Aannemer Johan Maurix

J. Maurix.

Na de schoolbanken vaarwel gezegd te hebben, trad Maurix, die geboortig is van Sint-Michielsgestel, als timmerman in dienst bij Piet Jonkers te Schijndel. Omdat deze aannemer hoofdzakelijk nieuwbouw maakte, bracht hij Maurix terstond reeds met dat werk in aanraking. Een van de eerste bouwwerken waaraan hij werkte was de boerderij van het Armbestuur in het Hermalen, welke Jonkers had aangenomen. Vanaf het jaar 1921 bezocht hij gedurende drie jaren de avondtekenschool te ’s-Hertogenbosch. Een jaar of drie later was hij werkzaam aan een betonbouw voor de Philips fabrieken te Eindhoven, welk werk ongeveer twee jaren in beslag nam. In dienst zijnde van de Fa. Bouwhuysen te Den Bosch, werkte hij gedurende een tweetal jaren aan een betonbouw voor de Melkfabriek St. Jan aldaar.
Een begin van eigen zelfstandigheid maakte Maurix omstreeks het jaar 1932, toen hij als onderaannemer het timmerwerk aangenomen had van de bouw van een carrosseriefabriek te ’s-Hertogenbosch, welk werk was aangenomen door de aannemer G. v.d. Zanden te Dinther. Na zijn huwelijk in het jaar 1931 kwam hij zich te Schijndel vestigen. Onder architect Steph. v.d. Wiel te Sint-Oedenrode nam hij, rond het jaar 1934, geheel zelfstandig de verbouw aan van de stalen meubelenfabriek St. Oda aldaar. Omstreeks de zogenaamde crisisjaren bouwde hij te Schijndel en daarbuiten enkele woningen.
Toen het oorlogsgevaar dreigde, bouwde Maurix in de nabijheid van zijn toenmalige woning nabij de Heeswijkse brug, met behulp van een gedeelte van zijn steigerhout, een flinke schuilkelder, welke wel plaats bood voor 150 à 160 personen. Zodra de Duitse legers ons land binnenvielen, werd deze brug opgeblazen. Al gauw viel het oog van de geniesoldaten op de schuilkelder met steigerhout. Met behulp van dat hout en een schuit werd een noodbrug geslagen. Gedurende de oorlogstijd beperkte zijn arbeid zich tot zogenaamd klantenwerk. Met de bevrijding trof hij de noodvoorziening voor circa 25 panden, hoofdzakelijk boerderijen in de omgeving van de Zuid-Willemsvaart. Veel rondhout werd, nog op de stam staande, van de eigenaren der omliggende bossen gekocht en terstond daaraan verwerkt. Omdat de pannen schaars waren, werden de daken veelal met stro gedekt, hetwelk werd betrokken van de boeren in de omgeving.
De bouw van de U.L.O. School aan de Pompstraat en van een blok van 12 gemeentewoningen te Dinther en eenzelfde aantal te Heeswijk, mogen worden genoemd als door deze aannemer te zijn uitgevoerd na de bevrijding.