U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden. Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel. |
Gezondheidszorg: verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met '== '''Gezondheidszorg''' == === '''Leefomstandigheden 1880-1940''' === Waren de gezinnen toentertijd erg kinderrijk, het sterftecijfer was ook bijzonder hoog. Met...') |
|||
| (13 tussenliggende versies door 4 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 5: | Regel 5: | ||
=== '''Oprichting Groene Kruis''' === | === '''Oprichting Groene Kruis''' === | ||
In 1908 werd op initiatief van huisarts [[A.A.M.P. Koolen]] een afdeling van het Groene Kruis in Schijndel opgericht. Daarmee legde hij de fundamenten voor een preventieve gezondheidszorg. Vanaf de kansel spoorde deken Baekers de mensen aan tot deelname aan het Groene Kruis. Dokter Koolen en zijn collega [[J.N.J. Smulders]] stelden vervolgens iedereen in de gelegenheid om zich eenmaal per week kosteloos geneeskundig te laten onderzoeken. Ondanks dit aanbod liet de Schijndelse bevolking vooralsnog verstek gaan. Waarom zou ik naar de dokter gaan als ik niets voel, zo werd er geredeneerd. Andere activiteiten waren het organiseren van lezingen, bijvoorbeeld over tuberculosebestrijding en de voeding voor kinderen. In 1909 kreeg Schijndel voor het eerst een wijkverpleegster, zuster Hermina Melis van de congregatie van de Zusters van Schijndel. Zeer tegen de zin van dokter Koolen in werd het Groene Kruis in 1920 omgezet in het Wit-Gele-Kruis, een specifiek katholieke organisatie. Dit gebeurde op verzoek van het episcopaat. Het Groene Kruis was namelijk een neutrale vereniging. Hoofdzorg gedurende vele jaren was de tuberculosebestrijding.<br> | In 1908 werd op initiatief van huisarts [[Alphonsus Aloysius Maria Petrus Koolen (1862 - 1944)|A.A.M.P. Koolen]] een afdeling van het [[Kruisvereniging|Groene Kruis]] in Schijndel opgericht. Daarmee legde hij de fundamenten voor een preventieve gezondheidszorg. Vanaf de kansel spoorde deken [[Norbertus Willibrordus Leonardus Baekers (1839 - 1920)|N.W.L. Baekers]] de mensen aan tot deelname aan het Groene Kruis. Dokter Koolen en zijn collega [[Johannes Nicolaas Josephus Smulders (1872 - 1939)|J.N.J. Smulders]] stelden vervolgens iedereen in de gelegenheid om zich eenmaal per week kosteloos geneeskundig te laten onderzoeken. Ondanks dit aanbod liet de Schijndelse bevolking vooralsnog verstek gaan. Waarom zou ik naar de dokter gaan als ik niets voel, zo werd er geredeneerd. <br>Andere activiteiten waren het organiseren van lezingen, bijvoorbeeld over tuberculosebestrijding en de voeding voor kinderen. <br>In 1909 kreeg Schijndel voor het eerst een wijkverpleegster, zuster Hermina Melis van de congregatie van de Zusters van Schijndel. Zeer tegen de zin van dokter Koolen in werd het Groene Kruis in 1920 omgezet in het Wit-Gele-Kruis, een specifiek katholieke organisatie. Dit gebeurde op verzoek van het episcopaat. Het Groene Kruis was namelijk een neutrale vereniging. Hoofdzorg gedurende vele jaren was de tuberculosebestrijding.<br> | ||
=== '''Voorlichting''' === | === '''Voorlichting''' === | ||
Naast het geven van voorlichting werd er onder andere versterkend voedsel aan T.B.C.- patiënten verstrekt, werden zieken voor verpleging naar sanatoria gezonden en vond er woningverbetering plaats ( aanbrengen van ventilatie en dergelijke). Een belangrijke activiteit, vanaf 1916, was het verzorgen van moedercursussen. Resultaten van al deze inspanningen bleven niet uit. In de periode 1921-1930 was het geboortecijfer 31 per 1000 inwoners en was het sterfte cijfer gedaald tot 14. Toch was dat nog hoger dan het landelijke gemiddelde van 10. Met het oog op de nog steeds grote kindersterfte begon het Wit-Gele-Kruis in 1932 een consultatiebureau en werd een kraamverzorgster aangesteld.<br> | Naast het geven van voorlichting werd er onder andere versterkend voedsel aan T.B.C.- patiënten verstrekt, werden zieken voor verpleging naar sanatoria gezonden en vond er woningverbetering plaats ( aanbrengen van ventilatie en dergelijke). Een belangrijke activiteit, vanaf 1916, was het verzorgen van moedercursussen.<br> Resultaten van al deze inspanningen bleven niet uit. In de periode 1921-1930 was het geboortecijfer 31 per 1000 inwoners en was het sterfte cijfer gedaald tot 14. Toch was dat nog hoger dan het landelijke gemiddelde van 10. Met het oog op de nog steeds grote kindersterfte begon het Wit-Gele-Kruis in 1932 een consultatiebureau en werd een kraamverzorgster aangesteld.<br> | ||
De Zusters van Schijndel zijn van grote betekenis geweest voor de gezondheidszorg in Schijndel. Een van hun grootste verdienste is wel de oprichting van het | De [[Zusters van Schijndel]] zijn van grote betekenis geweest voor de gezondheidszorg in Schijndel. Een van hun grootste verdienste is wel de oprichting van het [[Lidwina]]gesticht op de [[Boschweg]] in 1934. | ||
[[Categorie: | [[Categorie:Ziekenzorg]] | ||
Huidige versie van 2 jan 2023 om 17:39
Gezondheidszorg[bewerken | brontekst bewerken]
Leefomstandigheden 1880-1940[bewerken | brontekst bewerken]
Waren de gezinnen toentertijd erg kinderrijk, het sterftecijfer was ook bijzonder hoog. Met name vele kinderen kwamen vroegtijdig om het leven. In de periode 1855-1864 bedroeg het geboortecijfer in Schijndel 26 per 1000 inwoners, terwijl het sterftecijfer 25 was. Als redenen voor de grote kindersterfte zijn te noemen de slechte hygiënische situatie in veel gezinnen, epidemische ziekten, de minder goede voeding en de gebrekkige medische zorg. Bij een geboorte liet men zich vaak bijstaan door een buurvrouw of baker. Een dokter werd er veelal pas bijgehaald als het al te laat was.
Oprichting Groene Kruis[bewerken | brontekst bewerken]
In 1908 werd op initiatief van huisarts A.A.M.P. Koolen een afdeling van het Groene Kruis in Schijndel opgericht. Daarmee legde hij de fundamenten voor een preventieve gezondheidszorg. Vanaf de kansel spoorde deken N.W.L. Baekers de mensen aan tot deelname aan het Groene Kruis. Dokter Koolen en zijn collega J.N.J. Smulders stelden vervolgens iedereen in de gelegenheid om zich eenmaal per week kosteloos geneeskundig te laten onderzoeken. Ondanks dit aanbod liet de Schijndelse bevolking vooralsnog verstek gaan. Waarom zou ik naar de dokter gaan als ik niets voel, zo werd er geredeneerd.
Andere activiteiten waren het organiseren van lezingen, bijvoorbeeld over tuberculosebestrijding en de voeding voor kinderen.
In 1909 kreeg Schijndel voor het eerst een wijkverpleegster, zuster Hermina Melis van de congregatie van de Zusters van Schijndel. Zeer tegen de zin van dokter Koolen in werd het Groene Kruis in 1920 omgezet in het Wit-Gele-Kruis, een specifiek katholieke organisatie. Dit gebeurde op verzoek van het episcopaat. Het Groene Kruis was namelijk een neutrale vereniging. Hoofdzorg gedurende vele jaren was de tuberculosebestrijding.
Voorlichting[bewerken | brontekst bewerken]
Naast het geven van voorlichting werd er onder andere versterkend voedsel aan T.B.C.- patiënten verstrekt, werden zieken voor verpleging naar sanatoria gezonden en vond er woningverbetering plaats ( aanbrengen van ventilatie en dergelijke). Een belangrijke activiteit, vanaf 1916, was het verzorgen van moedercursussen.
Resultaten van al deze inspanningen bleven niet uit. In de periode 1921-1930 was het geboortecijfer 31 per 1000 inwoners en was het sterfte cijfer gedaald tot 14. Toch was dat nog hoger dan het landelijke gemiddelde van 10. Met het oog op de nog steeds grote kindersterfte begon het Wit-Gele-Kruis in 1932 een consultatiebureau en werd een kraamverzorgster aangesteld.
De Zusters van Schijndel zijn van grote betekenis geweest voor de gezondheidszorg in Schijndel. Een van hun grootste verdienste is wel de oprichting van het Lidwinagesticht op de Boschweg in 1934.