U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Theodorus Wilhelmus Eijkemans (1928 - 2003): verschil tussen versies
| Regel 16: | Regel 16: | ||
}} | }} | ||
== '''Theo Eijkemans (Theodorus Wilhelmus)''' == | |||
Zoon van: Adrianus Eijkemans en Martina van Heeswijk<br> | Zoon van: Adrianus Eijkemans en Martina van Heeswijk<br> | ||
Geboren: 3 juli 1928 te Schijndel<br> | Geboren: 3 juli 1928 te Schijndel<br> | ||
| Regel 31: | Regel 31: | ||
Laatst bekende woonplaats: Schijndel<br> | Laatst bekende woonplaats: Schijndel<br> | ||
Overleden: 19 maart 2003 te 's-Hertogenbosch<br> | Overleden: 19 maart 2003 te 's-Hertogenbosch<br> | ||
== '''Herinneringen van Theo''' == | |||
Tijdens mijn diensttijd in Nederlands-Oost-Indië ben ik altijd gelegerd geweest op Oost-Java. We bleven nergens langer dan vijf weken, dus die streek heb ik wel doorkruist. Al die tijd heb ik nimmer contact gehad met een Schijndelse jongen, hetgeen ik wijt aan het feit, dat er in ons onderdeel weinig zuiderlingen zaten. Daartegenover stond het regelmatige, fijne contact met het thuisfront, waar vooral mevrouw Mien Wouters veel toe heeft bijgedragen.<br> | |||
Terugkijkend meen ik te mogen concluderen, dat heel Nederland deze periode het liefst wil vergeten. Van hogerhand was er weinig begrip, althans afgemeten aan het medeleven, dat we hebben mogen ondervinden bij onze terugkeer.<br> | |||
Dat blijkt eens te meer, nu de huidige generatie dienstplichtigen elders hun dienst vervullen en bij terugkeer wel de nodige aandacht en follow-up genieten.<br> | |||
De strijd in Nederlands-Oost-Indië heeft aan vele jongens het leven gekost. Een keurige begraafplaats. Netjes onderhouden. Dat wel. Maar ver verwijderd van familie en vrienden. Er worden geen bezoeken voor ouders en/of familieleden georganiseerd; ook de overbrenging naar Nederland is kennelijk nimmer overwogen!<br> | |||
Een kort bericht in de krant, dat was het dan.<br> | |||
Voor diegenen, die terugkeerden waren er geen grote toespraken, geen feestelijke ontvangsten, wel nee, vanaf de boot de bus in en op huis aan, onderweg vele malen stoppen om een thuiskomer te laten uitstappen. Thuis was er dan een geweldige ontvangst met feestboog aan de deur, een feesttent aan het huis en werd de blijde thuiskomst van de zoon gevierd. Na een week was alles voorbij en hernam het leven van alle dag zijn gang. | |||
[[categorie:Eijkemans|Theodorus Wilhelmus]] | [[categorie:Eijkemans|Theodorus Wilhelmus]] | ||
[[categorie: Militair]] | [[categorie: Militair]] | ||
{{DEFAULTSORT: Eijkemans}} | {{DEFAULTSORT: Eijkemans}} | ||
Versie van 25 jan 2021 19:52
| Theo Eijkemans | ||
| Persoonsinformatie | ||
| Volledige naam | Theodorus Wilhelmus Eijkemans | |
| Roepnaam | Theo | |
| Geboorteplaats | Schijndel | |
| Geboortedatum | 3 juli 1928 | |
| Overl.plaats | 's-Hertogenbosch | |
| Overl.datum | 19 maart 2003 | |
| Partner(s) | Adriana (Sjaan) Hellings | |
Theo Eijkemans (Theodorus Wilhelmus)
Zoon van: Adrianus Eijkemans en Martina van Heeswijk
Geboren: 3 juli 1928 te Schijndel
Toenmalig adres: Bunderstraat 38
Legerplaats: Doorn
Legeronderdeel: Korps Mariniers
Legernummer: 48983
Rang/functie: marinier II z/m
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: september 1948
Naam van de boot: Waterman
Verblijf op: Java
Datum terugkomst: april 1950
Naam van de boot: Johan van Oldenbarnevelt
Laatst bekende woonplaats: Schijndel
Overleden: 19 maart 2003 te 's-Hertogenbosch
Herinneringen van Theo
Tijdens mijn diensttijd in Nederlands-Oost-Indië ben ik altijd gelegerd geweest op Oost-Java. We bleven nergens langer dan vijf weken, dus die streek heb ik wel doorkruist. Al die tijd heb ik nimmer contact gehad met een Schijndelse jongen, hetgeen ik wijt aan het feit, dat er in ons onderdeel weinig zuiderlingen zaten. Daartegenover stond het regelmatige, fijne contact met het thuisfront, waar vooral mevrouw Mien Wouters veel toe heeft bijgedragen.
Terugkijkend meen ik te mogen concluderen, dat heel Nederland deze periode het liefst wil vergeten. Van hogerhand was er weinig begrip, althans afgemeten aan het medeleven, dat we hebben mogen ondervinden bij onze terugkeer.
Dat blijkt eens te meer, nu de huidige generatie dienstplichtigen elders hun dienst vervullen en bij terugkeer wel de nodige aandacht en follow-up genieten.
De strijd in Nederlands-Oost-Indië heeft aan vele jongens het leven gekost. Een keurige begraafplaats. Netjes onderhouden. Dat wel. Maar ver verwijderd van familie en vrienden. Er worden geen bezoeken voor ouders en/of familieleden georganiseerd; ook de overbrenging naar Nederland is kennelijk nimmer overwogen!
Een kort bericht in de krant, dat was het dan.
Voor diegenen, die terugkeerden waren er geen grote toespraken, geen feestelijke ontvangsten, wel nee, vanaf de boot de bus in en op huis aan, onderweg vele malen stoppen om een thuiskomer te laten uitstappen. Thuis was er dan een geweldige ontvangst met feestboog aan de deur, een feesttent aan het huis en werd de blijde thuiskomst van de zoon gevierd. Na een week was alles voorbij en hernam het leven van alle dag zijn gang.