leemputtenweg. In 1991 werd er daadwerkelijk naar deze nieuwe thuisbasis verhuisd. Daar heeft Thialf de beschikking over een prachtige baan met clubgebouw welke accommodatie in 1995 nog eens, na enkele jaren van overleg, uitgebreid werd met een skeelerbaan, welke eveneens in gebruik is bij de Wielervereniging Schijndel.



Thialf, Jan Mutsaars met ijsbrander.

Jan Mutsaars met ijsbrander
Er werden allerlei apparaten bedacht om het ijs in goede conditie te houden.












Thialf, 1980 Jubileum Jan Mutsaars.

1980, Jubileum Jan Mutsaars.
V.l.n.r. Jan Santegoeds, Mien Mutsaars, Jan Mutsaars en Toon Kooijmans.













Thialf, 1980, Leden vergadering.

1980, Leden vergadering.
11 Theo Vervoort?, 10 Mies Broeren, 9 Marga van de Westelaken, 8 Toon Kooijmans, 7 Jan Mutsaars, 6 Jan Santegoeds, 5 Wim Santegoeds, 4 Jos Kastelein, 3 Rein Mutsaars, 2 onbekend, 1 onbekend.