U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Bewerken van Wilhelmus van de Ven (1834 - 1919)
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Deze bewerking kan ongedaan gemaakt worden. Hieronder staat de tekst waarin de wijziging ongedaan is gemaakt. Controleer voor het publiceren of het resultaat gewenst is.
Huidige versie | Uw tekst | ||
Regel 25: | Regel 25: | ||
=== '''Kapelaan van de Sint Jan''' === | === '''Kapelaan van de Sint Jan''' === | ||
Reeds het volgende jaar riep Mgr. Zwijsen hem opnieuw naar 's-Hertogenbosch: hij werd in 1862 kapelaan aan de St. Jan. In totaal zou hij 57 priesterjaren in de stad ’s-Hertogenbosch doorbrengen. Tijdens de ziekte van plebaan van Amelsfoort (1873-1874) was Van de Ven deservitor van de St. Jansparochie en hij werd in 1874, nog slechts 40 jaar oud en 14 jaar priester, door Mgr. Zwijsen benoemd tot plebaan van de kathedrale kerk. In 1887 voegde bisschop Godschalk er de waardigheid van deken van de bisschopsstad nog aan toe. En al die jaren, om samenvattend Rogier te citeren, die over bisschop Godschalk nauwelijks spreekt, maar veel lofwaardige woorden aan Van de Ven wijdt, hield de plebaan zich nooit opvallend met de sociale kwestie bezig, verscheen (hij) vrijwel nooit op vergaderingen, las hij weinig kranten en beperkte hij zich tot de zielzorg in de engere zin". Hij was een gewaardeerd pastoor, raadsman van velen en zeer gezien in de stad. | Reeds het volgende jaar riep Mgr. Zwijsen hem opnieuw naar 's-Hertogenbosch: hij werd in 1862 kapelaan aan de St. Jan. In totaal zou hij 57 priesterjaren in de stad ’s-Hertogenbosch doorbrengen. Tijdens de ziekte van plebaan van Amelsfoort (1873-1874) was Van de Ven deservitor van de St. Jansparochie en hij werd in 1874, nog slechts 40 jaar oud en 14 jaar priester, door Mgr. Zwijsen benoemd tot plebaan van de kathedrale kerk. In 1887 voegde bisschop Godschalk er de waardigheid van deken van de bisschopsstad nog aan toe. En al die jaren, om samenvattend Rogier te citeren, die over bisschop Godschalk nauwelijks spreekt, maar veel lofwaardige woorden aan Van de Ven wijdt, hield de plebaan zich nooit opvallend met de sociale kwestie bezig, verscheen (hij) vrijwel nooit op vergaderingen, las hij weinig kranten en beperkte hij zich tot de zielzorg in de engere zin". Hij was een gewaardeerd pastoor, raadsman van velen en zeer gezien in de stad. Toe hij vijfentwintigjaren aan de kathedraal verbonden was (1887) werd hem door parochianen het grote glasraam in het zuidertransept aangeboden, voorstellende dood en verrijzenis van de Heer. <br> | ||
==='''Bisschopsbenoeming door Paus Leo XIII''' === | ==='''Bisschopsbenoeming door Paus Leo XIII''' === | ||
Was na de dood van bisschop Godschalk op 3 januari 1892 het bisdom voorlopig bestuurd door de vicaris-generaal Antonius van de Laar in de hoedanigheid van kapittelvicaris, op 27 mei 1892 benoemde paus Leo Xlll de toen 58 jarige plebaan Wilhelmus van de Ven tot tiende bisschop van 's-Hertogenbosch, de derde na het herstel van de hiërarchie. De plebaan was een van de kandidaten, die door het kathedraal kapittel in de voordracht waren genoemd. In een eerste brief, gedateerd 20 juni 1892, stelde de nieuwe bisschop zich aan zijn diocesanen voor. Tevens maakte hij daarin de herbenoeming van Antonius van de Laar tot vicaris-generaal bekend. De bisschop verklaarde zich zeer bemoedigd te weten door het medeleven van zijn diocesanen en schreef met opzet het feest van de Zoete Lieve Vrouw, 7 juli te hebben gekozen als datum voor de bisschopswijding. Hij verklaarde het Bisdom heel uitdrukkelijk onder de bescherming van de Bossche Lieve Vrouw te willen stellen. Dat Mgr. Van de Ven als wapenspreuk koos ,, Sub tutela Matris", onder de bescherming van Moeder zal, na het voorgaande, geen verbazing wekken. Inderdaad werd Mgr. Van de Ven in zijn eigen kathedraal op 7 juli 1892 tot bisschop gewijd door aartsbisschop Petrus Snickers van Utrecht, met assistentie van de bisschoppen van Breda en Roermond, resp. Petrus Leyten en Franciscus Boermans. <br> | Was na de dood van bisschop Godschalk op 3 januari 1892 het bisdom voorlopig bestuurd door de vicaris-generaal Antonius van de Laar in de hoedanigheid van kapittelvicaris, op 27 mei 1892 benoemde paus Leo Xlll de toen 58 jarige plebaan Wilhelmus van de Ven tot tiende bisschop van 's-Hertogenbosch, de derde na het herstel van de hiërarchie. De plebaan was een van de kandidaten, die door het kathedraal kapittel in de voordracht waren genoemd. In een eerste brief, gedateerd 20 juni 1892, stelde de nieuwe bisschop zich aan zijn diocesanen voor. Tevens maakte hij daarin de herbenoeming van Antonius van de Laar tot vicaris-generaal bekend. De bisschop verklaarde zich zeer bemoedigd te weten door het medeleven van zijn diocesanen en schreef met opzet het feest van de Zoete Lieve Vrouw, 7 juli te hebben gekozen als datum voor de bisschopswijding. Hij verklaarde het Bisdom heel uitdrukkelijk onder de bescherming van de Bossche Lieve Vrouw te willen stellen. Dat Mgr. Van de Ven als wapenspreuk koos ,, Sub tutela Matris", onder de bescherming van Moeder zal, na het voorgaande, geen verbazing wekken. Inderdaad werd Mgr. Van de Ven in zijn eigen kathedraal op 7 juli 1892 tot bisschop gewijd door aartsbisschop Petrus Snickers van Utrecht, met assistentie van de bisschoppen van Breda en Roermond, resp. Petrus Leyten en Franciscus Boermans. <br> |