Welkom op Schijndelwiki - de encyclopedie voor Schijndel

U kunt ons steunen door lid van de Heemkundekring Schijndel te worden.

Klik HIER om lid te worden

Iedere dinsdagochtend zijn wij tussen 10 en 12 uur in de heemkamer: Cultureel Centrum 't Spectrum, Steeg 9 g, Schijndel.

Dr. Schaepmanlaan: verschil tussen versies

Uit Schijndelwiki
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 5: Regel 5:
Voor meer details klik [https://goo.gl/maps/nK98Uw4hXotey8dq5/ hier.]]]
Voor meer details klik [https://goo.gl/maps/nK98Uw4hXotey8dq5/ hier.]]]
[[Bestand:Dr. Schaepmanlaan 01.jpg|400px|thumb|Dr. Schaepmanlaan.<br>
[[Bestand:Dr. Schaepmanlaan 01.jpg|400px|thumb|Dr. Schaepmanlaan.<br>
Voor meer details klik [/ hier.]]]
Voor meer details klik [https://goo.gl/maps/NeXpixU2UNfKqpCQ9/ hier.]]]
Prof. Dr. H.J.A.M. Schaepman (1844 – 1903). <br>
Prof. Dr. H.J.A.M. Schaepman (1844 – 1903). <br>
In 1886 werd Schaepman lid van de Tweede Kamer. <br>
In 1886 werd Schaepman lid van de Tweede Kamer. <br>
Hij bleef dit tot 1903. <br>
Hij bleef dit tot 1903. <br>
Zijn hoofdbetekenis op staatkundig gebied is zijn strijd voor de politieke eenheid der katholieken (stichter der rooms katholieke staatspartij). <br>
Zijn hoofdbetekenis op staatkundig gebied is zijn strijd voor de politieke eenheid der katholieken (stichter der rooms katholieke staatspartij). <br>
Hij keerde zich tegen het liberalisme en trachtte hun macht in de volksvertegenwoordiging zoveel mogelijk te breken.  
Hij keerde zich tegen het liberalisme en trachtte hun macht in de volksvertegenwoordiging zoveel mogelijk te breken.
 
=== '''Aanvullende informatie''' ===
=== '''Aanvullende informatie''' ===
Dr. H.J.A.M. Schaepman. Toen de Dr. Schaepmanlaan in het midden van de vorige eeuw haar naam kreeg, was de befaamde doctor al een halve eeuw dood. Herman Schaepman werd in 1844 in Tubbergen geboren en overleed in 1903 in Rome. Vergeten en verguisd door de Tachtigers, als dichter, rest ons de herinnering aan zijn redenaarstalent. Als 28-jarige hield Schaepman bij het Twaalfde Nederlands Taal- en Letterkundig Congres in Middelburg in 1872 een rede over zijn favoriete schrijver Da Costa. Hij deed dit zo briljant dat de voorzitter, Nicolaas Beets, meteen de vergadering sloot om te voorkomen dat er nog iemand het spreekgestoelte moest betreden na "dit schitterende succes". Ofschoon Schaepman vooral na zijn dood door iedereen bewonderd leek te worden, had hij aan het einde van zijn leven te maken met kritiek en miskenning. Vóór die tijd genoot hij groot aanzien als dichter en redenaar, als priester, politicus, journalist en hoogleraar. Zijn motto was: Credo Pugno: ik geloof, ik strijd. Schaepman geldt als een belangrijk emancipator van katholiek Nederland, de eerster priester die lid werd van de Tweede Kamer. Vooral met de anti-revolutionairen van Abraham Kuyper had hij een prima verstandhouding. In sociale zin was hij progressief, waar het zijn geloofsopvatting betrof was hij een conservatief die strikt de Paus volgde. Schaepman is van grote betekenis geweest voor de emancipatie van het katholieke volksdeel. Hij gaf de katholieken, sinds de Reformatie in de 16e eeuw een achtergestelde minderheid in de Nederlandse samenleving, een maatschappelijk en politiek gezicht. Een anekdote nog: toen in het parlement de drankwetgeving werd behandeld, sprak een arbeider op de publieke tribune "elke arbeider heeft toch recht op een borrel!" Hierop reageerde Schaepman met de stelling: "Niet een, maar wel twee!" Sindsdien heet het tweede rondje jenever "een schaepmannetje".
Dr. H.J.A.M. Schaepman. Toen de Dr. Schaepmanlaan in het midden van de vorige eeuw haar naam kreeg, was de befaamde doctor al een halve eeuw dood. Herman Schaepman werd in 1844 in Tubbergen geboren en overleed in 1903 in Rome. Vergeten en verguisd door de Tachtigers, als dichter, rest ons de herinnering aan zijn redenaarstalent. Als 28-jarige hield Schaepman bij het Twaalfde Nederlands Taal- en Letterkundig Congres in Middelburg in 1872 een rede over zijn favoriete schrijver Da Costa. Hij deed dit zo briljant dat de voorzitter, Nicolaas Beets, meteen de vergadering sloot om te voorkomen dat er nog iemand het spreekgestoelte moest betreden na "dit schitterende succes". Ofschoon Schaepman vooral na zijn dood door iedereen bewonderd leek te worden, had hij aan het einde van zijn leven te maken met kritiek en miskenning. Vóór die tijd genoot hij groot aanzien als dichter en redenaar, als priester, politicus, journalist en hoogleraar. Zijn motto was: Credo Pugno: ik geloof, ik strijd. Schaepman geldt als een belangrijk emancipator van katholiek Nederland, de eerster priester die lid werd van de Tweede Kamer. Vooral met de anti-revolutionairen van Abraham Kuyper had hij een prima verstandhouding. In sociale zin was hij progressief, waar het zijn geloofsopvatting betrof was hij een conservatief die strikt de Paus volgde. Schaepman is van grote betekenis geweest voor de emancipatie van het katholieke volksdeel. Hij gaf de katholieken, sinds de Reformatie in de 16e eeuw een achtergestelde minderheid in de Nederlandse samenleving, een maatschappelijk en politiek gezicht. Een anekdote nog: toen in het parlement de drankwetgeving werd behandeld, sprak een arbeider op de publieke tribune "elke arbeider heeft toch recht op een borrel!" Hierop reageerde Schaepman met de stelling: "Niet een, maar wel twee!" Sindsdien heet het tweede rondje jenever "een schaepmannetje".
[[Categorie:Straten/Adressen]]
[[Categorie:Straten/Adressen]]

Versie van 20 nov 2020 11:42

Dr. Schaepmanlaan

Raadsbesluit 8 januari 1954.

Dr. Schaepmanlaan.
Voor meer details klik hier.
Dr. Schaepmanlaan.
Voor meer details klik hier.

Prof. Dr. H.J.A.M. Schaepman (1844 – 1903).
In 1886 werd Schaepman lid van de Tweede Kamer.
Hij bleef dit tot 1903.
Zijn hoofdbetekenis op staatkundig gebied is zijn strijd voor de politieke eenheid der katholieken (stichter der rooms katholieke staatspartij).
Hij keerde zich tegen het liberalisme en trachtte hun macht in de volksvertegenwoordiging zoveel mogelijk te breken.

Aanvullende informatie

Dr. H.J.A.M. Schaepman. Toen de Dr. Schaepmanlaan in het midden van de vorige eeuw haar naam kreeg, was de befaamde doctor al een halve eeuw dood. Herman Schaepman werd in 1844 in Tubbergen geboren en overleed in 1903 in Rome. Vergeten en verguisd door de Tachtigers, als dichter, rest ons de herinnering aan zijn redenaarstalent. Als 28-jarige hield Schaepman bij het Twaalfde Nederlands Taal- en Letterkundig Congres in Middelburg in 1872 een rede over zijn favoriete schrijver Da Costa. Hij deed dit zo briljant dat de voorzitter, Nicolaas Beets, meteen de vergadering sloot om te voorkomen dat er nog iemand het spreekgestoelte moest betreden na "dit schitterende succes". Ofschoon Schaepman vooral na zijn dood door iedereen bewonderd leek te worden, had hij aan het einde van zijn leven te maken met kritiek en miskenning. Vóór die tijd genoot hij groot aanzien als dichter en redenaar, als priester, politicus, journalist en hoogleraar. Zijn motto was: Credo Pugno: ik geloof, ik strijd. Schaepman geldt als een belangrijk emancipator van katholiek Nederland, de eerster priester die lid werd van de Tweede Kamer. Vooral met de anti-revolutionairen van Abraham Kuyper had hij een prima verstandhouding. In sociale zin was hij progressief, waar het zijn geloofsopvatting betrof was hij een conservatief die strikt de Paus volgde. Schaepman is van grote betekenis geweest voor de emancipatie van het katholieke volksdeel. Hij gaf de katholieken, sinds de Reformatie in de 16e eeuw een achtergestelde minderheid in de Nederlandse samenleving, een maatschappelijk en politiek gezicht. Een anekdote nog: toen in het parlement de drankwetgeving werd behandeld, sprak een arbeider op de publieke tribune "elke arbeider heeft toch recht op een borrel!" Hierop reageerde Schaepman met de stelling: "Niet een, maar wel twee!" Sindsdien heet het tweede rondje jenever "een schaepmannetje".