U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Lambertus Martinus Koolen (1918 - 1996): verschil tussen versies
k (Jovanderaa heeft pagina Lambert Koolen hernoemd naar Lambert Koolen (1918 - 1996)) |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
[[Bestand:Lambert Koolen 01.jpg|300px|thumb|Ber Koolen]] | |||
'''Lambert Koolen''' | '''Lambert Koolen''' | ||
| Regel 8: | Regel 9: | ||
Bèr was zeer gelukkig in zijn huisje aan de [[Parallelweg]] dat 25 jaar lang, iedere week werd schoongemaakt door Dinie, zijn nicht. Het bleef meestal niet lang schoon, maar dat deerde hem niet. Hij was tevreden, en dát telde. Nu Bèr er niet meer in ons midden is, zullen we hem, zeker missen en vaak aan hem terug denken, aan deze gewone, maar toch zo bijzondere man Bèr. | Bèr was zeer gelukkig in zijn huisje aan de [[Parallelweg]] dat 25 jaar lang, iedere week werd schoongemaakt door Dinie, zijn nicht. Het bleef meestal niet lang schoon, maar dat deerde hem niet. Hij was tevreden, en dát telde. Nu Bèr er niet meer in ons midden is, zullen we hem, zeker missen en vaak aan hem terug denken, aan deze gewone, maar toch zo bijzondere man Bèr. | ||
[[categorie: Koolen|Lambert]] | [[categorie: Koolen|Lambert]] | ||
[[Categorie:Schillenboer]] | |||
{{DEFAULTSORT: Koolen Lambert}} | {{DEFAULTSORT: Koolen Lambert}} | ||
Versie van 21 apr 2020 16:15
Lambert Koolen
Geboren op 1 februari 1918 te Schijndel en overleden op 13 augustus 1996 te Schijndel. De crematie vond plaats te Uden op 19 augustus 1996.
Plotseling moesten we afscheid nemen van Bèr Koolen. Een markant figuur uit de Schijndelse samenleving. Bijna iedereen kende Bèr; sjofel gekleed en altijd een hoedje op. Hij leefde op zijn eigen manier en zoals hij dat graag wilde.
Niemand hoefde hem de wet voor te schrijven want die lapte hij aan zijn laars.
Zo was Bèr. Hij was een man met een grote liefde voor dieren, vooral zijn paardje, maar ook zijn honden, katten en geiten. Hij zorgde er goed voor. Vroeger zag je Bèr regelmatig met paard en kar om schillen of rommel op te halen, want hij kon alles gebruiken, of het stuk was of niet dat maakte hem niet uit. Zijn leeftijd ging hem de laatste tijd parten spelen, maar ondanks dat genoot hij.
Bèr was zeer gelukkig in zijn huisje aan de Parallelweg dat 25 jaar lang, iedere week werd schoongemaakt door Dinie, zijn nicht. Het bleef meestal niet lang schoon, maar dat deerde hem niet. Hij was tevreden, en dát telde. Nu Bèr er niet meer in ons midden is, zullen we hem, zeker missen en vaak aan hem terug denken, aan deze gewone, maar toch zo bijzondere man Bèr.