Welkom op Schijndelwiki - de encyclopedie voor Schijndel

U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden.

Klik HIER om lid te worden

Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel.

Leonardus Johannes van Galen (1927 - 1992)

Uit Schijndelwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Leonardus Johannes van Galen
Leonardus Johannes van Galen (1927 - 1992).jpg
Persoonsinformatie
Volledige naam Leonardus Johannes van Galen
Roepnaam Leo
Geboorteplaats Schijndel
Geboortedatum 4 april 1927
Overl.plaats 's-Hertogenbosch
Overl.datum 13 juni 1992
Partner(s) Bertha Woutera (Betsie) Roovers
Beroep(en) militair
Bidprentje Leonardus van Galen (1927-1992).

Leonardus Johannes (Leo) van Galen[1][bewerken | brontekst bewerken]

Zoon van: Petrus Johannes van Galen en Maria Merks
Geboren: 4 april 1927 te Schijndel
Toenmalig adres: Bunderstraat 10
Legerplaats: Venlo
Legeronderdeel: 5 - 11 R.I.
Legernummer: 270404182
Rang/functie: soldaat
Datum vertrek naar Nederlands-Indië: 28 februari 1948
Naam van de boot: Volendam
Verblijf op: Sumatra
Datum terugkomst: 26 mei 1950
Naam van de boot: General S.D. Sturgis
Overleden: 13 juni 1992 te 's-Hertogenbosch

Herinneringen van Leo[bewerken | brontekst bewerken]

Het is nu alleen zaak om de laatste maanden een beetje over de spanningen en uitputting heen te komen en misschien nog een paar lastige kwaaltjes kwijt te raken voor het thuisvaren. Een beetje op krachten komen. Een complete rustkuur is het echter niet. In de stad moet wacht gelopen worden. Het is niet zo erg, want het gaat al heel gauw vervelen om elke dag maar weer de stad in te slenteren. In de Rustende Strijder of de AMVJ een kop koffie drinken, een beetje om de sport te tawarren met een koopman met kleurige schilderstukken en dan maar weer voor twee kwartjes een bioscoop in te schuiven. Na een week is er royaal de aardigheid af. En al is het evenmin ideaal om een hele nacht bij een paar vaten benzine of het huis van de generaal op wacht te staan, zo erg zwaar is dat nu ook weer niet. En er blijft in ieder geval genoeg tijd over om een beetje te sporten en te schrijven en eens bij een burgerkennis op bezoek te gaan.
Sommigen beginnen nu pas aan het aanschaffen van een kist en schilderen er met alle liefde en zorg het adres op, dat ze honderden keren op de postbladen naar huis hebben geschreven. Delegaties worden gestopt om wat geld te hebben voor het kopen van souvenirs. Men kan na drie jaar in de tropen toch niet met lege handen thuis komen. Een mooie batikdoek voor over de schoorsteenmantel of achter de kapstok in de gang. Een paar van die koppen van kunstig houtsnijwerk. Wat zilverwerk. Een blik koffiebonen, omdat de koffie in Nederland nog steeds op de bon blijkt te zijn. En een zakje rijst en wat van die Indische kruiden en kroepoek om ze thuis straks een echte rijsttafel voor te toveren. Enkele van die kronkelende slangen van beschilderd hout voor de nichtjes en neefjes en de kinderen van de buren. Een paar slippers met crèpezolen om zelf te dragen. En als de financiën het toelaten een stevige leren koffer. Vanzelf komt men zo in de stemming. En dan wordt men ook een beetje voorzichtiger. Het is de natuurlijke reactie in elk leger, dat op het punt staat te repatriëren.

Bronnen, noten en/of referenties
  1. Herinneringsboek van Schijndelse militairen in Nederlands-Indië "Hop en Palmen".