Scinle

De oudste nederzetting "Scinle"

Schijndel kent verschillende schrijfwijzen

Zoals bij veel plaatsnamen is de oorspronkelijke schrijfwijze vaak afwijkend van de huidige. Als we de veertien oudste middeleeuwse omschrijvingen analyseren [1233 - 1312] dan kan men daarin verschillende varianten ontdekken zoals Scinlremere, Scinle, Skinle, Schijnle, Schynle, Scheyndel, en Scindelle. Over het naamselement ‘scinle’ hebben diverse wetenschappers zich gebogen. In het standaardwerk ‘Het Schijndels landschap’ wordt daarop uitvoerig ingegaan. Het is vrijwel zeker dat het tweede element ‘le’ of ‘el’ , ook wel ‘lo’, zal verwijzen naar een vroeg-middeleeuwse bosontginning. Aangezien de meeste lo-namen dateren uit de 10e tot en met 12e eeuw, mag men rustig aannemen dat de oudste nederzetting uit die periode stamt. ‘Scin’ zou mogelijk kunnen duiden op iets glanzends of glinsterends en houdt volgens sommigen verband met een beek of een uitgebreid moeras. Anderen veronderstellen dat ‘scin’ iets te maken heeft met schors en verklaren de plaatsnaam Schijndel als ‘schorsbos’. De aller oudste vermelding van ‘Scinle’ vinden we terug bij de vaststelling van de grenzen van buurgemeente Heeswijk, Dinther nu Bernheze in 1233 in de benaming ‘de Radenputthe super Scinlre mere’. Hiermee is vast en zeker bedoeld de molenwiel [de put of wiel bij het molenrad] van de Kilsdonkse watermolen op de rivier de Aa, een grenspunt aan de Dintherse kant van Schijndel dat in 1832 op de kadasterkaart nog steeds staat aangegeven als uiterste grenspunt.